ماموران سازمان سیا از جت پک ها و یا ساعتهایهای لیزری در طول جنگ استفاده نمیکردند اما برای هر کاری طرح و برنامهای داشتند. در موزه سازمان سیا در واشنگتندیسی، شما میتوانید یک نگاه اجمالی از ابزارهای مورد استفاده در ماموریتهای جاسوسی گذشته، را ببینید. از میان ۲۰ هزار ابزاری که CIA در زمان گذشته استفاده کرده بود، فقط ۶۰۰ مورد آنها از حالت محرمانه خارج شدهاند و در موزهای به مدیریت «تونی هایلی» در معرض دید عموم قرار گرفتهاند. با ما باشید تا مروری داشته باشیم به 16 گجت جاسوسی باور نکردنی در تاریخ سازمان سیا.
16 گجت جاسوسی باور نکردنی در تاریخ سازمان سیا
1- پیپی با امواج رادیویی:
این گجت جاسوسی یا پیپ جاسوسی، دارای یک گیرنده امواج رادیویی بود که در سال 1960 به کار گرفته شد. امواج صوتی از طریق استخوان آرواره زیرین، به گوش منتقل و شنیده میشد.
2- دوربینی که داخل پاکت سیگار جا میشد:
در سال 1960 این دوربین، کوچکترین دوربین دنیا به حساب میآمد. این دوربین 35 میلیمتری که بسیار کوچک بود میتوانست درون یک پاکت سیگار جا شود.
3- کبوتر جاسوس:
در طول جنگ جهانی دوم، این دوربین سبک وزن را به پاهای کبوتر میبستند و وقتی کبوتر پرواز می کرد میتوانست صدها عکس توسط دوربین ثبت کند. چون کبوتر در ارتفاع خیلی پایین پرواز میکرد، عکسهای ثبت شده جزئیات دقیقتری از هواپیماهای جاسوسی را نشان میدادند.
4- سنجاقک دزد: گجت جاسوسی
در سر این حشره میکروفون کوچکی گذاشته شده بود، که امکان پرواز به مدت 60 ثانیه را میداد. ولی چون در آن زمان تکنولوژی در سطح بسیار پایینی بود، باد با سرعت تنها 5 مایل در ساعت، کنترل را از راه دور مختل میکرد. CIA هرگز این گجت جاسوسی را گسترش نداد، در عوض این سنجاقک برای نظارت در سال 1970 به کار گرفته میشد.
5- میخ توخالی:
در سال 1960 چون ارتباط با ماموران بسیار خطرناک بود، سازمان سیا میخ توخالی را برای قراردادن فیلم و اسناد درون آن ساخته بود. آنها این اسناد را درون این میخ قرار میدادند و در زمین فرو میکردند تا اینکه مامور دیگری آن را پیدا میکرد. با این حساب ریسک لو رفتن آنها کاهش پیدا میکرد و نیازی به ملاقات مستقیم نبود.
6- دستگاه تشخیص دشمن:
این دستگاه که با گل درست شده به محض نزدیک شدن دشمن، امواج هشدار را از طریق آنتنی که داشت ارسال میکرد. آنها میتوانستند از فاصله 100 متری ، نزدیک شدن دشمنان را شناسایی کنند.
7- آینهای با کدهای مخفی:
در این آینه کدهای سری و مخفی سازمان سیا برای ماموران تعبیه شده بود که با کج کردن زاویه آینه به سمت راست، کدهای مخفی شده نمایان میشدند.
8- قطب نمایی به اندازهی زیتون:
بر خلاف قطب نماهای عادی، این قطب نما، لنزی برای بزرگنمایی از جنس آلومینیوم داشت. این قطب نما صفحهی شمارشی داشت که در تاریکی میدرخشید. ارتش ایالات متحده از این گجت جاسوسی در سال 1950 استفاده میکرد.
9- ماهی رباتی شکل:
این روبات در سال 1990 برای جمعآوری سیگنالهای زیر آب توسط CIA استفاده میشد. این گربه ماهی شامل یک میکروفون در بدن و یک سیستم نیروی محرکه در دم بود که از دور کنترل میشد.
10- متهی دستی:
در اواخر 1950. با استفاده از این ابزار، سوراخهایی در دیوارها برای مخفی کردن میکروفون ایجاد میکردند.
11- سکهی توخالی:
این سکه یک دلاری طبیعی به نظر میرسد، اما در واقع این سکه توخالی است و میتوانست برای مخفی کردن پیامهای سری و میکروفیلمها استفاده شود.
12- دکمه سردستی که قطب نما داشت:
ماموران سیا در دههی 1930 راههای هوشمندانهای برای پنهان کردن قطب نمای مینیاتوری که در مسیریابی راه های فرار به آنها کمک میکرد، داشتند؛ این دکمه سردست یکی از آن ابزارهاست.
13- ماشین انیگما:
در طول جنگ جهانی دوم، ارتش آلمان از این ماشینها برای ارسال پیامهای محرمانه به صورت رمزگذاری شده استفاده میکرد. انیگما نام دستهای از ماشینهای الکترومکانیکی مبتنی بر روتور است که برای رمزنگاری و رمزگشایی پیامهای محرمانه بکار میرفته است. لهستانیها بعدها کتاب کد انیگما را ساختند که در کنار ماشین انیگما میتوانستند رمز کدها (چیزی حدود عدد یک با 18 صفر بتوان 2 راه حل ممکن) را بشکنند. این کشور بعدا این ماشین و کتاب، را به سازمان سیا داد به طوری که توانستند پیامهای مخفی آلمانی ها را کشف کنند.
14- دستگاهی که سایز اسناد و متون را کاهش می داد:
در اواخر دههی 1940، سازمان سیا این دوربین”Microdot” را که مخفیانه میتوانست اسناد و عکسها را انتقال دهد، اختراع کرد. این دستگاه میتواند کل صفحات را بر روی قطعات فیلم میکروسکوپی “Microdot” کاهش دهد. این تصاویر روی هر چیز دیگری مانند حلقه، سکه توخالی و… ذخیره میشدند. میکروداتها جملات را در خود جاسازی میکردند و باعث میشد گیرنده برای خواندن آن از یک میکروسکوپ کمک بگیرد.
15- دستگاه ثبت وقایع اطلاعات دشمن:
در طول جنگ ویتنام در سال 1960، سازمان سیا از این دستگاه غیر معمول برای شمارش تعداد مردم و تدارکات از شمال به جنوب ویتنام استفاده میکرد. سازمان سیا ناظران دنباله لائوسی را برای شمارش استخدام کرده بود، اما بسیاری از آنها سواد خواندن، نوشتن، و یا انگلیسی صحبت کردن را نداشتند. نمادهای مختلفی بر روی دستگاه وجود داشت، مانند: نیروهای نظامی، کامیون، موتور سیکلت، چرخ دستی، دوچرخه، تانک، الاغ، و حتی فیل، بودند. دکمه شمارشی در کنار هر خط تصویری برای شمارش اهداف قرار داده شده بود.
16- هدفون ضد گلوله:
کوپلینگ فولادی که در این هدستها قرار داده شده بود، ضد گلوله بود و جان بسیاری را از مرگ نجات داده است. در سال 2009، یک افسر سیا، یک دشمن عالی رتبه در افغانستان را تعقیب میکرد، در نتیجه دشمن او را به گلوله بست، اما به لطف کوپلینگ توانست جان سالم به درد برد و فقط چند خراش کوچک روی صورت او افتاده بود.