با پیشرفت فناوری، آسمان خراش ها نیز جذابتر و خیرهکنندهتر از قبل شدهاند. در ادامه، برجهای بلند و گرانقیمتی را معرفی خواهیم کرد که برخی از آنها شاید هیچگاه ساخته نشوند.
در بخش اول از معرفی آسمان خراش های برتر، 11 برج بلند با طراحی جاهطلبانه را معرفی کردیم. بسیاری از برجهای معرفیشده در مجموعه قبلی، هماکنون ساخته شده و مردم میتوانند از آنها بازدید کنند.
در بخش دوم، به معرفی سایر ساختمانهای عظیمی خواهیم پرداخت که علیرغم ایدهپردازی عالی، برخی از آنها شاید هیچگاه ساخته نشوند.
معرفی 9 آسمان خراش با طراحی جاهطلبانه
برج 51 طبقه در سنگاپور
یک برج جدید در سنگاپور قرار است حاوی هزاران گیاه باشد تا کارایی و روحیه کارمندان حاضر در دفاتر افزایش یابد.
این آسمان خراش با فضای داخلی 92 هزار و 900 متر مربع (یک میلیون فوت مربع)، از انواع مختلف گیاهان پوشیده خواهد شد. به علاوه، از این طراحی برای نمای خارجی ساختمان هم استفاده میشود.
در بخش مرکزی، از گیاهان گرمسیری در چهار طبقه مختلف استفاده خواهد شد و مردم میتوانند از بانوجها و باشگاههای جنگلی لذت ببرند.
گرین اسپاین (Green Spine)، استرالیا
گرین اسپاین، آسمان خراشی که قرار است در ملبورن استرالیا ساخته شود، شامل دو برج چرخان با یک باغچه معلق خواهد بود. البته، این پروژه فعلا در مراحل بسیار ابتدایی است چرا که شهریور امسال، مهندسان طرح خود را بعد از پیروز شدن در یک مسابقه طراحی معرفی کردند.
این برجها به گونهای طراحی شدهاند که سایه آنها روی خودشان بیفتد. با افزایش ارتفاع، گیاهان از درختچههای کوچک به درختهای بلندتر تغییر میکنند و مقدار سایه افتادن هم به منظور بهینه شدن راحتی گرمایی و جذب صدا برای ساکنین، متفاوت خواهد بود.
بیگ بند (Big Bend)، آمریکا
معمار یونانی، Ioannis Oikonomou، میخواهد یک آسمان خراش U شکل در بخش جنوبی سنترال پارک در نیویورک بسازد.
سال 2017، این مهندس مشهور در گفتگویی با بیزنس اینسایدر اعلام کرد که طراحی مورد نظر را برای توسعهدهندگان ارسال کرده و به دنبال جمعآوری سرمایه است.
بیگ بند از ابتدای یک بخش تا انتهای بخش دیگر، حدود 4 هزار فوت (1219 متر) طول خواهد داشت. بالاترین بخش این برج نیز حدود 200 فوت (61 متر) بلندتر از مرکز تجارت جهانی یک خواهد بود.
اسکای مایل تاور (Sky Mile Tower)، ژاپن
اسکای مایل تاور، یک طرح جاهطلبانه است که اگر ساخته شود، با 420 طبقه بر فراز خلیج توکیو قرار خواهد گرفت. این آسمان خراش در صورت ساخته شدن میتواند دو برابر بلندترین برج فعلی باشد.
در سال 2016، کی پی اف و Leslie E. Robertson Associates از برنامههای خود برای ساخت یک آسمان خراش بلند به عنوان بخشی از پروژه بزرگتر “Next Tokyo 2045” خبر دادند. هنوز نحوه تامین سرمایه این پروژه مشخص نشده است، اما در صورتی که اسکای مایل تاور ساخته شود، عمده فضای آن به سکونت تقریبا 55 هزار نفر اختصاص داده خواهد شد. این طرح پیشنهادی با در نظر گرفتن افزایش سطح آب دریا و خطرات مرتبط با طوفانها ارائه شده است. ظاهرا در این طرح، برج اصلی با حلقههایی که میتواند امواج قدرتمند را در هم شکند، احاطه میشود. به علاوه، در آبهای اطراف هم از مزارع شناور استفاده خواهد شد.
لابیهای آسمانی چندسطحی میتوانند فضاهای مسکونی متفاوت را به یکدیگر پیوند داده و دسترسی ساکنان به امکانات مختلف همچون باشگاهها، کتابخانهها و فروشگاهها را فراهم سازد.
آسمان خراشی که آلودگی را میبلعد
کمپانی آرکانیک میخواهد آسمان خراشی سه مایلی (4.8 کیلومتری) بسازد که سطح آن، آلودگیهای هوا را بلعیده و جمع شدن بالکنهای آن نیز امکانپذیر است.
EcoClean که سال 2011 عرضه شد، یک پوشش مخصوص است که به پاک کردن هوا و تمیز نگه داشتن ساختمانها کمک میکند. این ماده به نور و بخار آب وابسته است و ترکیب آنها با مواد شیمیایی موجود در این پوشش، رادیکالهای آزاد را ایجاد میکند. این اتمها، آلایندهها را از هوا گرفته و با شکستن آنها، آلودگی و گرد و غبار را از سطح ساختمان پاک میکند.
علاوه بر این، آرکانیک قصد دارد پنجرههای موتوری را که بتوانند در کمتر از یک دقیقه به بالکنهای تمامشیشهای تبدیل شوند، به آن اضافه کند.
سال گذشته، سخنگوی این شرکت به بیزنس اینسایدر اعلام کرد که آرکانیک، این فناوری را در نمایشگاههای تجاری مختلف نمایش داده و امیدوار است «در آینده نزدیک» شاهد ورود آن به بازار باشد. هرچند، هنوز هیچ اطلاعاتی از زمان ساخت این آسمان خراش در دست نیست.
ماشامباس (Mashambas)
مجله طراحی eVolo، یک رقابت طراحی سالانه را برای ایدههای افراد در ساخت آسمان خراش ها برگزار میکند و برنده سال گذشته، آسمان خراش ماشامباس، شامل برجی از یک مزرعه عمودی بزرگ میشود که برای تامین غذای یک شهر در منطقه آفریقای سیاه کافیست.
ماشامباس که توسط دو مهندس لهستانی با نامهای Pawel Lipiński و Mateusz Frankowski طراحی شده، شامل کود و دانه شده و تولید در بالاترین بخش آن میتواند افزایش پیدا کند. سطوح باقیمانده این آسمان خراش هم شامل کلاسهای درس، مطب پزشکان و عرشه برای انتقال غذا به مکانهایی میشود که دسترسی به آنها دشوار است.
مزرعهداران قادر خواهند بود که محصولات زراعی خود را در طبقه همکف و بازاری با فضای باز به فروش برسانند. علاوه بر این، طراحان میخواهند بخشی از برج از قسمتهای ماژولاری ساخته شود که جدا کردن و جابجایی آنها به بخشهای دیگر امکانپذیر باشد.
اسکای شلتر.زیپ (Skyshelter.zip)
در رقابتهای امسال eVolo، سه مهندس لهستانی که طرحی از آسمان خراش برای مناطق حادثهدیده را ارائه کردهاند، برنده جایزه اول شدند.
اسکای شلتر.زیپ در واقع یک برج سبکوزن است که به وسیله سه بالگرد میتوان آن را به هر جایی منتقل کرد. پیادهسازی برج نیازی به خدمه و کارکنان نداشته و برافراشته شدن آن، ظرف تنها چند دقیقه انجام میشود.
مطابق با جزئیات این طرح، اسکای شلتر.زیپ شامل خانههای موقت، انبار، یک پایگاه پزشکی و یک مزرعه عمودی میشود. تا به امروز، هیچ برنامه مشخصی برای ساختمان این آسمان خراش مطرح نشده است.
آنالما تاور (The Analemma Tower)
بعضی از طراحیها بسیار غیر واقعی است. یک شرکت طراحی نیویورکی میخواهد آسمان خراش آنها از سیارکی در ارتفاع 31 هزار مایلی (تقریبا 50 هزار کیلومتری) معلق باشد.
آنالما تاور از پنلهای خورشیدی قدرت میگیرد؛ پنلهایی که همواره در معرض نور خورشید قرار دارند. هر روز، این برج هزاران مایل را بین نیمکره شمالی و جنوبی طی خواهد کرد. این طرح، همانگونه که احتمالا تصور میکنید، غیر ممکن است.
ساخت برج در درخت سکویا
چهار آرشیتکت از کره جنوبی معتقدند درختان سکویا -که به صورت بومی در سیرا نوادا وجود دارند- میتوانند خانهای عالی برای آسمان خراش ها باشند.
میانگین ارتفاع درختان سکویا در هر جایی که هستند، بین 150 فوت (45 متر) تا 280 فوت (85 متر) است. این افراد -Ko Jinhyeuk ،Cheong Changwon ،Cho Kyuhyung و Choi Sunwoong- در رقابت طراحی eVolo در سال 2017، جایزهای افتخاری را برای طرح مربوط به برجها در درختان توخالی سکویا دریافت کردند.
هر طبقه از این برج، به تدریج اضافه میشود و این آسمان خراش ها نیز میزبان آزمایشگاههای تحقیقاتی حفاظت از محیط زیست، کلاسهای درس، یک فضای گالری و بخشهای متعدد دیگر خواهد بود. در حال حاضر، هیچ برنامهای برای ساخت این برج وجود ندارد.