پیش بینی گرمایش زمین در روزنامه ای متعلق به ۱۰۰ سال پیش بسیاری را حیرت زده کرده است. ۱۰۶ سال از این پیش بینی می گذرد، با این وجود به نکاتی اشاره شده که بسیار دقیق بوده و با ظرافت خاصی توانسته است شرایط یک قرن آینده را پیش بینی کند.
پیش بینی گرمایش زمین در یک روزنامه نیوزلندی صورت گرفته است. این پیش بینی نگاه مثبتی به مقوله سوخت های فسیلی و گرمایش زمین ندارد و در بخشی از روزنامه که مربوط به اخبار و یادداشت های علمی است به صراحت به این موضوع اشاره کرده است.
روزنامه رادنی اند اوتاماتی تایمز در روز ۱۴ آگوست سال ۱۹۱۲ در حالی به دست مشتریان رسید که یک یادداشت علمی بسیار مهم را در خود جای داده بود. یادداشتی که به مقوله پیش بینی گرمایش زمین می پرداخت. موردی که پس از ۱۰۰ سال همچنان دارای قدرت توجیهی بالایی است.
پیش بینی گرمایش زمین به دلیل مصرف بی رویه زغال سنگ
در این یادداشت به خواننده هشدار داده شده که اتمسفر زمین دستخوش تغییرات منفی شده است که این تغییرات نامیمون پیامد اقدام بی برنامه کشورها در افزایش تولید و استخراج سوخت های فسیلی و زغال سنگ است.
جالب ترین بخش این نوشتار تیتری است که به نظر می رسد برای خواننده ۱۰۰ سال پیش چندان مانوسی نبوده است. نوشته یاد شده با این تیتر آغاز می شود؛ تاثیر مصرف زغال سنگ بر آب و هوا.
در بخشی از این نوشتار علمی آمده است؛ هر ساله بر روی زمین ۲ میلیارد تن زغال سنگ سوزانده می شود، این حجم زغال سنگ با حجم بالایی از اکسیژن ترکیب می شود و پس از سوخت مواد فسیلی شاهد خواهیم بود که بطور متوسط در هر سال ۷ میلیارد تن دی اکسید کربن به جو زمین اضافه می شود. این روند در نهایت منجر به افزایش گرمای زمین خواهد شد و افزایش گرما طی چند قرن آینده محسوس خواهد بود.
البته نیوزلندی های تنها علاقمندان به موضوع گرمایش زمین نبوده اند، زیرا در همان زمان و در روز ۱۷ جولای سال ۱۹۱۲ یک نشریه استرالیایی بنام بریدوود اسپچ نیز مقاله ای مشابه در خصوص گرمایش زمین را به چاپ رساند.
گویا پرداختن به مخاطرات گرمایش زمین و نیز استفاده بی رویه انسان از سوخت های فسیلی از همان ابتدا مورد توجه بشر و رسانه ها بوده است. البته نمی توان منکر این قضیه بود که پرداختن به این موضوع مهم به صورت جسته و گریخته صورت می گرفت، اما به هر حال توجه بسیاری را به خود جلب کرده بود.
شاید توجه به گرمایش زمین حتی به زمان هایی قبل تر از زمان انتشار مقاله مربوط به ۱۰۶ سال پیش باز گردد، به گونه ای که نیویورک تایمز احتمال می دهد که شاید بتوان رد اولیه توجه به گرمایش زمین را در ۱۸۵۰ میلادی یافت.
تحقق پیش بینی گرمایش زمین با مصرف ۵ میلیرد تنی زغال سنگ
بیش از ۱۰۰ سال است که مخاطرات چند جانبه سوخت های فسیلی و نیز اهمیت راهبردی گرمایش زمین مورد توجه بوده است، با این وجود شاهد هستیم که در سال ۲۰۱۶ حجمی بالغ بر ۵ میلیارد و ۳۰۰ میلیون تن زغال سنگ مصرف شده است. از سوی دیگر در حال حاضر زمین بالاترین حجم دی اکسید کربن را بر روی خود تجربه می کند، چنین حجمی از دی اکسید کربن طی ۸۰۰ هزار سال گذشته سابقه نداشته است.
همچنین بخوانید:
تجمع آلاینده ها در اتمسفر عامل مرگ بسیاری از انسان های کره زمین بوده و نرخ مرگ و میر ناشی از وجود آلاینده ها به مرز هشدار دهنده ای رسیده است. گرمایش زمین همچنین باعث بالا آمدن آب دریاها شده و نیز آتش سوزی های گسترده در نقاط مختلف کره زمین را موجب گردیده است. حتی تحقیقات اخیر از تاثیر گرمایش زمین بر کاهش عملکرد مغز صحبت به میان می آورند.
گرچه در برخی از کشورها به دلیل جدی شدن مخاطرات تولید بی رویه سوخت های فسیلی شاهد کاهش تولید آن هستیم، با این وجو کشورهای مختلف همچنان به سوزاندن مواد مختلفی که گرمایش زمین را در پی دارد ادامه می دهند.
شاهد هستیم که برخی از کشورها بخصوص کشورهای توسعه یافته مبادرت به کاهش تولید و استخراج سوخت های فسیلی کرده اند، اما این موضوع شامل همه کشورها نمی شود، زیرا بسیاری از دیگر دول مانند چین و هندوستان و کشورهای در حال توسعه دیگر نه تنها تولید و استفاده از سوخت های فسیلی را کاهش نداده اند، بلکه شاهد افزایش چشمگیر فعالیت دول یاد شده در زمینه بهره برداری سوخت های فسیلی هستیم. بطور مثال در خصوص کشور چین شاهد هستیم که استفاده از سوخت های فسیلی سهمی ۶۰ درصدی در آلودگی هوای این کشور دارد.
به نظر می رسد زمین طلسم شده است و هیچ فرد یا نهادی نمی تواند این مقوله را مدیریت کند. همه ما می دانیم که اتمسفر زمین رو به نابودی است، یعنی هوایی که لازمه اولیه حیات است و هر لحظه آن را استنشاق می کنیم بتدریج و با فعالیت خود ما در حال نابود شدن است، اما هیچ اقدامی در سطح جهانی صورت نمی گیرد.
۱۰۰ سال پیش در خصوص مخاطرات مربوط به استفاده بی رویه از سوخت های فسیلی به انسان گوشزد شده است. هم اکنون نیز همه چیز مشخص و هویدا است؛ اینکه گرمایش زمینه یک تهدید جدی است. اگر ۱۰۰ سال پیش مقوله گرمایش زمین در قالب یک پیش بینی دور دست مورد توجه بود، اما اکنون شاهد پیامدهای این مقوله در زندگی روزمره خود هستیم.
همه ما گرمایش زمین طی چند سال اخیر را کاملا لمس کرده و شاهد بوده ایم که چگونه زندگی بشر متاثر از پیامدهای منفی گرمایش بوده است. با این وجود هیچ گونه اقدام بنیادینی صورت نمی گیرد. از یک سو علم ناتوان از ارائه راه حلی برای این مشکل است و از سوی دیگر ترکیب اقتصاد و سیاست در سطح کلان و در هم تنیدگی زندگی انسان مدرن با سوخت های فسیلی مانع از معرفی و پیاده سازی راهبردهای مدیریتی کلان برای غلبه بر این چالش جدی است.