اینترنت استراتوسفری با استفاده از گلایدرهای خورشیدی در لبه فضا، وعده سرعت بالاتر و هزینه کمتر نسبت به استارلینک را میدهد. آیا دوران ماهوارهها به سر رسیده است؟
فناوری جدیدی در راه است که میتواند سلطه استارلینک بر اینترنت جهانی را به چالش بکشد. این فناوری که با نام اینترنت استراتوسفری یا HAPS شناخته میشود، به جای ماهوارهها از پلتفرمهای پرنده در لایههای بالای جو استفاده میکند. این سیستمها قرار است اینترنت پرسرعت را با تاخیر کمتر و هزینه پایینتر به مناطق دورافتاده برسانند.
گلایدرهای خورشیدی؛ جایگزین ماهوارههای گرانقیمت
در این روش، به جای پرتاب موشکهای عظیم، از هواپیماهای بدون سرنشین و گلایدرهای خورشیدی استفاده میشود که میتوانند ماهها در ارتفاع ۲۰ کیلومتری زمین پرواز کنند. این ارتفاع بسیار پایینتر از مدار ماهوارههای استارلینک (۵۵۰ کیلومتری) است.
همین نزدیکی به زمین باعث میشود تا سیگنالها با قدرت بیشتر و تاخیر (Latency) بسیار کمتری به گوشیهای هوشمند برسند. برخلاف استارلینک که نیاز به دیشهای مخصوص دارد، اینترنت استراتوسفری میتواند مستقیماً به گوشیهای عادی متصل شود.
مزیتهای رقابتی: ارزانتر، سریعتر، در دسترستر
شرکتهایی مانند AALTO با پروژه Zephyr پیشگام این حوزه هستند. این پرندهها میتوانند تا ۲۰۰ روز در هوا بمانند و ناحیهای معادل ۲۵۰ برج مخابراتی را پوشش دهند. علاوه بر سرعت بالاتر، هزینه نگهداری و جایگزینی این سیستمها بسیار کمتر از ماهوارههای فضایی است. در صورت وقوع جنگ یا حوادث طبیعی، این پلتفرمها به سرعت قابل جایگزینی هستند، در حالی که ماهوارهها در مدار زمین آسیبپذیرترند. به نظر میرسد اینترنت استراتوسفری میتواند مکمل یا حتی جایگزینی جدی برای منظومههای ماهوارهای باشد.
گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 






