حین رانندگی، تمرکز بر مسیر و اشیا پشت سر و روبهرو حیاتی بوده و برای گرفتن تصمیمات سریع و توانایی به منظور نشاندادن عکسالعملهای ناگهانی ضروری است. برای حفظ سلامت سرنشینان و همچنین دیگر افراد در خیابان و یا جاده، انجام هر کاری که به حواسپرتی راننده ختم میشود، از لحاظ قانونی (و همچنین عقلی) ممنوع است. صحبت کردن با تلفن همراه از جمله عوامل بسیار مهم در ایجاد تصادفات رانندگی است که به نظر میرسد با استفاده از هندزفری حین رانندگی از خطرات آن کاسته میشود، اما محققین اینچنین فکر نمیکنند.
استفاده از هندزفری حین رانندگی برای برقراری تماس امری قانونی است، درست برخلاف زمانی که گوشی همراه را برداشته و بر روی گوش خود قرار میدهید. با توجه به این موضوع، صحبتکردن با هندزفری ضدیتی با موارد ذکر شده در بالا نداشته و کاملا امن است. بر اساس تحقیقات دانشگاه فناوری کوئینزلند (QUT –> Queensland University of Technology)، چنین چیزی صحت ندارد.
با استفاده از هندزفری حین رانندگی خود را گول نزنید!
در یک مطالعه صورت گرفته توسط دکتر شایمول هک (Shimul Haque) از دانشگاه فناوری کوئینزلند، زمان نشان دادن عکسالعمل با استفاده از هندزفری حین رانندگی، در زمان استفاده عادی از گوشی و نگهداشتن آن بر روی گوش و همچنین در حالتی که راننده به هیچ عنوان در طول رانندگی از گوشی همراه استفاده نکرده، اندازهگیری شد. گفتنی است این تحقیق در خیابان نبوده و به کمک یک شبیهساز ایجاد شده بود. محیط رانندگی برای هر سه دسته از رانندگان یکسان بوده است.
ما گروهی از رانندگان را برای تحقیق خود انتخاب کرده و آنها را در دنیایی مجازی قرار دادیم، جایی که مردم عادی و پیاده، در پیادهرو خیابان وجود داشته و ممکن بود تا به مسیر رانندگی فرد به صورت ناگهانی وارد شوند. در ادامه عملکرد راننده و زمان نشاندادن عکسالعمل وی را در شرایط استفاده از هندزفری حین رانندگی ، استفاده از گوشی به صورت عادی و همچنین در شرایطی بدون استفاده از گوشی همراه مورد ارزیابی قرار دادیم.
نتیجه واقعا غیر قابل پیشبینی بود. استفاده از هندزفری حین رانندگی تاثیری در افزایش ایمنی نداشت، چرا که گروه رانندگان استفادهکننده از هندزفری و همچنین گروهی که به صورت عادی با موبایل صحبت میکردند، زمان نشاندادن عکسالعملشان به میزان یکسانی کاهش پیدا کرد.
بر اساس گفتههای دکتر شایمول هک، بار ذهنی قرار داده شده بر روی فرد در زمان صحبت کردن با شخصی دیگر، عامل اصلی ایجاد حواسپرتی و کاهش تمرکز است و نگهداشتن یا نداشتن گوشی در دست اهمیتی در این رابطه ندارد. به عبارت دیگر، مغز انسان با عدم ارسال اطلاعات بصری و دیداری، سعی میکند تا اطلاعات بیشتری از صحبت و گفتگو با تمرکز کردن بر روی آن دریافت کند. پس، صحبت با فرد آنسوی خط نقطه اصلی تمرکز قرار گرفته و رانندگی به حاشیه میرود. به این ترتیب، راننده به اشیا اطرافش نگاه میکند، بدون اینکه هرگز آنها را ببیند.
وی در ادامهی تاکید بر ایمننبودن استفاده از هندزفری حین رانندگی ، به نکته مهم دیگری اشاره کرد. گفتگوهای داخل خودرو، به اندازه زمان برقراری ارتباط به وسیله گوشی همراه ایجاد حواسپرتی نمیکنند، چرا که سرنشینان وضعیت صحبت خود را بر اساس وضعیت محیط تغییر میدهند. به عنوان نمونه، سرنشینان با دیدن جسمی در مقابل خودرو تن صدای خود را بالا برده و راننده را به نوعی آگاه میکنند. همچنین در زمان دیدن شرایط نامساعد، صحبت خود با راننده را قطع میکنند، اما شخص آنسوی تماس تلفی قادر به لمس وضعیت کنونی راننده نیست. البته، شدیدا توصیه میشود سرنشینان نیز از صحبت با راننده پرهیز کنند. دلیل آن به خوبی در عکس بالا قابل مشاهده است.