گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا به شدت در زمینه توسعه و به خدمت گیری ربات‌های جنگجو سرمایه گذاری کرده است و انتظار می‌رود این قاتلین بدون قلب در آینده‌ای نزدیک وارد خدمت شوند. ربات رزمی وینگمن نیز یکی از جدیدترین این ربات‌هاست.
ارتش آمریکا قصد دارد جدیدترین ربات جنگی خود یعنی ربات رزمی وینگمن را به میدان تیر اعزام کند تا دقت تیربار کنترلی این ماشین جنگی خودمختار را در درگیری با اهداف بررسی کند. ربات رزمی وینگمن در اصل یک خودروی نظامی هاموی است و هدف پروژه آن ساخت یک خودروی همراه برای خودروهای سرنشین دار است. پروژه ساخت این ربات 3 سال طول کشید و 20 میلیون دلار هزینه داشت. در صورت موفقیت ربات در میدان تیر، ارتش آن را یکی از دستور کارهای اصلی خود قرار می‌دهد.
وینگمن (Wingman: در لغت به معنی همراه است) همراه خودروهای خودی حرکت کرده و هنگامی که نیروها در شرایط مشکوک و یا خطرناک حضور داشته و نیاز به درگیری با دشمن باشد، ربات رزمی وینگن پیش قدم شده و با دشمن درگیر می‌شود تا بدین ترتیب سربازان خودی در معرض خطر قرار نگیرند. سرنشینان خودروهای خودی می‌توانند این ربات را به جنگ اعزام و آن را کنترل کنند.
برای نمونه هنگامی که نیاز به شناسایی یک مسیر جدید و نا آشنا است، و یا هنگامی که نیاز به بررسی منطقه پیرامون یک هلیکوپتر سقوط کرده است، هنگامی که مسیر با بمب‌های کنار جاده‌ای تله‌گذاری شده و یا احتمال کمین کردن دشمن در آن قرار دارد، می‌توان ربات رزمی وینگمن را جلو فرستاد تا با خطرهای احتمالی روبرو و درگیر شود و پس از نابودی تهدیدها، سربازان به آن منطقه پا بگذارند.
ظهور ربات‌های رزمی انقلابی در نیروهای مسلح آمریکا پدید آورده و ارتش آمریکا (همان نیروی زمینی آمریکا) نیز مایل است همچون نیروی هوایی و دریایی این کشور در آن شرکت داشته باشد. با این حال نیروی زمینی با سرعت آهسته‌تری در این زمینه حرکت می‌کند که البته دلیل این موضوع عقب ماندگی فنی نیست، بلکه ربات‌هایی که قرار است وارد خدمت در این نیرو شوند در محیطی سرسخت‌تر و خطرناک‌تر از محیط عملیاتی ربات‌های هوایی و دریایی قرار خواهند گرفت و از این رو روند طراحی و توسعه آنان کمی وقت‌گیر تر است.
خطرهایی که متوجه ربات‌های نیروی زمینی هستند بسیار زیاد است. از ناهمواری زمین، باتلاق‌ها، زمین‌های سخت گذر و… گرفته تا طیف متنوع‌تری از نیروها و تجهیزات پیچیده و مرگبار دشمن. مناطق مختلف همچون محیط‌های شهری و نبرد درون محیط شهری نیز از دیگر مواردی هستند که بر حساسیت بیشتر شرایط ربات‌های زمینی می‌افزاید.
در حال حاضر دو خودروی نظامی هاموی در قالب تیم با سرنشین و بدون سرنشین در آمده‌اند که شامل یک خودروی هاموی مدل M151 در نقش خودروی سرنشین‌دار و یک هاموی مدل M1097 که بدون سرنشین و همان ربات رزمی وینگمن است.
سه نفر از سرنشینان خودروی M151 وظیفه کنترل وینگمن را بر عهده دارند. یکی از آن‌ها در صورت لزوم خودرو را از راه دور با استفاده از دوربین‌ها و سنسورها هدایت می‌کند، یکی دیگر نقش هدف یابی و به دست آوردن فاصله هدف با استفاده از فاصله یاب لیزری را بر عهده داشته و سومی نیز تیربارچی است و دستور شلیک را به وینگمن می‌دهد.
وینگمن به یک نمونه تیربار جدید مسلح است که به صورت الکتریکی شلیک می‌کند؛ یعنی نیازی به چکاندن ماشه نیست. یک مسئله مهم درباره این تیربار اعتمادپذیری بالای آن است. زیرا درون وینگمن هیچ سرنشینی حضور ندارد و در صورتی که تیربار دچار مشکل شود و یا گیر کند، کسی برای تعمیر آن نیست. این تیربار همچنین ممکن است به دلیل بدون سرنشین بودن خودرو، نگه‌داشت و تعمیر مناسبی دریافت نکند.
آراس
تیربارهایی همچون تیربار سنگین 12.7 میلی‌متری M2 و یا تیربار چندمنظوره 7.62 میلی‌متری M240 (تیربار پیشین وینگمن) دارای مکانیزم شلیک گازی هستند و در صورتی که به طور مرتب بازبینی، تمیز و تعمیر نشوند، گیر خواهند کرد. پس ارتش نیازمند تیرباری با بقاپذیری بالاتر بود. چاره سامانه جنگ افزاری کنترلی/رباتیک پیشرفته یا به اختصار آراس (ARAS) بود.
سامانه آراس 186 کیلوگرم وزن داشته و شامل یک تیربار چندمنظوره 7.62 میلی‌متری به همراه دیگر سیستم‌های لازم همچون شاسی، برجک چرخان، دوربین و… است و 1500 گلوله دارد. لوله تیربار آراس شیاردار است تا بدین ترتیب ضمن کاستن از وزن، سبب زودتر خنک شدن لوله می‌شود که این امر در افزایش اعتمادپذیری و آهنگ آتش پیوسته تیربار تاثیر مثبت دارد. مکانیزم شلیک تیربار آراس نیز به صورت الکتریکی است که یکی از مهم‌ترین مزایای آن این است که دیگر هنگام شلیک گیر نمی‌کنند.
برجک نگه‌دارنده تیربار دارای چرخش 360 درجه بوده و بازوی نگه دارنده تیربار نیز تا زاویه 90 درجه بالا و تا زاویه منفی 30 درجه پایین می‌آید. گلوله‌گذاری و تعویض خشاب این تیربار به صورت خودکار صورت می‌گیرد و می‌تواند کمتر از 6 ثانیه یک خشاب جدید را بارگذاری کند. سامانه آراس می‌تواند گلوله‌های مختلفی در خشاب‌های خود حمل کند و هنگام درگیری با اهداف، از گلوله مناسب استفاده کند. برای مثال هنگام درگیری با نیروهای پیاده از گلوله ضد نفر و هنگام درگیری با خودروها به سرعت خشاب تغذیه را عوض کرده و از گلوله‌های ضد زره استفاده کند.
شلیک تیربار به صورت کنترل از راه دور توسط انسان صورت می‌گیرد. هدف‌یابی این تیربار توسط سامانه اپتیکی و تشخیص هدف آن به صورت خودکار صورت می‌گیرد. سامانه آراس برای افزایش دقت هدف‌گیری از یک فاصله یاب لیزری نیز استفاده می‌کند. این سامانه همچنین می‌تواند با یک هدف خاص که توسط کاربر انسانی مشخص می‌شود درگیر شود.
ربات رزمی وینگمن ممکن است این نگرانی را به وجود آورد که نکند ربات از کنترل خارج شده و بدون درنظر گرفتن دوست و دشمن، به سوی همه آتش بگشاید! اما ارتش خاطر نشان کرد که این ربات قرار نیست تک و تنها در محیط رها شود. همچنین افزود برای حفظ امنیت، همیشه یک کاربر انسانی، حتی هنگامی که وینگمن به طور خودمختار عمل می‌کند، بر آن نظارت دارد تا ربات هیچ‌گاه از کنترل خارج نشود.
M113
ارتش قصد دارد نفربرهای زرهی M113 را نیز به ربات رزمی وینگمن تبدیل کند. این ربات‌های به تیربارهای سنگین 12.7 میلی‌متری مسلح خواهند بود و از برجک کنترلی CROWS بهره می‌برند که سبب افزایش دقت شلیک آنان هنگام حرکت می‌شود. این زره پوش بدون سرنشین می‌تواند جلوتر از نیروهای خودر حرکت کرده و هنگام ورود به یک محیط نا آشنا و یا مشکوک، درب عقبی خود را باز کند و پهپاد یا ربات‌های کوچکتر درون خود را برای پویش دقیق منطقه در آن ناحیه رها کند.
