حضور توپهای لیزری و ریلی دیگر تنها در فیلمها اتفاق نمیافتد. به نظر ارتش آمریکا قصد دارد هرچه سریعتر این جنگ افزارهای جنگ ستارگانی را وارد خدمت کند.توپ ریلی (یا به بانی دیگر تفنگ ریلی) جنگ افزاری است که با استفاده از نیروی الکترومغناطیسی یک پرتابه را با سرعت فراصوت شلیک کرده و توپ لیزری نیز اقدام به تابش مستقیم انرژی روی هدف میکند.
در سال 2012، نیروی دریایی آمریکا برای اولین بار اقدام به شلیک آزمایشی یک توپ ریلی کرد و اعلام نمود که قصد دارد ناوشکن موشک انداز آینده خود موسوم به زاموالت (Zumwalt) به چنین توپهایی مسلح کند که البته آخرین کشتی از این کلاس به نام لیندون بی. جانسون (Lyndon B. Johnson) قرار است به چنین توپی مجهز شود.
در سال 2014 نیز نیروی دریایی آمریکا یک توپ لیزری به نام LaWS که روی کشتی ترابری دوزیست یواساس پونس (USS Ponce) با شناسه LPD-15 نصب شده بود را با موفقیت آزمایش کرد. در آن آزمایش توپ لیزری با موفقیت توانست موتور یک قایق کوچک مسلح را به آتش کشیده و آن را از کار بیاندازد. برای آشنایی با توپ LaWS اینجا کلیک کنید.
چندی پیش نیز نیروی ارتش آمریکا توپ لیزری نصب شده روی هلیکوپتر تهاجمی آمریکایی AH-64 آپاچی (Apache) را با موفقیت آزمایش کرد که برای اطلاع کامل از آن میتوانید در اینجا کلیک کنید. نیروی هوایی نیز به دنبال نصب توپ لیزری روی کشتیهای توپدار و هواپیماهای پشتیبانی هوایی نزدیک AC-130 خود است.
با وجود آزمایشهای موفق بسیاری که این دو گونه جنگ افزارها داشتهاند، همچنان وارد خدمت نشده و عملیاتی نیستند. باب فریمن (Bob Freeman)،سخنگوی دفتر پژوهش دریایی از نیروی دریایی آمریکا،در این باره این چنین توضیح میدهد:
توپ لیزری نصب شده روی یواساس پونس محصول نهایی نیست. آن یک توپ لیزری کم انرژی است که برای سرنگون کردن پهپادها آزمایش شده است. اگر این کشتی مورد تهدید قرار گیرد، آنها همچنان از همان جنگ افزارهای متعارف و عادی خود استفاده میکند.
پس همچنان این پرسشها باقی میمانند که چنین جنگ افزارهایی کی عملیاتی میشوند؟ از آنها چگونه استفاده میشود و کدام یک بیشتر به کار خواهد رفت؟
فریمن در این باره میگوید:
هر یک از آنها دارای ویژگیهای منحصر به فرد خود هستند. اما به نظر من توپ ریلی قابلیتهای کمتری دارد.
از آنجا که میتوان انرژی پرتوی لیزری شلیک شده از توپ لیزری را تغییر داد، به کاربر توان بازدارندگی تا نابودی کامل هدف را میدهد، در نتیجه قابلیتهای بیشتری دارد. فریمن در این باره مثالی میآورد که به این شرح است: اگر یک کشتی آمریکایی، هواپیمایی را به عنوان تهدید تشخیص دهد، میتوان با کم کردن از توان لیزر، یک پرتوی کم قدرت به اتاقک خلبان تابانده تا با هشدار دادن به وی، از کشتی فاصله بگیرد. البته فریمن از آنچه که خلبان با آن روبهرو خواهد شد مطمئن نبود، اما اظهار داشت خلبان تنها پرتوی لیزر را خواهد دید و این کار احتمالا به وی آسیبی نمیرساند. اما اگر خلبان با پرتوی هشدار منطقه را ترک نکرد، کاربر میتواند با افزایش توان توپ، هواپیمای مزاحم را با سوراخ کردن و یا بریدن بدنه نابود کند. بنابر اظهارات فریمن، توسعه لیزرهای پر انرژی همچنان در دست توسعه است.
از سوی دیگر برای مقابله با هدفهای بزرگ همچون کشتیهای دشمن، توپ ریلی احتمالا بهترین گزینه است. پرتابه شلیک شده از توپ ریلی میتواند از دیوارهای فولادی نیز عبور کرده و ضربه بسیار شدید و قدرتمندی به هدف وارد میکند.
فریمن همچنین میافزاید:
هنگامی که توپهای لیزری و ریلی عملیاتی شوند، ارتش آمریکا از این دو نمونه جنگ افزار جدیدی در کنار جنگ افزارهای متعارف خود بهره خواهد برد و هر یک از این جنگ افزارها پیش از آنکه بتوانند دیگری و یا جنگ افزارهای متعارف را از رده خارج کنند، به سالها زمان برای تکامل نیازمند هستند. هر یک از این جنگ افزارها با چالشهایی روبرو خواهند شد که میبایست از پس آنها برآیند. یکی از این چالشها فراهم کردن نیروی مورد نیاز چنین جنگ افزارهای نوینی است. البته این جنگ افزارها در کنار مرگآوری خود، ویژگیهای مثبت دیگری نیز ارائه میدهد که از بین آنها میتوان به کم هزینهتر بودن و امنتر بودن این جنگ افزارها برای سربازان اشاره کرد؛ زیرا با وجود این جنگ افزارها، دیگر نیازی به زرادخانههایی برای ذخیره مهمات نیست و در نتیجه خطر انفجار این مکانها نیز از بین میرود.
فریمن همچنین در پاسخ به این پرسشها که توپهای لیزری و ریلی چه زمانی و چگونه مورد استفاده قرار خواهند گرفت نیز پاسخ داد نیروی دریایی و دیگر نیروهایی بهکارگیرنده (از ارتش آمریکا) هنگامی که این جنگ افزارها عملیاتی شدند، درباره چنین موضوعهایی تصمیم خواهد گرفت.