خودروهای فرمول یک به دلیل مهندسی پیشرفته و تمرکز بر سرعت، قابلیتهای حیرتانگیزی دارند. سرعت خودرو فرمول یک در مسابقات معمواً بین ۳۳۸ تا ۳۵۴ کیلومتر بر ساعت است.
خودروهای فرمول 1 که اوج فناوری مهندسی خودرو هستند، نهتنها در پیستهای مسابقه، بلکه در ثبت رکوردهای جهانی نیز خودنمایی میکنند. درک حداکثر سرعت فرمول یک و عوامل مؤثر بر آن جذابیتهای فراوانی دارد.
رکوردهای سرعت خودروهای فرمول یک
بالاترین سرعت ثبت شده در طول یک مسابقه فرمول یک به خوان پابلو مونتویا (Juan Pablo Montoya) در سال ۲۰۰۵ میلادی تعلق دارد که با خودروی مکلارن-مرسدس (McLaren-Mercedes) در گرندپری ایتالیا به سرعت ۳۷۲٫۵ کیلومتر بر ساعت (۲۳۱٫۵ مایل بر ساعت) دست یافت و توسط گینس تایید شد. پس از آن، سریعترین سرعت ثبتشده در یک جلسه رسمی فرمول یک، ۳۷۸ کیلومتر بر ساعت (۲۳۴٫۹ مایل بر ساعت) است که توسط والتری بوتاس (Valtteri Bottas) با خودروی ویلیامز (Williams) در تعیین خط گرندپری باکو (Baku Grand Prix) در سال ۲۰۱۶ در آذربایجان به ثبت رسید.
سرعتها در جلسات تعیین خط معمولا بالاتر هستند؛ زیرا تیمها از تنظیمات با مقاومت آیرودینامیکی کمتر استفاده میکنند. همچنین پیست باکو دارای طولانیترین مسیر مستقیم در فرمول یک به طول ۲٫۱۹ کیلومتر (۱٫۳۶ مایل) است. تیم هوندا (Honda) حتی خارج از پیست نیز رکوردی شگفتانگیز ثبت کرده است. این تیم در سال ۲۰۰۶ خودروی فرمول یک مدل RA106 خود را به بونویل سلت فلَتز (Bonneville Salt Flats) برد و رکورد رسمی سرعت ۳۹۷٫۳ کیلومتر بر ساعت (۲۴۶٫۹ مایل بر ساعت) را به ثبت رساند. این خودرو بهطور خاص برای شکستن رکورد سرعت تنظیم شده بود.
چه عواملی باعث سرعت بالای خودروهای فرمول یک میشود؟
بخش عمدهای از سرعت بالای خودروهای مدرن فرمول یک به عملکرد چشمگیر پیشرانههای آنها برمیگردد. پیشرانههای کنونی فرمول یک بر پایه یک موتور ۱.۶ لیتری V6 توربوشارژ با دو موتور الکتریکی و یک سیستم بازیابی انرژی (ERS) بنا شدهاند. سیستم ERS انرژی را از گرمای توربوشارژر و ترمز احیاکننده بازیابی میکند و در باتری ذخیره میسازد تا برای سبقتگیریها قدرت اضافی فراهم کند. این ترکیب موتور بنزینی و الکتریکی حداکثر توان ۱۰۰۰ اسب بخار تولید میکند که امکان رسیدن به سرعتهای خیرهکننده را فراهم میآورد. پیشرانههای فرمول یک در سال ۲۰۲۶ با تغییر قوانین دستخوش تغییرات زیادی خواهند شد، اما همچنان پیکربندی هیبریدی خود را حفظ خواهند کرد.
عامل مهم دیگر در سرعت خودرو فرمول یک، آیرودینامیک آن است که میتواند نیروی رو به پایین (Downforce) کافی تولید کند؛ این نیرو تا پنج برابر وزن خودرو است و از نظر تئوری امکان حرکت وارونه را نیز به آن میدهد. شکل بدنه، بالهای جلو و عقب و کف خودرو همگی با هم کار میکنند تا این میزان عظیم نیروی رو به پایین را روی پیست ایجاد کنند.
- انقلاب آئودی در فرمول 1: کانسپت R26 پیشگام هویت بصری جدید و هدف قهرمانی 2030
- 5 مورد از بدترین تصادفهای مسابقات فرمول یک در تمام دوران
- قهرمان فرمول یک: خودروهای دیفرانسیل جلو، آشغال هستند
لاستیکهای خودروی فرمول یک نیز با تامین چسبندگی، نیروهای پیچیدن را بیشتر بهبود میبخشند. همچنین، سیستم ترمز کربنی (Carbon Braking System) این خودروها قادر است بارها و بارها یک خودروی فرمول یک را که با حداکثر سرعت حرکت میکند، برای پیچهای تنگ و کمسرعت متوقف کند، بدون آنکه عملکردش افت کند. این سیستمهای یکپارچه هستند که در کنار هم، راننده فرمول یک را به سکوی قهرمانی نزدیک میکنند.
گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 







