گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
زمانی که کارلوس مسترانجلو (Carlos Mastrangelo) به میانسالی رسید، چشم‌های وی مبتلا به بیماری‌ای شدند که بسیاری از افراد میانسال به آن دچار اند؛ چشم‌های او دیگر نمی‌توانستند بر روی اشیای نزدیک فوکوس کنند و دکتر کارلوس به او گفت که از این پس باید برای خواندن کتاب از عینک مخصوص استفاده کند. این آغاز ماجرای ساخت عینک هوشمند مسترانجلو بود.
مسترانجلو در مصاحبه با سایت TheVerge گفت:
من مدام از خودم می‌پرسیدم که چرا باید از تکنولوژی زمان بنجامین فرانکلین استفاده کنم؟ من که دیگر در قرن هجدهم زندگی نمی‌کنم.
اما آزاردهنده‌ترین موضوع آن بود که در طول روز، او می‌بایست مدام عینک خود را عوض کند. اگر در حین رانندگی بود، نباید از آن عینک‌ها استفاده می‌کرد چراکه دیگر جاده را نمی‌توانست ببیند. از طرفی دیگر، اگر این عینک‌ها را به چشم نمی‌زد، نمی‌توانست صفحه‌ی GPS روی داشبورد را ببیند. به همین دلیل مسترانجلو، که پروفسور مهندسی الکتریک و کامپیوتر در دانشگاه اوتا است، تصمیم گرفت که خودش مشکل را حل کند. او یک عینک هوشمند را طراحی کرد.
طرز کار عینک هوشمند مسترانجلو
این عینک که در ماه گذشته در نمایشگاه CES نیز رونمایی شد، از لنزهای مایع ساخته شده که به صورت اتوماتیک بر روی هر چیزی که شما به آن نگاه می‌کنید، فوکوس می‌کند، چه آن شی دور باشد و چه نزدیک. از این طریق، افرادی که همانند مسترانجلو دچار بیماری دوربینی هستند، می‌توانند یک عینک را به صورت دائم بر روی چشم داشته باشند و نیازی به تعویض عینک‌ها نخواهد بود.
نحوه‌ی عملکرد عینک هوشمند مسترانجلو بدین شکل است: یک سنسور مسافت سنج در فاصله‌ی میان دو عدسی قرار می‌گیرد و با استفاده از نور فروسرخ، فاصله‌ی بین اشیا و عینک را محاسبه می‌کند. پس از آن، دستوری به فعال سازها ارسال می‌کند تا ساختار لنزها را تغییر دهند.
انحنای یک لنز، فاصله‌ی کانونی آن را تعیین می‌کند. این اتفاق به صورت طبیعی در چشم‌ها اتفاق می‌افتد. در حالت عادی، زمانی که شما جوان هستید، لنزهای چشم‌هایتان انعطاف‌پذیر اند، پس می‌توانند انحنای لنز را به راحتی تغییر دهند و بر روی اشیای دور و نزدیک فوکوس کنند. اما با افزایش سن، لنزهای چشم سفت‌تر می‌شوند و انعطاف کمتری خواهند داشت.
با تغییر انحنای لنزها، این عینک هوشمند می‌تواند بر روی هر چیزی که شما به آن نگاه کنید، فوکوس کند. به گفته‌ی مسترانجلو، این تغییر فوکوس حدودا 14 میلی ثانیه طول می‌کشد و باتری قابل شارژی که در این عینک به کار رفته نیز بیش از 24 ساعت دوام خواهد داشت.
طراحی فعلی این عینک کمی نازیبا و بزرگ است، اما مسترانجلو به همراه یکی از دانشجویان دکتری به نام نازمل حسن (Nazmul Hasan) در حال طراحی “مدل‌های بسیار سبک‌تر، باریک‌تر، شیک‌تر و توانمندتر” از این عینک هستند. نسل دوم این عینک، دارای سیستم ردیابی چشمی و دوربین تشخیص عمق خواهد بود تا لنزهای آن بهتر بتوانند شی موردنظر فرد را تشخیص دهند. البته این قابلیت‌های اضافی به انرژی بیشتری نیز نیاز خواهند داشت، پس مسترانجلو باید به فکر طراحی یک باتری بادوام‌تر و قدرتمندتر باشد که بتواند در فریم‌های باریک جای بگیرد.
به عقیده‌ی مسترانجلو، این عینک هوشمند تا 2 الی 3 سال دیگر روانه‌ی بازار می‌شود و قیمت آن نیز بین 500 تا 1000 دلار خواهد بود. با وجود قیمت بالای این محصول، مسترانجلو بسیار به آن اعتقاد دارد. او در اینباره می‌گوید:
عینک‌های هوشمند ما می‌توانند کاهش فوکوس چشمان در افراد میانسال را برطرف کنند، پس کسانی که دچار نزدیک بینی یا دوربینی هستند، با استفاده از این عینک‌ها می‌توانند همواره دیدی واضح و شفاف داشته باشند. این عینک‌ها، ارزش قیمت بالای خود را دارند.