گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
یک ویژگی اندروید 9 (Android 9) که از هم‌اکنون توسعه‌دهندگان این سیستم عامل موبایل را نگران کرده است، Google Unified Push نام دارد. این ویژگی در واقع ادامه راه Project Treble بوده و آزادی عملی که کاربران و توسعه‌دهندگان اندروید در حال حاضر در اختیار دارند را محدود می‌کند.
کاربران سیستم عامل اندروید را با دو خصیصه مهم می‌شناسند؛ اندروید، یک سیستم عامل موبایل متن باز با ظرفیت بسیار بالا برای سفارشی‌سازی شدن است، به همین دلیل با وجود تعدد سازندگان دستگاه‌های مجهز به آن و همچنین تعدد گوشی ها و تبلت ها، بسیاری از آن‌ها از نظر نرم افزاری با یکدیگر متفاوت هستند. اما دومین خصیصه، انتشار دیر به دیر آپدیت نرم افزاری برای این سیستم عامل است. ما خصیصه اول را مثبت و مورد دوم را منفی در نظر می‌گیریم.
اما احتمال دارد هر دو مورد در جهتی معکوس تغییر پیدا کنند. به عبارت دیگر احتمالا بعد از انتشار اندروید 9 با یک سیستم عامل محدود‌تر همانند آی او اس که به طور پیوسته برای آن به‌روزرسانی منتشر می‌شود مواجه خواهیم شد. حداقل تاکنون چند گزارش بر این موضوع تاکید داشته‌اند.
بهبود وضعیت انتشار آپدیت با Google Unified Push
نخستین ویژگی اندروید 9 توسط بلاگ تخصصی GoAndroid مطرح شده است. این بلاگ با نام بردن از “Google Unified Push”، آن را ویژگی خطاب می‌کند که روال بسیار کند توسعه به‌روزرسانی نرم افزاری برای سیستم عامل موبایل گوگل را بهبود خواهد بخشید.
وقتی اندروید 8 اوریو منتشر شد، با ویژگی Project Treble آشنا شدیم که روشی تازه به منظور تعامل بین هسته نرم افزار اندروید و رابط کاربری توسعه یافته به دست گوشیساز محسوب می‌شود. اکنون این دو به موجودیت‌هایی جداگانه تقسیم شده‌اند و به همین دلیل انتظار می‌رود سرعت انتشار آپدیت افزایش پیدا کند. اگر یک گوشیساز مجبور نباشد به منظور انتشار آپدیت نرم افزاری، بیشتر بخش‌های رابط کاربری دستگاه را مجددا بنویسد، می‌تواند در فواصل زمانی کوتاه‌تری این کار را انجام بدهد.
برای شرکت‌ها، پیاده‌سازی Treble حین آپدیت یک گوشی به اندروید 8 اوریو عمل الزامی نبود، به همین دلیل بیشتر گوشی‌سازان در زمان توسعه آپدیت سیستم عامل اندروید جدید برای محصولات خود ترجیح دادند از Treble چشم‌پوشی کنند. آن‌ها محدودیت‌های تکنیکی را دلیل کنار گذاشتن این ویژگی خطاب کردند.
اما یک ویژگی اندروید 9 این است که دیگر در این بخش حق انتخابی به سازندگان گوشی نخواهد داد. به عبارت دیگر گوگل، Treble را تبدیل به بخشی ضروری به منظور توسعه سیستم عامل جدید پلتفرم موبایل خود می‌کند. پس برای آپدیت کردن دستگاه‌های مجهز به اندروید 8 به بیلد بعدی، پیاده‌سازی این قابلیت ضروری است.
روال اجباری پیاده‌سازی Treble که جزوی از ویژگی اندروید 9 بوده و طی سال‌های آینده در تمامی دستگاه‌های اندرویدی اجرایی خواهد شد با نام “Google Unified Push” شناخته می‌شود. اما قضیه به همین راحتی نیست. به خاطر تنوع گوشی های هوشمند اندرویدی دارای سخت افزارها، رابط کاربری، اپلیکیشن‌های پیش‌فرض و دیگر امکانات مختلف، باور به اجباری شدن Unified Push کمی سخت است.
ترس از پدید آمدن iAndroidOS
برخی عقیده دارند گوگل در تلاش است دسترسی به بخش‌هایی از اندروید را محدود کند. البته این محدودیت به اندازه‌ای که در آی او اس شاهد آن هستیم نخواهد بود، اما در هر صورت سبب می‌شود آزادی عملی که توسعه‌دهندگان و حتی کاربران در حال حاضر دارند تحت شعاع قرار بگیرد.
تعدادی از اعضای انجمن توسعه‌دهندگان XDA به چندین خط کد برخورد کرده‌اند که نشان می‌دهد اندروید به زودی اپلیکیشن‌ها را از استفاده از رابط‌های برنامه‌نویسی پنهان یا غیر قابل اعتماد منع می‌کند. از آنجایی که توسعه‌دهندگان از آن‌ها برای افزودن قابلیت‌هایی به اپلیکیشن‌های خود استفاده می‌کنند، ضربه بزرگی به آن‌ها وارد می‌شود. اگر این توسعه‌دهندگان اپلیکیشن‌های خود را بدون استفاده از این رابط‌های برنامه‌نویسی به‌روز نکنند، برنامه‌ها حین اجرا بر روی دستگاه‌های اندرویدی کرش خواهند کرد. البته این اتفاق تاثیر آن‌چنان گسترده‌ای نخواهد داشت، چرا که درصد کمی از توسعه‌دهندگان از رابط‌های برنامه‌نویسی پنهان استفاده می‌کنند.
غریبه نبودن گوگل با نرم افزارهای بسته
گوشی های گوگل پیکسل نسبت به سایر دستگاه‌های اندرویدی محدودیت نرم افزاری بیشتری دارند. بوت لودر آن‌ها قفل بوده و قابلیت فشردن دستگاه برای صدا کردن گوگل اسیستنت در مدل‌های جدید به سختی قابل تغییر است. این شرایط در سیستم عامل اندروید ویر وخیم‌تر است. گوگل همچنین چندی پیش بر روی اپلیکیشن‌هایی که از سرویس‌های دسترسی (Accessibility Services) استفاده می‌کنند حساس شد و به همین دلیل تمامی برنامه‌هایی که به طور ویژه برای افراد معلول ساخته نشده بودند را متوقف کرد.
این موارد تنها بخشی از محدودیت‌های اعمال شده توسط گوگل هستد که نشان می‌دهند اندروید آن طور که بیشتر افراد ناآگاه تصور می‌کنند بی‌قانون و باز نیست. این کار برای حفظ پایداری اکوسیستمی به این بزرگی ضرورت دارد. با توجه به محدودیت‌های کنونی، عدم اجازه به استفاده از برخی رابط‌های برنامه‌نویسی مخفی چیز مهمی به نظر نمی‌رسد، اما ترس توسعه‌دهندگان این است که با تغییر سیاست گوگل، کار برای آن‌ها طی سال‌های آتی بعد از اعمال محدودیت‌های بیشتر به مرور زمان سخت‌تر شود.
اما اضافه شدن چند ویژگی اندروید 9 سبب نمی‌شود اندروید به طور ناگهانی همچون آی او اس تبدیل به یک سیستم عامل بسته و غیر قابل سفارشی‌سازی شود، چرا که این موضوع با طبیعت اندروید در تضاد است. اما در هر صورت گوگل با توجه به گسترش روز افزون پلتفرم موبایل خود و استفاده از آن بر روی دستگاه‌های بیشتر مجبور است با اعمال محدودیت‌هایی، از فروپاشی نظم حاکم در اکوسیستم آن جلوگیری کند.
