گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
شرکت رنو با تولید یک اتومبیل مقرون به صرفه جدید مختص بازارهایی نظیر هند، برزیل و ایران در صدد آن است تا به رقابت خودروهای چینی در این رنج قیمت بیاید. این اتومبیل با نام کامل رنو کوئید (Renault Kwid) یکی از مهم‌ترین تحولات را در خودروهایی با بازه قیمتی پایین به بار خواهد نشاند و قرار است طی 4 سال آینده که تندر 90 تولید خود را پایان یافته می‌بیند، رنو کوئید، ارزان قیمت‌ترین ماشین شرکت رنو در بازار خودرو ایران باشد. بنابراین، به نظر می‌رسد با توجه به احتمال قیمت 25 الی 35 میلیون تومانی این خودرو (بسته به آپشن‌ها و امکانات رفاهی انتخابی) جایگزین اصلی پراید پس از سالیان سال به زودی از راه خواهد رسید.
شاید خیلی‌ها در انتظار معجزه باشند و از رنو کوئید انتظار کیفیتی همپا با سایر اتومبیل های خارجی را داشته باشند، اما باید معقولانه در مورد این اتومبیل بی‌اندیشیم. قطعا اگر رنو در این محصول که مختص بازارهای ضعیف / نیمه ضعیف طراحی شده از بهترین متریال استفاده می‌کرد و استانداردهای آن را در حد استانداردهای اروپایی ارتقا می‌بخشید مبلغ قابل پرداخت بای خرید این خودرو در این بازه قیمتی نبود. بنابراین باید تا حد زیادی توقعاتمان را در مورد آن چیزی که از یک اتومبیل فرانسوی باکیفیت داریم پایین‌تر بیاوریم؛ هرچند هنوز هم بر این باوریم که رنو کوئید می‌تواند حداقل از نظر کیفیت ساخت به مراتب باکیفیت‌تر از پراید و برخی از محصولات مشابه ایرانی ظاهر شود. در زیر به بررسی دقیق‌تری از این اتومبیل خواهیم پرداخت.
طراحی خارجی و داخلی
با نخستین نگاه به ظاهر این خودرو، شاید چندان هم متوجه ارزان قیمت بودن آن نباشید. امواج زیبایی بر روی کاپوت جلوی این خودرو شکل گرفته‌اند که به یک جلو پنجره مشکی سه طبقه با شیارهای مستطیلی شکل نظیر لانه زنبور و آرم شرکت رنو درست در وسط آن ختم می‌شود. در زیر چراغ‌های اصلی که سعی دارند چهره اصلی این خودرو را جسورانه نشان دهند، دو چراغ مه شکن تعبیه شده است و و یک گارد مشکی نیز در زیر بدنه اصلی به چشم می‌خورد.
از نمای کناری، این خودرو ما را به یاد اتومبیل رنو تندر 90 می‌اندازد و به نوعی زبان کلی طراحی رنو را به ما گوشزد می‌کند. اما نقطه عطف این اتومبیل ارزان قیمت، نمای پشتی زیبایی است که رنو به خوبی توانسته با حداقل هزینه طرح مد نظرش را بر روی بدنه اتومبیل کوئید پیاده سازی کند.
شیشه کوچیکی در قسمت پشتی تعبیه شده و چراغ های پشتی نیز به سبک چراغ های نوک تیز پژو 207i طراحی شده‌اند. باید دید که این خودرو از چه کیفیت رنگی برخوردار است و چگونه می‌تواند رضایت خریداران خودش را از این حیث به دست آورد. این مسئله چیزیست که ما باید چندین ماه پس از عرضه رسمی رنو کوئید ، در مورد آن به گفتگو بنشینیم.
ویدیو تست رانندگی با رنو کوئید 2016
کابین رنو کوئید ، مدرن در عین حال حاوی متریالی ارزان قیمت
با ورود به کابین این اتومبیل، نخستین چیزی که شما متوجه آن می‌شوید بزرگ‌تر بودن آن از اتومبیل‌های هاچ بک است. در واقع کابین رنو کوئید بیشتر به سبک و سیاق یک SUV جمع و جور است که می‌تواند فضایی نظیر لیفان ایکس 50 را به یاد شما بیاورد. بنابراین طراحی داخلی آن نیز به هیچ عنوان به اتومبیل های رده پایین ایرانی نظیر تیبا و پراید شبیه نیست. فضای کلی داخل خودرو مناسب است و پلاستیک به کار رفته با مقایسه این اتومبیل با سایر اتومبیل های ایرانی در این رنج قیمت برتری می‌کند؛ هرچند که آن ایده آل نیست. این خودرو ارائه کننده ویژگی‌هایی است که دیگر اتومبیل های هم رده آن از آنها برخوردار نیستند. به طور مثال می‌توان به یک سیستم چندرسانه‌ای مجهز به ناوبری – بلوتوث – یو اس بی، پاور ویندوز جلویی، کامپیوتر سفری و همچنین یک سردنده مناسب اشاره کرد. هرچند با توجه به اعلام بازه قیمتی 25 الی 35 میلیونی برای این خودرو، ما انتظار حذف بسیاری از آنها را در مدل پایه رنو کوئید خواهیم داشت.
فضای داخلی کاملا متفاوت با خودروهایی در این کلاس و با این قیمت است. صندلی‌های جلو از فضای کافی و خوبی برخوردارند تا راننده و سرنشین جلو احساس راحتی داشته باشند و در ردیف پشتی، فضای پا به اندازه کافی موجود است. فضای حمل بار صندوق عقب نیز در این خودرو چیزی در حدود 300 لیتر خواهد بود. باز هم این میزان می‌تواند برای یک خودرو که ادعای هاچ بک بودن دارد زیاد باشد و بار دیگر باید اشاره کنیم که کوئید را می‌توان یک کراس اوور جمع و جور دانست. علاوه بر این، فضاهای نگهداری لوازم کوچکی نیز در جای جای مختلف این خودرو نظیر داشبورد جلو، چهار طرف صندلی‌ها و همچنین زیر سیستم چندرسانه‌ای جلویی تعبیه شده است تا کاربر لوازم مورد نیاز خود را در آنها قرار دهد.
مشخصات فنی، تجهیزات و قیمت
هرچه این محصول از نظر ظاهری با رقبای ایرانی نظیر پراید و تیبا غیر قابل مقایسه است، اما این قضیه در زیر کاپوت آنها کاملا متفاوت خواهد بود و شاهد شگفتی خاصی از محصول جدید رنو نخواهیم بود. رنو کوئید در چهار تیپ مختلف به نام‌های RXT، STD، RXE و RXL تولید می‌شود. مدل پایه اتومبیل ارزان قیمت شرکت رنو از یک پیشرانه با حجم 0.8 لیتر و توان تولید 54 اسب بخار همراه با گشتاور 72 نیوتن‌متر بهره می‌برد. با این موتور، شتاب 0 تا 100 رنو کوئید چیزی در حدود 16 ثانیه خواهد بود و حداکثر سرعت آن نیز 140 کیلومتر در ساعت است. همچنین این خودرو به صورت ترکیبی چیزی در حدود 4 لیتر در 100 کیلومتر سوخت مصرف خواهد کرد. یک پیشرانه 3 سیلندر با حجم 1 لیتر، توان تولید 68 اسب بخار و همچنین گشتاور 90 نیوتن‌متر نیز وجود دارد، اما شتاب 0 تا 100 خودرو با این موتور تنها 1 ثانیه سریع‌تر از مدل پیشین است. تیپ های STD و RXE این خودرو از پیشرانه 0.8 لیتری و همراه با یک جعبه دنده دستی روانه بازار خواهند شد.
در سمتی دیگر دو تیپ RXT و RXL را می‌توانید با هر یک از پیشرانه‌های فوق سفارش داده و بین گیربکس 5 سرعته دستی / AMT یکی را برگزینید. ناگفته نماند حجم باک تمامی تیپ های این خودرو، تنها 28 لیتر است که حدود 10 لیتر از پراید و 13 لیتر از ساینا کمتر خواهد بود. در بخش ایمنی، تنها تیپ RXT رنو کوئید است که از ایربگ بهره می‌برد، آن هم یک ایربگ مختص راننده خواهد بود. اما این ضعف امنیتی به همینجا ختم نمی‌شود. با توجه به وزن بسیار کم 700 کیلوگرمی این خودرو، بدنه از استقامت بسیار کمی برخوردار است و در فیلم‌های تست تصادف آن که در سال 2015 منتشر شد، نشان داده شد که این خودرو در تصادفی با سرعت بسیار کم 64 کیلومتر در ساعت نیز به قدری بد عمل می‌کند که حتی مستحق دریافت یک ستاره ایمنی نیز نخواهد بود. این خودرو سال گذشته بار دیگر در تست مربوطه شرکت کرد که این بار توانست یک ستاره مربوط به بزرگسالان و یک ستاره را برای خردسالان قرار داده شده بر روی صندلی مخصوص کودک دریافت کند. در حالی که این پیشرفت محسوس باعث استحکام بیشتر خودرو شده است،
ویدیو تست ایمنی رنو کوئید مجهز به ایربگ راننده
مدیران شرکت رنو چندی پیش در مصاحبهای اعلام کردند که مدل قابل ارائه KWID در ایران از امنیت بالاتری برخوردار خواهد بود و احتمالا 3 ستاره ایمنی را دریافت می‌کند. به ادعای این مدیر اجرایی، در مدل ایرانی کوئید یک ایربگ دیگر برای سرنشین کنار راننده تعبیه خواهد شد و سیستم‌هایی همچون ABS و EBD نیز به خودرو اضافه می‌شوند. در هر صورت ما امیدواریم که این صحبت رنگ و بوی واقعی به خود بگیرد و در این بین جان هموطنانمان به قیمت سود بیشتر کمپانی‌های خودروساز به خطر نیافتد.
از نظر تجهیزاتی و امکانات رفاهی، هرکدام از تیپ های این خودرو در شرایط متفاوتی از هم قرار دارند، اما همه چیز مطابق انتظار ما پیش نمی‌رود. کم و کاستی‌هایی وجود دارد که به نظر می‌رسد همگی به جهت کنترل قیمت ماشین اعمال شده باشند. به طور مثل جنس سپر در تیپ‌های RXE / STD از پلاستیک مشکی بوده، در حالی که دو دیگر با بدنه یکنواخت و همسان خواهد بود. همچنین به نظر مدل RXT که گران‌ترین تیپ رنو کوئید است، از چراغ‌های مه شکن در داخل سپر خود برخوردار است که این فضا در دیگر مدل‌ها خالی باقی مانده تا بعدها به صورت آپشنی جداگانه به آن مکان متصل شود. علاوه بر این راهنمای روی آینه جانبی نیز تنها در مدل‌های RXT و RXL به چشم می‌خورد، اما هر چهار تیپ از رینگ یکسان 13 اینچی بهره می‌برند. از دیگر تفاوت‌های این تیپ‌ها می‌توان به رنگهای مختلف تریم داخلی اشاره کرد که صندلی‌ها، نمایشگر کامپیوتر سفری و تودری را شامل می‌شود.
شیشه بالابر برقی تنها برای شیشه‌های جلو، نمایشگر 7 اینچی، کامپیوتر سفری حاوی ناوبری (جی پی اس) و استارت بدون کلید همگی امکاناتی هستند که تنها در تیپ RXT دیده می‌شود. متاسفانه حتی شیشه بالابرهای جلوی سه تیپ دیگر هم دستی است که می‌تواند نکته بسیار منفی به حساب آید. علاوه بر این در تیپ های RXL و RXT شما می‌توانید فرمان‌های برقی نرم‌تر نسبت به دو تیپ پایینی و شارژر 12 ولت USB و همچنین AUX را بیابید. جالب اینجاست بدانید که تیپ STD این خودرو که ارزان‌ترین مدل آن هم هست، فاقد کولر خواهد بود!
در هر صورت، آنچه که مسلم است تا چندی دیگر به جای تحمل چهره‌ی قدیمی و فرسوده‌ی پراید، ظاهری مدرن‌تر را در خیابان‌های شهر خواهیم دید. اگر به دنبال خرید یک اتومبیل کاملا شهری (بدون قدرت کافی برای طی کردن مسیرهای طولانی) با حداقل قیمت هستید، رنو کوئید می‌تواند گزینه‌ای مناسب برای انتخاب شما خواهد بود. علاوه بر برتری ظاهری این خودرو نسبت به پراید، اینک شما یک خودرو آپشنال‌تر را سوار خواهید شد که سواری با آن نیز به مراتب نرم‌تر و کم‌تنش‌تر از محصولات مشابه ایرانیش است.
اگر همه چیز طبق برنامه ریزیهای صورت گرفته پیش رود، باید انتظار داشته باشیم که سال آینده تولید رنو کوئید آغاز شده و اواخر سال 2018 میلادی به صورت رسمی وارد بازار خودرو کشور شود. بر اساس پیش بینی‌ها، ظرفیت تولید اولیه این محصول 150 هزار دستگاه خواهد است و این فرآیند تولید در سایت بن رو شرکت سایپا پیش خواهد رفت. همانطور که ذکر شد، این خودرو در حال حاضر در هندوستان شامل 4 تیپ مختلف می‌شود که نسبت به آپشنهای قابل ارائه و موتور به کار رفته در زیر کاپوت آنها متفاوت خواهد بود. انتظار می‌رود سایپا نیز چنین سیاستی را پیش بگیرد و با ارائه تیپ‌های مختلفی از این خودرو (البته پیشرفته‌تر از مدل‌های قابل ارائه در هندوستان) آن را به عرضه برساند. این خودرو در بازه قیمتی 25 الی 35 میلیون تومان به فروش خواهد رسید.
