قایق پنهان کار قاچاقچی های مواد مخدر، مشابه قایقهای مورد استفاده نیروهای ویژه در نزدیکی سواحل گواتمالا و توسط پلیس این کشور پیدا شد.
این قایق پنهان کار عجیب دارای بدنهای کشیده و باریک، مشابه طرحی که در بدنه شناورهای نظامی استفاده می شود است که هم کشف آن دشوار تر و هم سرعتش از دیگر قایق های پنهان کار دست ساز قاچاقچیها سریع تر است. به این گونه قایقها، (Very Slender Vesseles (VSV می گویند و برای اولین بار است که کارتلهای مواد مخدر از آنها استفاده می کنند.
زمانی که پلیس گواتمالا این قایق پنهان کار را در 37 کیلومتری سواحل این کشور پیدا کرده، سرنشینانش آن را رها کرده بودند. به گفته اچ آی ساتون، نویسنده وب سایت سواحل نهان، سرنشینان، موتورها و ابزار ناوبری قایق را با خود برده بودند.
ساتون تحلیلگر نظامی دریاییست و تخصصش شناورهای مورد استفاده نیروهای ویژه است. به گفته او این قایق پنهان کار از طراحی پیچیدهای برخوردار است.
این طراحی معمولا در قایقهای مورد استفاده نیروهای ویژه و یا قایقهای پر سرعت مسابقه استفاده می شود، بنابراین می توان گفت که برای اولین بار است که قاچاقچیها از چنین قایقهایی استفاده می کنند.
استفاده از قایق پنهان کار مدتهاست که در میان کارتلها رواج یافته. قاچاقچیهای مواد مخدر کلمبیایی از دهه نود میلادی شروع به استفاده از قایقهایی با بدنه غیر معمول کردند. کارتلها به موازات پیشرفت تسلیحات دریایی در اختیار دولتها، به جای استفاده از قایقهای پرسرعت که به راحتی شناسایی می شدند، به استفاده از قایقهای کند تر و کم ارتفاع و حتی زیردریایی روی آوردند. اما قایق پنهان کار کشف شده از نمونههای قبلی متفاوت است.
VSV ها به گونهای طراحی شده اند که از سایر شناورهای کم ارتفاع دیگر سریع تر باشند.
این شناورها به جای این که مانند شناورهای معمولی بر روی موجها سوار شوند، با استفاده از نوک تیزشان امواج را می شکافند و به دلیل داشتن بدنه باریک به راحتی از میان امواج شکافته شده عبور می کنند. بنابراین چنین شناوری حتی در دریای متلاطم نیز مانند گلوله حرکت می کند.
ساتون سرعت این قایق پنهان کار را در حدود 20 گره دریایی تخمین می زند. یعنی به اندازهای که مسیر 3200 کیلومتری از کلمبیا تا مکزیک یا گواتمالا را در 4 روز طی کند.
به گفته ساتون :
طراحی VSV این مزیت را دارد که دارای ارتفاع کمتر و سرعت بیشتر است. اما این اشکال را دارد که فضای کمتری برای حمل محموله خواهد داشت. با این حال هنوز هم می تواند محمولهای به ارزش میلیونها دلار را حمل کند، بنابراین ارزش استفاده برای قاچاق مواد را دارد.
برای مقابله با این گونه شناورها، اداره گمرک و حفاظت مرزی آمریکا ناوگانی متشکل از هشت هواپیما گشت دریایی P-3 Orion را به خدمت گرفته است. این هواپیماها به رادار تجسس دریایی و سنسورهای الکترواپتیکال مجهز شده اند. با وجود این تجهیزات اما هنوز مشخص نیست که هیچ کشوری تا کنون موفق به توقیف زیردریاییهای متعلق به کارتلها شده باشد یا خیر.
قاچاقچیان مواد مخدر در حال رقابت تکنولوژیکی با دولت ها هستند. در شرایطی که کشورها توانایی خود را برای گیر انداختن قایقهای تندرو افزایش می دهند، کارتلها نیز به جای بهره گیری از سرعت به پنهانکاری روی آورده اند. شناورهای کم ارتفاع اگرچه سرعت کمتری دارند، اما شانس بیشتری برای گریز از مهلکه به همراه محموله گران قیمت خود دارند. همان اتفاقی که در هوانوردی نظامی پس از جنگ جهانی افتاد؛ هواپیماهای رادارگریز مانند F-117 و B-2 اگر چه کند تر از سایر بمب افکنها بودند، اما احتمال این که بدون کشف شدن از سد پدافندی دشمن عبور کنند بسیار بیشتر بود.
کارتلها باور دارند که شناورهای پنهان کار، آینده کارشان هستند. با این که سرعتشان کم است اما احتمال کشفشان نیز کمتر است. حداقل می دانند که محموله شان به مقصد خواهد رسید!