اوران-9 نام یک ربات رزمی کنترل از راه دور ساخت روسیه است که به سلاح های سنگین و سبک مسلح است. این ربات پیشرفته در میدان نبرد سوریه نیز به کار رفت و نشان داد تا چه میزان مناسب است.
اوران-9 یک ربات رزمی مدرن است که فاقد سرنشین بوده و از راه دور کنترل میشود. این ربات مسلح روسی در میدان نبرد سوریه نیز وارد کارزار شد و آزمایشهای میدانی خود را پشت سر گذاشت. ماموریتهای اصلی این ربات انجام عملیات شناسایی و فراهم آوردن آتش پشتیبانی برای نیروهای خودی در میدان نبرد شهری است.
اوران-9 برای درگیری با دشمن دارای یک توپ خودکار 30 میلیمتری مدل شیپونوف ABM M30-M3 و یک تیربار چندمنظوره 7.62 میلیمتری مدل PKT/PKTM است. این ربات همچنین میتواند شش راکت آتشزا اشمل و چهار موشک ضد تانک 9M120 آتاکا نیز همراه داشته باشد. این ربات زره پوش دارای شنی (زنجیر) است تا حرکت آن در همه سطوح آسان شود. همچنین دارای سیستمهای اپتیکی برای شناسایی و زیر نظر گرفتن دشمن و البته نیروهای خودی است.
در دهمین کنفرانس علمی کاملا روسی که در آکادمی دریایی کوزنتسوف متعلق به نیروی دریایی روسیه در آوریل 2018 در سنت پترزبورگ برگذار شد، نتایج به دست آمده از آزمایشهای میدانی اوران-9 در سوریه مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج این نشست، مشخص شد اوران-9 قادر به انجام وظایف در نظر گرفته شده برای آن، به ویژه ماموریتهای رزمی، نیست. بیشینه بردی که ربات میتواند به صورت پایدار با تیم هدایت کننده در ارتباط باشد بین 300 تا 500 متر است، آنهم در شرایط غیر رزمی و در منطقهای که ساختمانهای بلند در آن نباشد. تاکنون در سوریه این ربات 17 بار به صورت کوتاه مدت (بیش از 1 دقیقه) و در 2 مورد به صورت طولانی مدت (بیش از 1.5 ساعت) از کنترل خارج شده است.
اعتمادپذیری پایین اجزای متحرک حیاتی شامل غلطکهای شنی و همچنین سیستم انتقال قدرت از جمله مشکلات غیر محرمانه این ربات هستند که در کنفرانس آورین به آنها اشاره شد. شاسی اوران-9 نیز قادر به تحمل طولانی مدت نبرد نزدیک نیست و نیاز به تعمیر میدانی دارد.
با بررسی قابلیتهای شناسایی این ربات نیز مشخص شد سیستم الکترواپتیکال آن تنها قادر به تشخیص و شناسایی اهداف تا برد 2 کیلومتر است. سیستم الپتیکی OCH-4 استفاده شده در اوران-9 نمیتواند سیستمهای اپتیکی و تجهیزات هدفگیری دشمن را شناسایی کند و همچنین دارای رابطهای کاربری متفاوتی است.
عملکرد توپ 30 میلیمتر اوران-9 نیز مشکل دارد و ناپایدار است. این توپ تاکنون در 6 مورد دچار تاخیر در شلیک و از کار افتادگی داشته است. این ربات تنها از مرکز کنترل فرمان شلیک را دریافت میکند که این امر سبب کاش چشمگیر توان رزمی آن میشود. مشکل دیگر اینجاست که سیستمها و چشمیهای هدفگیری و شناسایی ربات نیز پایدار نیستند و هنگام حرکت و یا شلیک، دارای خطا و لرزش هستند و نمیتوان اقدام به شلیک دقیق توپ، تیربار و راکتها با آنها کرد.
بیان این نکته نیز خالی از لطف نیست که موشکهای آتاکا دارای هدایت رادیویی نیمه خودکار در خط میدان دید هستند. به این معنی که کاربر باید هدف را ببیند و نشانهگیر را تا زمان برخورد موشک به هدف روی آن نگه دارد و فرامین هدایتی با امواج رادیویی به موشک مخابره میشوند. ناپایداری سیستمهای نشانه روی اوران-9 و البته دقت کم موشک (به دلیل نوع هدایت آن) نیز احتمال خطا رفتن موشک را افزایش میدهند.