امروزه گوشی های موبایل بسیار قدرتمند شدهاند؛ در واقع ابرکامپیوترهایی در جیب ما هستند. البته این بدین معنا نیست که بتوانند هر کاری را انجام دهند. کاربران انتظارات زیادی از گوشی هوشمند خود دارند و گاهی این خواستهها دور از حد توانایی اسمارت فون هاست.
چند هفتهای از اتمام نمایشگاه CES 2017 گذشته و با معرفی دستگاههایی گاه عجیب و غریب و بدون ایدهپردازیهایی نو، و گاهی بسیار خلاقانه و کاربرپسند، آیندهای مبهم در برابر دنیای تکنولوژی ایستاده است. به همین دلیل، شاید امسال را بتوان آغاز تولید محصولاتی تجاری بدون برخورداری از ویژگیهایی بلندپروازانه نامید. البته شاهد رونمایی از محصولات خوبی نیز بودهایم؛ به تازگی گوشی هوشمند اچ تی سی یو الترا (HTC U Ultra) با صفحه نمایشی خیرهکننده از سطحی مایع (liquid surface) معرفی شده است. یا به عنوان مثال، شیائومی می میکس (Xiaomi Mi Mix) با صفحه نمایشی منحصربهفرد و یا گوشی های طیفسنج که در نمایشگاه CES رونمایی شدند.
محصولات دیگری نظیر بلک بری مرکوری (BlackBerry Mercury) نیز توانستند با ارایه ویژگیهایی مانند کیبورد فیزیکی و القای حس نوستالژی به صاحب گوشی، کاربران را به سمت خود کشانده و مدتی کوتاه، بخشی از بازار را تصاحب کنند.
امسال چند گوشی هوشمند محبوب، مانند ال جی جی 6 (LG G6) و گلکسی اس 8 (Galaxy S8) معرفی خواهند شد. اما نکتهای که بیشتر از ظاهر اسمارت فون برای ما اهمیت دارد، قطعا تواناییهای یک گوشی هوشمند است؛ ویژگیهای منحصربهفردی که محصول جدید را با نسلهای پیش از آن متمایز خواهند کرد. به عنوان مثال، میتوان به الگوریتمهای یادگیری ماشین بسیار دقیقی اشاره کرد که به هواوی میت 9 (Huawei Mate 9) اضافه شدند و ادعا میشود قادرند عملکرد گوشی هوشمند را با توجه به نحوه استفاده کاربر بهینه کنند. اما آیا این هوش مصنوعی پیشرفته جزیی از خواستههای کاربر است؟
بارها صحبتهایی در خصوص هوش مصنوعی گلکسی اس 8 شنیدهایم. این ویژگی Bixby نام دارد و پس از خرید استارتآپ Viv توسط سامسونگ در سال گذشته، حالا جزیی از داراییهای این غول کرهای شده است. اما سوال اینجاست که تا چه حد میتواند در رقابت با دستیار گوگل، یعنی گوگل اسیستنت (Google Assistant)، خودی نشان دهد.
از زمان رونمایی سیستم عامل اندروید، ویژگیهای زیادی به آن اضافه و یا از آن کم شدند؛ کیبوردهای فیزیکی، نمایشگرهای 3 بعدی، دوربینهای 3 بعدی، ژستهای حرکتی و تجربه نرمافزاری موجود در محصولی مانند گلکسی اس 4 (Galaxy S4) از این دست ویژگیها بودند. حال پس از گذشت حدود 10 سال، اندروید به نقطه کنونی خود رسیده و رشد و تکامل یافته است؛ تکاملی که بسیاری از کاربران را خوشحال کرده و انتظارات آنها از یک گوشی هوشمند را تا حد زیادی برآورده کرده است.
اما هنوز هستند کاربرانی که توقعات بیشتری از یک اسمارت فون دارند؛ آنها میخواهند گجتی که در دستشان میگیرند باریکتر بوده و باتری بزرگتری داشته باشد. از دیگر خواستههای آنها دوربین باکیفیتتر با زوم واقعی، نمایشگری بزرگ بدون لبههای اضافی در اطراف آن، شارژ بیسیم، اسپیکرهای قدرتمند بدون نویزهای اضافی و دهها قابلیت دیگری که احتمالا در کامپیوتر کوچک قرار گرفته در جیب شما وجود نداشته باشد، هستند. هر کاربر دلایل و خواستههای شخصی خود را دارد. حال سوال اینجاست:
شما به عنوان یک کاربر گجت نیوزی چه توقعی از گوشی هوشمند خود دارید که قادر به انجام آن نیست؟
لطفا پاسخ خود را در قسمت نظرات با ما و دیگر دوستانتان به اشتراک بگذارید.