بخش وسیعی از دنیای کروم بوک (Chromebook) به اجرای وظایف ساده و کارهای روزمره مربوط میشود و تقریبا همه چیز از فیلتر یک مروگر کروم توسعه یافته توسط گوگل میگذرد. با توجه به ساختار ساده و اینکه بسیاری از وظایف انجام گرفته از سوی کاربران کروم بوک ها نیازی به سازگاری و اجرای اپلیکیشنهای پیشرفته و پیچیده ندارد، اکثر این محصولات با پردازندههای ARM تولید میشوند که اتفاقا اکثر مدلهای موفق این دسته نیز از همین چیپست برخوردار بودهاند.
یکی از دلایل اصلی که تولیدکنندگان استفاده از پردازندههای ARM را ترجیح میدهند، مصرف پایین و بهینهی انرژی توسط آنها نسبت به پردازندههای ۸۶ بیتی است. در بازار تلفن های همراه هوشمند، این پردازندههای تولید شده توسط کوالکام هستند که بر بخش عظیمی از بازار حکومت میکنند. تقریبا در اکثر پرچمداران اندرویدی، وجود یک پردازنده از سری اسنپدراگون این کمپانی قطعی است و اکثر تولیدکنندگان در سراسر جهان (به استثنای اپل و چند برند دیگر) از چیپستهای کوالکام به عنوان مغز متفکر دیوایس خود بهره میبرند.
اما احتمالا این سوال برایتان پیش آمده است که چرا در هیچکدام از مدلهای کروم بوک تولید شده تا به الان، از پردازنده های اسنپدراگون استفاده نشده است. این موضوع تا به حال عملی نشده و به احتمال زیاد هیچوقت هم عملی نخواهد شد. دلیل کاملا قانعکنندهای برای این موضوع وجود دارد و اعضای سابق گوگل یعنی اولاف جوهانسن (Olof Johansson) و مایکا کتلین (Micah Catlin) آن را به خوبی توضیح میدهند.
توسعهدهندگان کرنل و رامهای شخص ثالث، چند چیز را دربارهی درایورهای متن باز در دنیای موبایل به شما خواهند گفت. آن چیزها مواردی هستند که به آنها امکان میدهند که از طریق اعمال مهندسی معکوس بر روی نرم افزار یک محصول، بتوانند یک رام خوب و با عملکرد قابل قبول برایش بسازند. کوالکام به طور کامل با این عملیات میانهی خوبی ندارد.
در بیشتر موارد گرافیکی و البته در برخی از قسمتها که در تعامل با هستهی کرنل لینوکس هستند، کوالکام تصمیم گرفته است که پردازندهی خود را مخفی نگه دارد و کدهایش را به دیگران تحویل ندهد. دلیلی که کروم بوک ها نمیتوانند به پردازنده های اسنپدراگون مجهز شوند، بسیار ساده است: سیستم عامل Chrome OS تقریبا به طور کامل متن باز است و دارای یک مخزن کد آشکار است که تقریبا تمام تغییرات مهم را به طور واضح به در اختیار دیگران قرار میدهد. بنابراین واضح است که این موضوع با سیاستهای کوالکام در تضادی غیر قابل حل است و البته ما در ادامهی مطلب میخواهیم کمی بر روی این مسئله دقیقتر شویم.
چه زمانی پردازندهی اسنپدراگون را بر روی کروم بوک خواهیم دید؟
زمانی که مراحل تولید یک کروم بوک به اتمام میرسد و آن محصول آمادهی ورود به بازار میشود، نیاز است که کدهای بیشتری به سیستم عامل Chrome OS اضافه شوند تا سخت افزار آن محصول توسط این سیستم عامل شناخته شود. این کد اضافه از آنجا که در زمرهی کدهای مخفی گوگل یعنی in-house code قرار ندارد، به طور متن باز منتشر میشود و تحت همان لایسنسی قرار میگیرد که بقیهی قسمتهای کروم او اس قرار دارند؛ این دقیقا همان روشی است که خبرگزاریهای مختلف و انجمنهای توسعهدهندگان میتوانند از تولید و عرضهی یک محصول قبل از رونمایی رسمی آن، اطلاع پیدا کنند.
با اینکه کوالکام میتواند یک پکیج کاملا بستهبندیشده و مخفی را در اختیار سازندگان یک مدل خاص از کروم بوک قرار دهد، اما یکی از ویژگیهای اصلی محصولات دارای Chrome OS این است که آنها از طریق بهروزرسانی مرتب، با کد منبع، کاملا همگام نگه داشته میشوند. بنابراین این پکیج مخفی کوالکام مانع بهروزرسانی آن توسط توسعهدهندگان خواهد شد. به همین دلیل کوالکام مجبور میشود که به صورت انحصاری و به صورت اختصاصی، برای هر محصولی که این پردازنده در آنها قرار دارد، یک بهروزرسانی جداگانه منتشر کند و این کار برای هر آپدیت جدید باید دوباره تکرار شود!
از آنجا که بهروزرسانیهای متعددی در طی ماههای مختلف سال برای دیوایسهای دارای سیستم عامل Chrome OS منتشر میشود، بنابراین احتمال بالایی وجود دارد که کاربران زیادی که کروم بوک آنها دارای پردازندهی اسنپدراگون است، مجبور باشند تا مدتها منتظر ارائهی یک بهروزرسانی از سوی کوالکام بمانند و بتوانند دیوایس خود را آپدیت کنند.
بنابراین تا زمانی که کوالکام تصمیم نگیرد درایورهای کرنل هستهی پردازندههای خود را به صورت متن باز منتشر کند، تجیهز کرومبوکهای جدید به آنها غیر ممکن خواهد بود؛ از آنجایی که کوالکام همین حالا و با شرایط فعلی هم سود مناسبی از بازار تلفنهای همراه هوشمند به جیب میزند، به دلایل مختلف احتمالا ترکیب کروم بوک و اسنپدراگون هیچگاه عملی نخواهد شد.