سازمان ناسا از مدتها پیش در حال برنامهریزی ربات های خودمختار برای ارسال به ماموریتها و اکتشافات فضایی است. انسانها همواره از این که نتوانند ساختههای خود را کنترل کنند و به خصوص از برنامهریزی اشتباه رباتها وحشت دارند؛ اما دانشمند ارشد سیستم ربات های خودمختار ناسا در مرکز تحقیقاتی Ames معتقد است که وقت آن رسیده تا تعاملات انسان و سیستمهای رباتیک آغاز شود و بشر بتواند به رباتها اعتماد کند.
تری فانگ (Terry Fong)، دانشمند ارشد سیستمهای خودمختار در مرکز تحقیقاتی Ames ناسا در مورد توسعهی ربات های خودمختار برای انجام عملیاتهای فضایی عنوان کرد:
دانشمندان همواره به طراحی قطعه نرمافزاری نیاز داشتند که بتواند بین بشر و حسگرهای ربات های خودمختار ارتباط برقرار کند. در نهایت، تحقیقات دانشمندان منجر به تولید رابط کاربری رباتیک سه بعدی Verve شد. این سیستم رباتیک به ناسا برای مشاهده و تسخیر جهان سه بعدی از فاصلهی دور کمک میکرد.
اکنون Verve در کاوشگرهای سیارهای K10 ناسا که در واقع رباتهای متحرک هستند، مریخ نورد K-Rex برای تعیین رطوبت خاک و ربات Spheres در ایستگاه فضایی بینالمللی مورد استفاده قرار گرفته است. آخرین رباتی که از این قطعهی نرمافزاری استفاده کرده، Astrobee نام دارد که در اطراف ایستگاه فضایی بینالمللی پرواز میکند.
انجام ماموریتهای برنامهریزی شده توسط ربات های خودمختار
ناسا از سال 2013 تلاش میکند تا کاوشگر سیارهای K10 را توسط فضانوردان ایستگاه فضایی از فاصلهی دور در کالیفرنیا راهاندازی کند اما به دلیل تاخیر زمانی موفق به انجام این کار نشد. ربات K10 توانایی انجام ماموریتهای برنامهریزی شده را دارد.
فناوریهای پیشرفته ناسا تنها به ماموریتهای فضایی محدود نمیشود و امروزه این فناوریها در صنایع مختلف کاربرد دارد. نمونهای از این سیستمهای رباتیک را میتوان در بخشهای تجاری همچون وسایل پشتیبانی خودمختار مشاهده کرد.