ویروس های غول آسا عوامل بیولوژیکی با ابعادی بسیار بزرگتر از ویروسهای معمولی هستند که بر اساس تحقیقات دانشمندان، به تازگی کشف شده که تواناییهای شگفتانگیزی برای تولید ژن دارند.
ویروس های غول آسا خصوصیاتی مانند ویروسهای عادی دارند و با متصل شدن به سلولهای زنده، از این ارگانیسمها به عنوان وسیلهای برای تکثیر خود استفاده میکنند؛ با این وجود ابعاد بسیار بزرگ این عوامل زیستی که به اندازه باکتریها هستند و عملا فضایی دو برابر سایر ویروسها را اشغال میکنند، باعث شده تا توجه زیادی به آنها جلب شود. در همین رابطه، مدتی است که ویژگیهای ژنتیکی ویروس های غول آسا موضوع تحقیق بسیاری از دانشمندان بوده و بر اساس تازهترین پژوهش انجامشده در این رابطه میتوان گفت که چنین ویروسهای بزرگی میتوانند به صورت خود به خودی ژن تولید کنند.
در بررسی این موضوع با گجت نیوز همراه باشید.
تولید ژن توسط ویروس های غول آسا
به صورت کلی ژنوم ویروس های بزرگ پیچیدگیهای منحصر به فردی دارد و بررسیها نشان داده است که برخی از کدهای ژنتیکی مربوط به پروتئین این ویروسها تنها در آنها یافت میشود و نمونه دیگری از آن در اشکال مختلف حیات روی زمین وجود ندارد.
بحث مربوط به این ژنهای اسرارآمیز مدتهاست که داغ بوده و دانشمندان اخیرا با بررسی سه گونه از خانوادهای از ویروس های غول آسا به نام پاندورا ویروس (Pandoravirus)، تایید کردهاند که ژنها و پروتئینهای تازه و منحصر به فرد کشفشده در این عوامل بیولوژیکی توسط خود آنها تولید میشود. البته هنوز اطلاعات زیادی در مورد منشا و هدف این پدیده در دست نیست.
حتی پیش از کشف ویروس های غول آسا، دانشمندان در مورد وضعیت ویروسها در میاد اشکال مختلف حیات کشفشده بر روی سیاره ما ابهامات زیادی داشتهاند؛ به عنوان مثال ویروسها با اینکه بسیاری از مواد سلولی مانند دی ان ای و آر ان ای که در ارگانیسمهای زنده موجود است را در خود دارند، ساختار سلولی لازم برای تکثیر را نداشته و به همین دلیل، بدون وجود میزبان نمیتوانند تولیدمثل کنند.
از طرف دیگر تاکنون 4 خانواده از ویروس های بزرگ کشفشده که با نامهای پاندورا ویروس (Mollivirus)، مگا ویروس (Megavirus)، مولی ویروس و پیتو ویروس (Pithovirus) شناخته میشوند. همانطور که اشاره شد، ویروسهایی که در تحقیق اخیر مورد بررسی قرار گرفتهاند از خانواده پاندورا بودهاند و گفته شده که در نمونههای ویروسی از کشورهای فرانسه و استرالیا کشف شدهاند.
بر اساس جزئیات منتشرشده در مورد روش تحقیقاتی، سه گونه ویروسی مورد نظر مقادیر زیادی ژن و پروتئین مرموز در خود داشتهاند؛ ژان میکل کالوری (Jean-Michel Claverie)، یکی از نویسندههای این پژوهش میگوید که 90 درصد پروتئین ویروسها هیچ شباهتی با پروتئین سایر عوامل بیولوژیکی خارج از خانواده پاندورا و یا میکروبهای سلولی دیگر نداشته و همین موضوع در ابتدا باعث شد تا فرض تولید ژن توسط این ویروس های غول آسا تقویت شود.
در ادامه، تحقیق بیشتر در مورد دی ان ای ویروسها نشان داد که هرکدام از سه گونه کشفشده، ژنها را از دی ان ای خودشان تولید میکنند. بحث جهشهای ژنتیکی پدیدهای شایع در طبیعت است و جایگزینی دی ان ای نقش مهمی را در تکامل گونههای جدید ایفا میکند، با این وجود گفته شده که تفاوت پروتئینهای تولیدشده در این گونههای ویروسی با سایر پروتئینها، دید دانشمندان در مورد تکامل خانواده ویروس های غول آسا را تغییر میدهد و به صورت کلی، ابهامات مربوط به بحث تولید شدن ژنها در تمامی موجودات زنده را روشنتر میکند.
در مراحل بعدی کالوری و تیمش قصد دارند تا مکانیسم مولکولی تولید ژن در ویروسها و همچنین سیر تکاملی که باعث شده تا ویروسهای پاندورا به چنین قابلیتی دست پیدا کنند را مورد بررسی قرار میدهند؛ ژورنال “Nature Communications” در 11 نتایج تحقیق انجامشده را منتشر کرد.