تمدن صنعتی و تهدید آب را جدی بگیریم

تمدن صنعتی و تهدید آب مقوله ای است که ذهن پژوهشگران را به خود معطوف کرده است. اینکه تمدن صنعتی و فعالیت انسان تا چه حد بر روی آبهای زمین تاثیر داشته است؟

در طول تاریخ 4 میلیارد و 37 میلیون ساله زمین، شاهد حضور و فعالیت این مایع بی رنگ بر روی آن بوده ایم. آب همواره بر روی زمین جریان داشته و در حیات آن نقش مهمی را ایفا کرده است.

در زمانهای خاصی آب به شکل یخچال های عظیم زمین را پوشانده بود و در سیکل های گرمتر شاهد جاری بودن ان بر روی زمین بوده ایم. امروزه و در عصر مدرن، تمدن صنعتی باعث شده است تا این سیاره درجه گرمای بی سابقه ای را تجربه کند.

تمدن صنعتی و تهدید آب را جدی بگیریم

اخیرا یک شرکت فعال در زمینه ماهواره های تجاری به نام DigitalGlobe درصدد برآمده است تا وضعیت فعلی آب بر روی زمین و بعد از تجربه چندین دهه صنعتی شدن را برآورد کند. به همین منظور این شرکت ناوگانی از پهبادها را به کار گرفته است تا عکس هایی از وضعیت آب ثبت کنند.

این پهبادها می بایست به عکس برداری از چهار میلیارد کیلومتر مربع از سرزمینهای آبی بپردازند. دیتاهای جمع آوری شده در نهایت منتج به انتشار کتابی مصور به نام “آب” شد. اطلاعات نشان داد که زمین در دوران مختلف شکل گیری خود تغییرات متفاوتی را از سر گذرانده است که برخی از آنها بشدت فراگیر و عمیق بوده اند. این عکسها نشان داد که تمدن صنعتی و تهدید آب را باید جدی بگیریم.

اما جالبتر اینکه انسان منشا تغییرات جوی بوده است و فعالیت های انسانی باعث شده تا چهره زمین به شکل چشمگیری دچار تغییر و تحول شود. در این کتاب تلاش شده تا رابطه بین انسان و آب نشان داده شود. این کتاب نشان می دهد که این مایع حیاتی متحمل خسارات زیادی شده که منشا آن فعالیت های انسانی است.

رفتار انسان با منشا حیات به گونه ای بوده که انگار آب چیزی جز یک نوع زباله نبوده است. انسان با ماهیگیری بیش از حد، تغییر مسیر آبها در جهت تولید برق و بسیاری دیگر از فعالیتهای خود به آب لطمات جبران ناپذیری وارد کرده است.

صنعتی شدن منشا ورود 140 میلیون تن میکرو پلاستیک به داخل اقیانوس بوده است که این مواد در مرگ پرندگان و ماهیها نقش مهمی ایفا می کند و کل اکوسیستم را متاثر از تاثیرات منفی خود کرده است.

تغییرات جوی مدرن بیش از هر چیز دیگر به اقیانوسها خسارت و آسیب وارد می کند. اقیانوسها 50 برابر بیشتر از اتمسفر، گازهای گلخانه ای را جذب خود می کنند. همچنین آبهای اقیانوسی 30 درصد دی اکسید کربن را که هر سال منتشر می شود را جذب خود می نمایند. جذب این حجم از مواد آلاینده در اقیانوس باعث می شود که آبهای اقیانوسی نتوانند نقش خود را به عنوان تثبیت کننده شرایط جوی بر روی زمین ایفا کنند.

کتاب “آب” یک سفر هوایی است که نشان می دهد چگونه فعالیتهای انسانی، آلودگی و تغییرات جوی، این مایع حیاتی را در خطر جدی قرار داده است.