گجت نیوز آخرین اخبار گجتی و فناوری های روز دنیا 
آمریکایی‌ها به طور متوسط سالانه 38 ساعت در ترافیک گیر افتاده و وقتشان تلف میشود. این رقم با رفتن به شهری بسیار شلوغ همانند لس‌آنجلس به 90 ساعت افزایش پیدا می‌کند. این رقم در دیگر شهرهای بزرگ دنیا حتی از این مقدار نیز بیشتر است. ساکنان شهرهایی مثل مکزیکوسیتی، پکن، مسکو و مخصوصا پایتخت خودمان تهران، روزانه چندین ساعت را در ترافیک حین عبور و مرور در معابر شهری به سر می‌برند. در ادامه تصاویری را از شهرهای شلوغ جهان و مشکلات مردم آن‌ها برای پیداکردن فضایی به منظور زندگی مشاهده خواهید کرد.
زندگی در شهرهای شلوغ جهان روز به روز دشوارتر میشود
مهاجرت مردم از روستاها به شهرهای بزرگ به منظور دسترسی به رفاه و آسایش بیشتر و همچنین به خاطر یافتن شغل، مناطق روستایی را خالی از سکنه کرده و شهرهای بزرگ را رفته رفته به انفجار جمعیت نزدیک‌تر می‌کند. اگر راه دور نرویم، در همین پایتخت خودمان، تهران، به مراتب ترافیک‌های چند ساعته صبحگاهی و عصرگاهی مشاهده میشود که مدت‌ها است امان مردم را بریده است. آلودگی هوا، آلودگی‌های صوتی و مشکلات بسیار زیاد دیگر در شهرهای شلوغ جهان همچون تهران، مردم را با بیماری‌های جسمی و روحی عدیده‌ای مواجه می‌سازند.
هزاران نفر از مردم کشور بنگلادش برای رفتن به محل کار و سپس بازگشت به خانه، مجبور به قایق‌سواری و طی مسیرهای آبی طولانی هستند. در عکس زیر، دسته‌ای از مردم شهر دکا (Dhaka) پایتخت این کشور، در حالی که در هوایی بارانی چتر به دست گرفته‌اند، به تصویر کشیده شده‌اند.
پایتخت چین، به عنوان یکی از دو کشور کره زمین دارای جمعیت میلیارد نفری، رفته رفته از جمعیت بالای سکنه آن در حال انفجار است. بازرسی امنیتی در ساعات پیک و شلوغی در یکی از شهرهای شلوغ جهان ، صف‌هایی بسیار طولانی متشکل از مردم را تشکیل می‌دهد. بعد از حمله انفجاری به منطقه چین‌جیان (Xinjiang) این کشور در سال 2014 و ایجاد تلفات شدید، بازرسی‌های امنیتی به میزان بسیار بسیار زیادی افزایش یافته و مردم خسته از کار را بیش از پیش در صف‌های بازرسی نگه می‌دارد.
سوار شدن در وسایل نقلیه عمومی نظیر مترو، با مشکلات عدیده‌ای در شهر پکن مواجه بوده و مردم را مجبور به تحمل فشار جسمی زیادی می‌کند.
رسیدن به منزل از محل کار، به جز پرواز از آسمان به هر وسیله دیگری دیوانه‌کننده بوده و حس راه رفتن در یک باغ وحش طبیعی را به افراد القا می‌کند.
عابران پیاده شهر توکیو، هرگز احساس تنهایی نکرده و بالعکس، به خاطر دیدن ارتشی از مردم، احساس آزار و اذیت می‌کنند.
تقاطعی با نام شیبویا (Shibuya) در شهر توکیو ژاپن، یکی از شلوغ‌ترین گذرگاه‌‌های عبور عابران پیاده در کل جهان است. در این منطقه چراغ‌های راهنمایی و رانندگی هر از گاه همگی با هم برای خودروها قرمز می‌شوند تا به این وسیله حدود دو هزار و پانصد نفر به طور یکجا در سرتاسر تقاطع راه خود را پیدا کنند.
عده زیادی از مردم بانکوک، پایتخت تایلند، برای رسیدن به محل کار از قایق‌های کانال استفاده می‌کنند.
در شهر جاکارتا اندونزی به عنوان یکی دیگر از شهرهای شلوغ جهان ، قرارگرفتن در گوشه و کنار قطارهای در حال حرکت، از حرکتی خطرناک و غیر اصولی رفته رفته به یک تفریح عادی و ثابت تبدیل شده است. مردم حتی ممکن است جلوی دید لوکوموتیوران را نیز بگیرند!
در یکی از شهرهای شلوغ جهان و واقع شده در شمال کشور هند یعنی، گوواهاتی (Guwahati)، حتی حین بارش شدید باران و روان‌شدن سیل در سرتاسر شهر، مردم مجبورند تا در میانه‌ها آب راه خود را به محل کار پیدا کرده و وسایل نقلیه عادی‌شان را به سختی با خود این‌سو و آن‌سو بکشند.
حتی تصور قرارگرفتن در قطارهای شهری بمبئی در کشور هند غیر ممکن است. یکی از شهرهای شلوغ جهان بمبئی بوده و مدت‌ها است از انفجار جمعیت در آن گذشته است.
سوار شدن به قطار در کولومبو (Colombo)، پایتخت کشور سریلانکا، نیازمند صبر بسیار زیادی است.
حتی بارش باران به این شدت نیز نتوانسته مردم را از سوار شدن بر قسمت‌های بیرونی اتوبوس در کراچی پاکستان منصرف کند.
تمامی تصاویر نمایش داده شده برای سختی حمل و نقل به وسیله قطار، در برابر وضعیت کنونی موجود در ایالت جاوا (JAVA) اندونزی هیچ است. روزانه تنها 300 قطار اقدام به جابه‌جایی 500 هزار نفر می‌کنند. با یک تقسیم ساده می‌توانید سهم هر قطار کوچک از مسافرین را محاسبه کنید.
بعد از اینکه در سال 2009، یک طوفان سهمگین تکه‌ای از یک بزرگراه را در شمال پایتخت فیلیپین یعنی مانیلا (Manila) شست و با خود برد، مسافرین برای جابه‌جایی خود دچار مشکل شدند.
در ویتنام حدود 37 میلیون موتورسیکلت وجود دارد، پس طبیعی است که ساعات پیک در شهر هوچی‌مین (Ho Chi Minh) این کشور غیر قابل تصور باشد.
در شهرستان سوویتو (Soweto) آفریقای جنوبی، سوار شدن بر قسمت خارجی قطار و چنگ‌زدن به بدنه آن برای نگه داشتن خود، متداول‌تر از سوار شدن داخل آن است.
شهر لاگوس (Lagos) نیجریه، با داشتن حدود 21 میلیون نفر جمعیت پرازدحام‌ترین شهر در سرتاسر آفریقا محسوب میشود. گفتنی است جمعیت این شهر در سال 1970 تنها 1.4 میلیون نفر بود. با مشاهده عکس زیر به وخامت اوضاع ترافیک در آن پی خواهید برد.
حومه شهری با نام بیر (Mbare) در کشور زیمباوه، به دلیل عدم وجود هر گونه زیر بنا و ساختارهای درون شهری، همواره در تاریکی به سر می‌برد.
ازدحام جمعیت در قاهره پایتخت مصر، در برخی مواقع چنان فشرده شده و عبور و مرور خودروها قفل میشود که قادر نخواهید بود تا مرز میان ترافیک شهری و همچنین مغازه‌ها و فروشگاه‌ها را تشخیص دهید.
هزاران نفر از ساکنین پایتخت بولیوی یعنی شهر لاپاز (La Paz)، از سیستم حمل و نقل کابلی و هوایی برای جابه‌جایی استفاده می‌کنند که به نوبه خود در کل جهان مرتفع‌ترین است.
شهر توریستی و زیبای استانبول ترکیه، وحشتناک‌ترین ازدحام و سبک عبور و مرور شهری را در این کشور دارد، جایی که به طور متوسط راننده‌ها سالانه حدود 125 ساعت را در ترافیک به سر می‌برند.
وضعیت مشابه استانبول در ترکیه، در ریو دو ژانیرو (Rio de Janeiro) برزیل به عنوان یکی دیگر از شهرهای شلوغ جهان مشاهده میشود، جایی که مردم از ترافیک سنگین شهری سرسام می‌گیرند.
در ماه می سال 2014 میلادی، اعتصاب رانندگان اتوبوس در سائو پائولو (Sao Paulo) برزیل، وضعیت وخیم ازدحام جمعیت را در این شهر بدتر کرد. در تصویر زیر شاهد زمانی هستید که مردم بعد از این اتفاق، در پله‌های یک ایستگاه مترو پشت سر هم به صورتی فشرده ایستاده‌اند.
این اعتصاب سبب شد تا همه برای رفت و آمد به ایستگاه‌های مترو رجوع کنند. نمایی از وضعیت وحشتناک سکوی مترو ایستگاه بالا را می‌توانید در عکس زیر مشاهده کنید.
در ساعات پیک و شلوغ روز نیز ترمینال بزرگ مرکزی شهر نیویورک آمریکا، شدیدا شلوغ شده و رفت و آمد در آن با مشکل مواجه میشود.
در عکس زیر در یک صبح برفی در دل سرمای زمستان، شاهد مردم منتظر برای سوارشدن به وسایل نقلیه عمومی در سومین شهر بزرگ آمریکا یعنی شیکاگو هستیم.
در روز احمق‌ها (Fools Day) در سال 2014 میلادی، جابه‌جایی به محل کار برای کارمندان شرکت گوگل به وسیله گروهی از معترضین با مشکل مواجه شد. این افراد مدعی بودند هجوم کارگران تکنولوژی، هزینه خانه را در شهر سانفرانسیسکو کالیفرنیا افزایش داده است.
همانطور که در ابتدا به آن اشاره کردیم، در سراسر آمریکا اهالی لس‌آنجلس بیشتریت عذاب را از ترافیک سنگین می‌کشند. به این ترتیب آن‌ها سالیانه حدود 90 ساعت از وقت خود را بیهوده پشت فرمان ماشین، در ترافیک‌های سنگین تلف می‌کنند.
در شهر مکزیکوستی حدود 20 میلیون نفر زندگی کرده و حدود 4 میلیون خودرو وجود دارند. با توجه به این موضوع طولانی‌شدن زمان جابه‌جایی درون شهری به چند ساعت امری طبیعی است.
یک بوران زمستانی، ترافیک سنگینی را به شهر کلگری (Calgary) در کانادا آورد تا به این وسیله خودروها برای ساعت‌هایی طولانی پشت سر یکدیگر متوقف شوند.
پیش از اینکه در مجمع‌الجزایر چیلوو (Chiloé) کشور شیلی یک فرودگاه ساخته شود، مردم برای دسترسی به مناطق اصلی نیاز داشتد تا علاوه بر سواری‌گرفتن از کشتی‌های میانه راه، حدود چهار ساعت رانندگی کنند.
سکوهای ایستگاه‌های مترو در مسکو، گهگاه همانند آن‌چه در تصویر پایین به تصویر کشیده شده، با سیلی خروشان از جمعیت مردم روبه‌رو می‌شوند.
در بروکسل پایتخت بلژیک، به عنوان یکی از شهرهای شلوغ جهان با وضعیت ترافیک افتضاح، مردم چیزی حدود 94 ساعت در هر سال در شلوغی‌های راه و پشت صف‌های طولانی خودرو به سر می‌برند. بروکسل تار عنکبوتی از بزرگراه در دل خود دارد که فرار از آن‌ها حتی برای افرادی که در داخل شهر عبور و مرور می‌کنند ناممکن است.
در طول روز هزارن نفر از شنژن (Shenzhen) چین به هنگ‌هنگ مسافرت می‌کنند. به دلیل ازدحام جمعیت خواهان این جابه‌جایی، افراد ساعت‌های طولانی را در ایستگاه‌های شلوغ سپری می‌کنند.
وخامت اوضاع اصلی، تازه بعد از رسیدن به هنگ‌کنگ شروع میشود، جایی که ازدحام مردم غیر قابل تصور است.
بسیاری از مردم لندن به عنوان یکی از شهرهای شلوغ جهان ، مخصوصا اگر در بخش مالی به کار مشغول باشند، مجبورند تا روزانه از روی پل لندن، در میانه‌های ازدحام بسیار زیاد مردم راه خود را به صوی مقصد پیدا کنند.
در هلند، 25 درصد از کل جابه‌‌جایی‌های روزانه مردم توسط دوچرخه صورت می‌گیرد. با توجه به این موضوع، پارک‌کردن کوله باری از دوچرخه‌های عمومی در شهر آمستردام کنار یکدیگر، گهگاه با هنرنمایی و خلاقیت اهالی شهر روبه‌رو میشود!
