برخلاف روند پیشرفت تکنولوژی، وزن گوشی های امروزی به وضوح از نسلهای پیشینشان بیشتر شده است. اما چرا کمپانیهای بزرگ قادر به کاهش وزن محصولاتشان نیستند؟
شاید در نگاه اول بزرگتر شدن صفحه نمایش را دلیل افزایش وزن گوشی ها بدانیم، اما همزمان با افزایش ابعاد، طراحی دیوایسها نیز باریکتر صورت گرفته و باز هم شاهد اضافه وزن آن ها هستیم. اگر نگاهی به حجم و وزن 50 گوشی محبوب از سال 2006 تا به حال داشته باشیم، روند صعودی وزن را مشاهده خواهیم کرد که به مذاق هیچ کاربری خوش نمیآید و اگر درسهای فیزیک دوران دبیرستان را به یاد داشته باشید، متوجه خواهید شد که این موضوع به معنای افزایش چگالی تلفنهای هوشمند است.
یکی از مهمترین عوامل افزایش وزن گوشی ها تغییر متریال مورد استفاده در بدنه آنها شناخته میشود. در ساختار اسمارت فونهای قدیمی پلاستیک بیشتری به چشم میخورد اما گوشیهای امروزی بیشتر از فلز و شیشه ساخته میشوند و البته فلز به کار رفته در بدنه بایستی به قدری ضخیم باشد تا استحکام دیوایس را تضمین کند.
پلاستیک (همانطور که از نامش هم برمیآید) به راحتی خم میشود و به حالت اصلی برمیگردد اما انعطافپذیری فلز بسیار کمتر از پلاستیک بوده و پس از خم شدن به فرم قبلی بازنمیگردد. بنابراین باید نقاطی از دستگاه که بیشتر مورد فشار قرار میگیرند مانند پورت شارژ از فلزهای محکمتر و ضخیمتری استفاده شود تا از خم شدگی جلوگیری کند. در نظر داشته باشید هرچه گوشی کشیدهتر باشد بیشتر حالت اهرمی شکل پیدا میکند و با اعمال فشار کمتری خم میشود. آیفون 6 پلاس و گلکسی اس 6 نیز به همین مشکل دچار شدند و ماجرای بند گیت (Bend Gate) را رقم زدند که باعث شد سازندگان اسمارت فونها در آلیاژها و ضخامت بدنه محصولاتشان دقت بیشتری به خرج دهند.
نکته جالب توجه آنکه همچنان گوشیها درحال افزایش طول هستند و با نسبتهای جدید معرفی شده در سال 2017 یعنی 18:9 و عریضتر، احتمالا شاهد افزایش بیش از پیش وزن تلفنهای هوشمند در آیندهای نزدیک خواهیم بود.