دادههای جدید به دست آمده توسط کارشناسان نشان میدهد که پلوتو (یکی از دورترین اجرام آسمانی در منظومهی شمسی)، ممکن است در حال حاضر پذیرای حیات باشد! در واقع حیات بیگانه در پلوتو مسئلهای دور از ذهن نیست، چرا که در سالهای اخیر پیشنهادات و گمانهزنیهای بسیاری پیرامون آن ارائه گردیده است. حیات بیگانه در پلوتو با آنکه ممکن است از نوع سادهترینِ آن باشد، اما باز هم یکی از مهمترین دستاوردهای بشر به شمار خواهد آمد. پلوتو برای مدتی طولانی به عنوان یک سیاره کوتوله و مُرده شناخته شده بود، جالب است بدانید که نام سیاره پلوتو یا پلوتون نیز برگرفته از نام خدای دنیای مردگان، در افسانههای یونان باستان است. اما نخستین گذر ماموریت افقهای نو (به انگلیسی: New Horizons ) تمامی باورهای پیشین را تغییر داد، چرا که اکنون گفته میشود حیات بیگانه در پلوتو ممکن است همین حالا نیز وجود داشته باشد!
مایکل سامرز، دانشمند علوم سیاره ای در این زمینه میگوید:
دستاوردی مهم در زمینه حیات فرازمینی درست در رو به روی ماست! مواد آلی، آب و انرژی از جمله چیزهایی هستند که در پلوتو میبینیم. مواد آلی، مواد اولیه و انرژی از چیزهایی هستند که برای حیات لازم است.
مولکولهای پیچیده در پلوتو!
با وجود احتمال شکلگیری هیدروکربنها و نیتریلها (یکی دیگر از مولکولهای آلی)، ساختار شیمیایی مورد نیاز برای حیات در پلوتو میتواند بسیار جالبتر باشد. برای مثال مولکول هیدروژن سیانید احتمالا یک مولکول کلیدی برای شکلگیری حیات است.
احتمال حیات بیگانه در پلوتو ، در تازهترین دستاوردهای فضاپیمای افقهای نو!
بنا بر آخرین گزارشهای ناسا، فرآیند دانلود دادههای افقهای نو به زمین، در ماه اکتبر به پایان رسیده است. با این حال، چندین سال طول میکشد تا دانشمندان مدلسازیها و مطالعات دقیق و کاملی را بر روی آنان انجام دهند. با این وجود، مطالعات اولیه نکات جالبی را از شیمی پیچیدهی پلوتو به نمایش گذاشتهاند. همچنین این احتمال نیز وجود دارد که هم اکنون نیز حیات بیگانه در پلوتو در زیر سطح این سیاره در جریان باشد.
یکی از دستاوردهای شگفتآور فضاپیمای افقهای نو، کوهستانهای یخی در سطح پلوتو هستند که تصویری از آن در بالا قابل مشاهده است. در نتیجهی این اکتشاف میتوان پیشبینی کرد که کوهستانهای یخی در سطح پلوتو، بر روی دریاچهای از آب مایع، شناور هستند.
اما آیا این اطلاعات، میتوانند منجر به کشف حیات بیگانه در پلوتو شوند؟ اگر چنین چیزی واقعا رخ دهد، پلوتو اولین میزبان حیات غیرزمینیست که تاکنون بشر موفق به کشف آن گردیده است.
چندی پیش ناسا اعلام کرد که پلوتو (سیارهای که اکنون به عنوان یک سیاره کوتوله شناخته میشود)، زنده است و به طرز عجیبی به سیارهی زمین شباهت دارد.
در واقع ستارهشناسان اعلام کردهاند که پلوتو به عنوان یکی از دورترین اجرام آسمانی موجود در منظومهی شمسی ما، آسمانی آبی رنگ دارد. این اطلاعات جدید توسط فضاپیمای افقهای نو از ناسا به دست آمده که چندی پیش اطلاعات مورد نظر را از این سیارهی کوتوله جمعآوری کرد. تصاویری که افقهای نو به ثبت رساند، نشان میدهد که پلوتو به شکل عجیبی به سیارهی زمین شباهت دارد. از این رو حیات بیگانه در پلوتو ، ممکن است همین حالا نیز در زیر سطح این سیارهی کوتوله در جریان باشد.
دانشمندان از مجموعه دادههای جدیدی که توسط ماموریت افقهای نو به دست آوردند بسیار شگفت زده هستند. در واقع مایکل سامرز اظهار داشت که هیچگاه تصور نمیکرد با وجود یک عمر مطالعه بر روی سیارههای کوتوله، چنین احتمالاتی را در مورد سیارهی کوتولهی پلوتو مطرح کند. وی میگوید :
من تقریباً کل عمر خود را صرف مطالعه بر روی پلوتو کردهام، اما هیچگاه تصور نمیکردم در مورد احتمال وجود حیات در این سیارهی کوتوله صحبت کنم!
یکی دیگر از شگفتیهای ماموریت افقهای نو، کشف مه در لایههایی بالاتر از تصورات قبلی بود.
سامرز یکی از دو نویسنده مقالههایی است که به تازگی در این زمینه منتشر گردیدهاند. یکی از این مقالات “نور شیمیایی اتمسفر پلوتو که توسط افقهای نو روشن شد” و دیگری “محدودیت های میکروفیزیکی فتوشیمیایی مه و غبار پلوتو” نام دارند که در نشریه ی ایکاروس در ماه سپتامبر منتشر شدند.
آسمان آبی رنگ و اقیانوسهای عظیم در پلوتو!
علاوه بر موارد فوق، دانشمندان بر این عقیده هستند که در زیر سطح سیاره کوتولهی پولتو، یک اقیانوس بسیار عظیم با حجمی برابر با حجم اقیانوسهای زمین وجود دارد که احتمال حیات در آن بسیار بالاست.
اگرچه ثابت کردن وجود یا عدم وجود این اقیانوس زیر سطحی می تواند زمان بر بودن فرآیند شکل گیری حیات را به اثبات برساند. از طرفی لکههای قرمز رنگ روی سطح پلوتو میتوانند نشان دهنده تولینها (یک نوع دیگر از ترکیبات آلی پیچیده) باشند که یک ماده پیشنیاز برای تشکیل حیات است.
فرانسیس نیمو به عنوان یکی از دانشمندان ماموریت افقهای نو در دانشگاه کالیفرنیا، نیز در این زمینه اظهار داشته است:
واقعیت این است که حتی در شرایط سرد و در سیارهی کوتوله و دوری همچون پلوتو، وجود یک اقیانوس زیر سطحی میتواند نشاندهندهی زیستگاههای قابل سکونت، حتی در شرایطی مایوس کننده باشد.