گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
در دنیای خودرو بعضی از کانسپتها شایسته تولید بودند، اما هرگز به تولید نرسیدند. در این مطلب مهمترین مدلهای موفق بازار را معرفی میکنیم.
بعضی از شرکتهای خودروسازی سراغ خودروهای کانسپت یا مفهومی میروند تا نوآوریها و ایدههای ممکن و ناممکنی که در ذهن دارند را پیاده سازی و اجرا کنند. کانسپتها هم زبان طراحی جدیدی معرفی میکنند و هم فناوریهای عجیب و نوآورانهای که هنوز به منصه ظهور نرسیده را آزمایش خواهند کرد. بعضی از شرکتها این طرحهای مفهومی را خیال پردازی میکنند و تا مرحله تولید یک نمونه اولیه هم پیش میروند تا جایی که ایده اولیه آنها به بن بست بخورد.
معرفی 10 کانسپت خودرو که شایسته تولید بودند
در دهههای 60، 70 و 80 میلادی، خودروسازان کانسپتهای خیرهکنندهای میساختند که انگار از دنیای دیگری به زمین آمده بودند، اما در کمال ناباوری هرگز به خط تولید نرسیدند و این روند تا دهه 90 میلادی همچنان ادامه پیدا کرد. عاشقان دنیای خودرو هنوز هم راجع به آن دوران طلایی صحبت میکنند، زیرا فرم درست، رفتار جسورانه و ایدههای تازه داشتند.
نکته جالب راجع به فهرست پیش رو این است که وقتی به آنها نگاه میکنید، آماده تولید انبوه به نظر میرسند، اما به دلایل مختلفی از خط تولید جا ماندهاند. در این مطلب از گجت نیوز سراغ 10 مورد از بهترین خودروهای کانسپت دنیا رفتهایم که روزگاری امید به تولید انبوه آنها داشتیم، اما هرگز به نمایشگاههای خودرو راه نیافتند.
استون مارتین بولداگ – 1980
بولداگ نماد جسارت استون مارتین بود. طراحی لبه تیز، پنج چراغ جلو مخفی شونده و درهای فالکون (مشابه تسلا مدل X) این کانسپت را باورپذیر و آماده تولید معرفی میکردند. طراحی بروتالیستی این خودرو و یک قلب تپنده 5.3 لیتری 8 سیلندر توئین توربو، اوج مهندسی استون مارتین را به رخ میکشیدند. بنابر ادعای این شرکت، سرعت بولداگ به 381 کیلومتر بر ساعت میرسید که برای دهه 80 میلادی خیره کننده است.
استون مارتین تصمیم گرفت که تولید محدود این خودرو مفهومی را با 15 تا 25 دستگاه آغاز کند، اما هزینههای بسیار سنگین باعث توقف پروژه شد. تنها یک نمونه از بولداگ به تولید رسید و طی سالها بازطراحی شد و حتی موفق به کسب جایزه هم شد. اگر استون مارتین موفق به تولید این کانسپت میشد، قیمت آن به طور قابل توجهی بالاتر از مرسدس بنز 450SL مدل 1980 بود.
- استون مارتین DB12 S رسما معرفی شد: ۶۹۰ اسب بخار قدرت برای به چالش کشیدن فراری
- استون مارتین بعد از ماشین حالا کالسکه بچه لاکچری میسازد!
بی ام و توربو E25 – مدل 1972
بی ام و E25 توربو یک کوپه کم ارتفاع موتور وسط با ایدههای ترمز راداری پیشرفته بود که در اوایل دهه 70 میلادی کانسپت آن تولید شد. این خودرو از نظر روحی زمینه توسعه و پیشرفت M1 را فراهم کرد. ای 25 توربو واقعی بود، زیرا به خوبی حرکت میکرد و حتی در نمایشگاهها حاضر میشد و حس یک خودرو واقعی را به مشتریان میداد و اصلا شباهتی به یک ماکت نداشت.
اگر اواسط یا اواخر دهه 70 ساخته میشد، به احتمال زیاد برچسب قیمتی مشابهی با بی ام و M1 داشت. (حدود 115 هزار دلار) برای یک ماشین کوپه موتور وسط با بدنه کم حجم کامپوزیتی، راهی وجود نداشت تا ارزانتر تمام شود. اگر باواریاییها کمی زودتر تصمیم خود را عملیاتی میکردند، میتوانستیم این کانسپت جذاب را در اتوبانهای آلمان ببینیم.
- بیامو iX3 معرفی شد؛ مهم ترین خودرو BMW برای پایان دادن به سلطه تسلا به میدان آمد
- چرا BMW علیرغم برتری فنی، چراغهای لیزری خود را کنار گذاشت؟
بوگاتی 16C گالیبیر – مدل 2009
بوگاتی سالها پیش یک سوال جسورانه طرح کرد: اگر سریعترین برند جهان یک سدان فوق لوکس بسازد چه میشود؟ پاسخ این سوال بوگاتی 16C گالیبیر بود. این کانسپت جذاب مجهز به یک موتور قدرتمند 8.0 لیتری سوپرشارژ محور جلو بود و نیروی محرکه را به هر چهارچرخ منتقل میکرد. کابین آن از متریال لوکس شبیه جواهر طراحی شده بود و امکانات کاملی داشت.
قرا بود یک نسخه فست بک گرند تورینگ از این مدل مفهومی ساخته شود که قیمت آن را تا 1.5 میلیون دلار تخمین زده بودند، اما همه چیز در حد شایعه باقی ماند. 16 سی گالیبیر هرگز ساخته نشد، اما به چه علت؟ به خاطر تردیدهای داخلی و تغییر اولویت بوگاتی. مدیران این کمپانی پس از جلساتی که با مشتریان خود داشتند به این نتیجه رسیدند که از ساخت این سدان فوق لوکس فاصله بگیرند. در واقع بوگاتی تصمیم گرفت به جای تولید این سدان، سراغ شیرون برود که به مراتب قدرتمندتر و زیباتر است.
- ۵ خودرویی که قدرت اسب بخاری بیشتری از بوگاتی ویرون دارند
- سرنوشت خودرویی که رکورد بوگاتی را شکست، اما به قیمت نابودی و فراموشی!
کادیلاک سیکستین – مدل 2003
کادیلاک سیکستین در نمایشگاه دیترویت 2003 رونمایی شد. این خودرو مجهز به یک موتور 13.6 لیتری با ادعای 1000 اسب بخار قدرت و 1355 نیوتن متر گشتاور شد و به قدری ظریف و با جزئیات ساخته شده بود که خیره کننده به نظر میرسید. سیکستین یک خودرو مفهومی خیالی نبود، بلکه یک نمونه عملیاتی به شمار میرفت. این خودرو طبقه فوق لوکس را هدف گرفته بود و با رقبایی مثل رولزرویس و میباخ سودای رقابت داشت. احتمالا برچسب قیمتی این خودرو بین 300 تا 400 هزار دلار میشد.
چرا جنرال موتورز کادیلاک سیکستین را نساخت؟ به علت زمانبندی و اولویتهای بالاتر. دهه 2000 میلادی با بحران مالی همراه بود و تولید یک پرچم دار کم تیراژ با موتور اختصاصی 16 سیلندر توجیه اقتصادی نداشت. البته کادیلاک از این کانسپت به عنوان قطب نمای طراحی استفاده کرد و تأثیرات عمیقی از آن پذیرفت.
- کادیلاک اسکالید منصوری با بدنه فیبر کربنی معرفی شد
- کادیلاک CTS-V واگن؛ خودروی لوکس آمریکایی فوقالعاده کمیابی که رویای کلکسیونرهاست
فورد GT90 – مدل 1995
یکی از سوپرکارهای دهه 90 میلادی که با موتور 6.0 لیتری 12 سیلندر توربو و خروجی 720 اسب بخاری به سرتیتر خبرها رسیده بود، فورد جی تی 90 است. ادعا شده حداکثر سرعت این خودرو 378 کیلومتر بر ساعت است و با همین ادعا رونمایی شد و سروصدا کرد. پروژه GT90 با سرعت زیادی به یک کانسپت اولیه تبدیل شد و با استفاده از قطعات خانواده فورد و دانش مهندسی جگوار و هزینه تولید 3 میلیون دلار به میدان آمد.
پس چرا تولید نشد؟ این خودرو مفهومی هرگز جدی نشد، اما اگر فورد قصد تولید آن را میداشت با سوپرکارهای آن دوران رقابت میکرد. (مثل فراری F50 که حدود 475 هزار دلار قیمت داشتن یا مک لارن F1 که 815 هزار دلار بود) گرچه این کانسپت تولید نشد، اما شرکت فورد کمی بعد از فورد جی تی 2005 رونمایی کرد که یک پرچم دار جذاب بود.
- نسل جدید فورد F-150 لایتنینگ با برد ۱۱۰۰ کیلومتری آمد؛ بازگشت موتور بنزینی
- رونمایی از فورد برانکو 6×6؛ آفرودر ششچرخ با قیمت ۱۵۰ هزار دلار
لامبورگینی مارزال – مدل 1967
در حالی که لامبورگینی میورا یک خودرو دو نفره بود، مارزال یک گرندتورر چهارنفره واقعی با درهای فالکون بود. این کانسپت مجهز به یک موتور 2.0 لیتری 6 سیلندر خطی شده بود که نصف یک پیشرانه 12 سیلندر به حساب میآید. زبان طراحی آن مستقیما به اسپادا منتقل شد، اما تجملات مارزال مثل الگوهای شش ضلعی و درهای سقف شیشهای همچنان در حد همان کانسپت باقی ماند.
- لامبورگینی تمراریو با این تیونینگ تبدیل به یک سوپراسپرت خشن و وحشی شده است
- تیزر رسمی سوپراسپرت جدید لکسوس منتشر شد؛ رقیب ژاپنی فراری و لامبورگینی
مرسدس بنز C111 – مدل 1969 تا 1979
شرکت مرسدس بنز، خودرو C111 را ابتدا به عنوان سکویی برای آزمودن موتورهای وانکل معرفی کرد و بعدها آن را تبدیل به هیولایی دیزلی و رکوردشکن کرد. فرم بدنه این خودرو کم ارتفاع با کابینی رو به جلو و ورودیهای هوای بزرگ است که هنوز هم میتواند مدرن به نظر برسد. C111 تنها یک کانسپت نمایشی نبود، یک آزمایشگاه تمام عیار بود که روی آن تستهای سرعت بالا انجام میشد و دادههای فنی ارزشمند استخراج میگردید.
با این حال، مصرف سوخت بالا، مشکلات آلایندگی و بحران نفت، رؤیای پیشرانه روتاری را نقش بر آب کرد و مرسدس هرگز این خودرو را به تولید نرساند. با وجود این، C111 جهتگیری آیرودینامیک محور مرسدس بنز در دهه ۱۹۷۰ را به وضوح پایهگذاری کرد.
اما اگر C111 به نسخه تولیدی میرسید، در چه جایگاهی قرار داشت؟ بدون تردید بالاتر از SL قرار میگرفت. مجله Car and Driver قیمت پایه یک مرسدس 450SL مدل ۱۹۸۰ را ۳۵٬۸۳۹ دلار اعلام کرده بود و نسخه جادهای این کانسپت با متریال خاص و قوای محرکه منحصربهفرد، به سادگی میتوانست قیمتی فراتر از ۶۰٬۰۰۰ دلار داشته باشد. این خودرو قرار نبود یک محصول پرتیراژ باشد؛ C111 میتوانست نماد قدرت مهندسی افتخارات اشتوتگارت باشد.
- شهرک مرسدس بنز در دبی ساخته میشود؛ ابرپروژه هوشمند و جاهطلبانه
- خودروهای مرسدس بنز بهزودی با اسکن کف دست باز میشوند
مزدا RX ویژن – مدل 2015
وقتی مزدا از کانسپت RX Vision رونمایی کرد، عاشقان موتورهای روتاری نفس خود را در سینه حبس کردند. این خودرو طراحی افراطی نداشت، بلکه دقیق و متعادل بود؛ کاپوت بلند و بدنهای زیبا داشت که روی پیشرانه پیشنهادی Skyactiv-R روتاری قرار گرفته بود. مزدا ابتدا درباره بازگشت موتور روتاری صحبت کرد، سپس عقب نشینی کرد و بعد آن را به عنوان یک ژنراتور کمکی معرفی کرد. با این حال، RX-Vision جوایز طراحی را از آن خود کرد و به صورت دیجیتال به عنوان کانسپت GT3 در Gran Turismo به حیات ادامه داد، اما در دنیای واقعی تنها یک وعده محقق نشدنی باقی ماند.
سوال این بود که آیا میتوانست فروش خوبی داشته باشد؟ بدون شک بله. اعتبار برند مزدا با نام «RX» واقعی است و قیمت میان ۵۰ تا ۶۰ هزار دلار در مقایسه با Supra، Z و GR86 منطقی به نظر میرسید، اما قوانین آلایندگی، دوام موتور و محدودیتهای سرمایهگذاری مانع تولید یک خودرو اسپرت روتاری کامل شدند. مزدا هنوز از یک موتور کوچک روتاری به عنوان ژنراتور در بازارهای خاص استفاده میکند؛ بنابراین، موتور زنده مانده اما نه به شیوهای که طرفداران پر و پا قرص RX انتظار داشتند.
- هوندا ZR-V یا مزدا CX-50؛ جدال کراس اوورهای ژاپنی بازار ایران
- مزدا EZ‑60 با قیمت دو برابر نرخ جهانی در ایران عرضه میشود
پورشه 989 – مدل 1988 تا 1991
قبل از معرفی پانامرا، پورشه خودرو چهاردر فست بکی به نام 989 با موتور V8 را آزمایش میکرد. این پروژه تا مراحل پیشرفته ادامه یافت. زبان طراحی این پروژه در 996 دیده شد و ایده «پورشهای کاربردی با حس رانندگی خاص» تا سال ۲۰۰۹ طول کشید تا به واقعیت تبدیل شود. در اوایل دهه ۹۰، با افزایش هزینهها و ناپایداری بازار، پروژه لغو شد و امروز نمونه پروتوتایپ آن در موزهها به عنوان یک اثر ناکام باقی مانده است.
براساس برنامهریزی داخلی، قیمت پیشنهادی این خودرو ۱۵۰,۰۰۰ مارک آلمان در نظر گرفته شده بود – رقم چشمگیری برای سال ۱۹۹۱ – که پس از کاهش پیش بینی فروش و افزایش هزینه توسعه، دیگر مقرونبهصرفه نبود. با احتساب ارزش امروز، مبلغ قابل توجهی برای یک مدیر اجرایی محسوب میشد. محاسبات آن زمان جواب نداد، اما طرح و ایده آن درست بود. وقتی پورشه دوباره به این ایده بازگشت، جهان آماده پذیرش پانامرا بود.
- اختراع جدید پورشه شیشه پشتی ماشین را بدون برفپاککن، تمیز میکند
- پورشه با تکنولوژی تغییر رنگ هوشمند، خودروی آفتابپرست میسازد!
فولکس واگن W12 ناردو – مدل 1997 تا 2001
پیش از آنکه آئودی R8 یا بنتلی W12 به بازار عمومی راه پیدا کنند، فولکس واگن مجموعهای از کانسپتهای W12 را طراحی کرد تا معماری جمعوجور ۱۲ سیلندر خود را به نمایش بگذارد و نشان دهد که توان رقابت با خودروهای ایتالیایی را دارد. اوج این تلاشها، مدل W12 Nardò بود؛ یک کوپه موتور وسط براق که رکوردهای استقامت را جابهجا کرد. از نظر مهندسی و دوام، این خودرو تحسین برانگیز بود، اما از نظر تجاری، تولید یک سوپرکار با نشان فولکس واگن عملی و منطقی به نظر نمیرسید.
اگر قرار بود این خودرو به فروش برسد، قیمت آن در محدوده مرسی لاگو قرار میگرفت. مرسی لاگو در سال ۲۰۰۱ با قیمت پایه حدود ۲۷۳,۰۰۰ دلار عرضه شد و یک سوپرکار کم تیراژ فولکس واگن با موتور ۱۲ سیلندر اختصاصی نیز برای توجیه اقتصادی، به قیمت مشابه یا بالاتر نیاز داشت. در نهایت، ژرمن ها سخت افزار W12 را به محصولات لوکستر بنتلی منتقل کرد و به اهداف عملکردی گروه کمک کرد. رکوردهای Nardò و طراحی ساده و روان این خودرو، هنوز هم آن را به یک اثر محبوب و فرقهای تبدیل کرده است.