گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
پادشاهی فضایی آزگاردیا برنامه‌ای برای تشکیل یک کشور فضایی بوده که پس از پرتاب اولین ماهواره خود به فضا، توجه طرفداران و منتقدان را به خود جلب کرده است.
آزگاردیا (Asgardia) که در حال حاضر به صورت یک سازمان غیرانتفاعی و غیردولتی در اتریش فعالیت می‌کند، توسط مهندس هوافضا و میلیاردری روسی پایه‌گذاری شده است؛ همانطور که این فرد اعلام کرده، قرار است در آینده این سازمان به پادشاهی فضایی آزگاردیا تبدیل شده و علاوه بر شناخته شدن به عنوان اولین تمدن خارج از جو زمین، از سیاره در مقابل سیارک‌ها، شهاب‌ها و خطرات دیگر محافظت کند.
از طرف دیگر، اعضای اصلی دیگر پروژه آزگاردیا، مانند یکی از استادان دانشگاه مک‌گیل به نام رام جاهو (Ram Jakhu)، در این رابطه اظهار کرده‌اند که تمدن فضایی که به زودی ساخته خواهد شد به دور از محدودیت‌های قومی و نژادی، به عنوان تلاشی صلح طلبانه برای فراهم کردن امکان زندگی انسان در خارج از جو سیاره فعالیت خواهد کرد.
اولین قلمرو پادشاهی فضایی آزگاردیا
مدتی پیش ماهواره‌ای به نام آزگاردیا-1 از سوی این سازمان به فضا پرتاب شد که به خاطر وزن کم و ابعاد نسبتا ناچیزش به عنوان یک نانو ماهواره (Nanosat) شناخته می‌شود؛ این وسیله که حاوی 512 گیگابایت اطلاعات مختلف، شامل قانون اساسی تمدن فضایی آزگاردیا بود، در مدار گردشش به دور زمین قرار گرفت و به عنوان اولین قلمرو این سازمان در فضا خبرساز شد. با این حال برخی از متخصصان قوانین فضایی به موفقیت چنین ایده‌هایی بسیار مشکوک هستند.
ماهواره آزگاردیا-1
هزینه ساخت این نانو ماهواره و ارسال آن به فضا توسط ایگور آشوربیلی (Igor Ashurbeyli)، بنیان‌گذار ثروتمند این سازمان تامین شد؛ آزگاردیا-1 به کمک فضاپیمایی که به سمت ایستگاه فضایی بین المللی در حرکت بود از اتمسفر زمین خارج شده و پس از رسیدن به محل موردنظر، در مدار خود به فاصله 450 کیلومتر از سطح سیاره، قرار گرفت.
بر اساس اطلاعات موجود، تا اکنون چیزی بیش از 154 هزار نفر برای شهروندی پادشاهی فضایی آزگاردیا اقدام کرده‌اند و برای 100 هزار نفر اول، مقدار کمی حجم به منظور قرار دادن اطلاعات بر روی حافظه ماهواره آزگاردیا-1 در نظر گرفته شده بود.
آشوربیلی در این رابطه اظهار کرده است که 14 هزار نفر از شهروندان، اطلاعات موردنظر خود برای ثبت بر روی حافظه نانوماهواره ارسالی را فرستادند که شامل عکس‌های یادگاری، نامه، شعر و داده‌های دیگر می‌شد. در پنج سال آینده این ماهواره به آهستگی از مدار خود منحرف شده و به سمت زمین سقوط می‌کند؛ در جریان این اتفاق، کل وسیله به واسطه اصطکاک حرکت در اتمسفر زمین می‌سوزد و از بین می‌رود، ولی آشوربیلی اعلام کرده است که داده‌های جمع‌آوری‌شده برای ماهواره‌های بعدی و استفاده‌های دیگر، نگه داشته خواهند شد.
مشکلات قانونی ایجاد پادشاهی فضایی آزگاردیا
مسئولین ملت فضایی آزگاردیا اعلام کرده‌اند که انتخابات مربوط به این سازمان در ماه مارس سال 2018 میلادی برگزار خواهد شد و کسانی که به سن قانونی رسیده‌اند، توانایی رای دادن و تصمیم‌گیری برای آینده این کشور فضایی را خواهند داشت.
از طرف دیگر، با رسیدن تعداد افراد داوطلب برای شهروندی آزگاردیا به بیش از 100 هزار نفر، قانونا مانعی برای شناخته شدن این کشور به صورت رسمی، توسط سازمان ملل وجود ندارد. با این حال بسیاری معتقدند، احتمال اینکه پادشاهی فضایی آزگاردیا در کل جهان جدی گرفته شود، بسیار کم است.
تصویری از نماد آزگاردیا
یکی از استادان رشته قانون فضایی دانشگاه نبراسکا به نام فرانس وان در دانک (Frans von der Dunk)، در این رابطه می‌گوید که هیاهوی ایجادشده بی‌مورد است و قوانین تعریف‌شده توسط سازمان ملل برای رسمیت دادن به قلمروها، کاملا مشخص هستند. بر اساس این قوانین، مرزهای مجازی مانند کشتی‌ها، هواپیماها و در این مورد خاص، ماهواره‌ها به عنوان خاک یک کشور شناخته نمی‌شوند.
همچنین، مشکل قانونی دیگری که جلوی کشور قلمدادشدن پادشاهی فضایی آزگاردیا در قواعد بین المللی را می‌گیرد، نداشتن ساکنین دائمی، در قلمرو این سازمان است؛ از طرف دیگر، نمونه‌هایی در جهان وجود دارند که یک ملت با وجود داشتن مرز مشخص و غیرمجازی و جمعیت قابل‌توجه، هنوز به عنوان یک کشور به رسمیت شناخته نشده است.
قوانین بین المللی در مورد حوزه هوافضا هم به هیچ شخص یا سازمانی اجازه نمی‌دهند که با استفاده کردن و یا تصاحب بخشی از فضای خارج از جو سیاره، اعلام حکومت کرده و خود را صاحب آن قسمت بداند.
این در حالی است که جاهو با اشاره به دو نکته، اظهار کرده است که موانع بین المللی موجود مشکلی بر سر راه شکل‌گیری پادشاهی فضایی آزگاردیا نخواهند بود؛ مورد اول اشاره‌شده توسط این استاد دانشگاه، به انعطاف‌پذیری قوانین بین المللی مربوط می‌شود که با پیشرفت‌های تکنولوژیکی و تکامل جوامع بین المللی، تغییر می‌کند.
از طرف دیگر، این تمدن فضایی از ابتدای کار به دنبال شناخته شدن به عنوان یک کشور نخواهد بود و انتظار می‌رود که پس از توسعه قلمرو در فضا و بعد از سال‌های سال خدمت به بشریت از طرق مختلف، مسئولان آزگاردیا رسما به دنبال کشور شدن این پادشاهی باشند.
نقشه راه عملی شدن کشور فضایی آزگاردیا
در حال حاضر قلمرو ناچیز این سازمان در فضا، از خاک آمریکا و توسط موشکی از ناسا، به فضا پرتاب شده و به همین خاطر، در محدوده قوانین ایالات متحده قرار دارد؛ اما یکی از بخش‌های مهم عملی کردن این نقشه به ارسال یک ایستگاه فضایی به خارج از جو سیاره و فراهم کردن شرایط برای زندگی و کار کردن شهروندان مربوط می‌شود.
جاهو در این باره می‌گوید که در ابتدا قدم‌های کوچکی برداشته می‌شود و پس از رسیدن پروژه به مرحله‌ای قابل‌قبول، نهایتا مردم آزگاردیا زندگی خود را به قلمرو این تمدن در فضا، منتقل کرده و قوانین صلح‌جویانه این کشور را در فضا اجرا می‌کنند.
با وجود اینکه به صورت کلی جزئیات مشخصی در مورد هزینه ساخت، ابعاد و روش اجرایی کردن یک کلونی فضایی وجود ندارد، با در نظر گرفتن برخی محاسبات ساده متوجه می‌شویم که عملی کردن آزگاردیا به میزان باورنکردنی هزینه‌بر خواهد بود.
به عنوان مثال ایستگاه فضایی بین المللی که هم‌اکنون در مداری به دو زمین در گردش است، با ابعادی نزدیک به یک زمین فوتبال، توسط 18 کشور جهان و با صرف هزینه‌ای بیش از 100 میلیارد دلار ساخته شده است. از طرف دیگر، در حال حاضر ارزان‌ترین راه برای ارسال راکت به فضا، به کار گیری موشک بازیافتی فالکون 9 کمپانی معروف اسپیس ایکس است که هر پرتاب آن چیزی بین 43 تا 65 میلیون دلار هزینه دارد.
هنوز اظهارات مشخصی در مورد منابع مالی این پروژه مطرح نشده، اما آشوربیلی هم‌اکنون سرمایه لازم برای سرپا نگه‌داشتن برنامه‌های در نظر گرفت شده توسط او و سایر بنیان‌گذاران پادشاهی فضایی آزگاردیا را تامین می‌کند.
جاهو در انتهای یکی از مصاحبه‌هایش می‌گوید که در طول تاریخ، به دفعات بیشماری ایده‌هایی انقلابی مورد تمسخر قرار گرفته‌اند و اکثر پیشرفت‌های تکنولوژی و علمی بشر با طرح‌های دیوانه‌واری آغاز شده‌اند که در ابتدا توسط عموم جامعه جدی گرفته نمی‌شدند. تمدن فضایی ازگاردایا هم یکی از این ایده‌هاست که در حال حاضر، مراحل ابتدایی خود را پشت سر می‌گذارد و انتظار می‌رود که در آینده، این طرح علمی تخیلی به واقعیت تبدیل شود.
