در این مقاله با نگاهی کوتاه به تاریخچه گوشی های اوپو ، قصد داریم شما را با تمام نوآوریهایی که آنها همراه با محصولات خود داشتهاند، آشنا کنیم. Oppo یک شرکت تولیدکننده گوشی های هوشمند مستقر در چین است.
اوپو در سال 2004 کار خود را آغاز کرد و در نخستین روزهای فعالیت خود به فروش پلیرهای بلوری، آمپلیفایرها و هدفون های باکیفیت مشغول بود. این شرکت از سال 2012 به تجارت گوشی های هوشمند وارد شد. آنها خیلی سریع رشد کردند و موفق شدند در سه ماهه دوم سال 2016، برترین تولیدکننده گوشی های هوشمند در چین لقب بگیرند؛ این جایگاهی بود که پیشتر در اختیار هواوی قرار داشت. همین بهانهی خوبی شد تا ما نگاهی کوتاه به تاریخچه گوشی های اوپو بیاندازیم.
تاریخچه گوشی های اوپو
Oppo U705T Ulike 2 ادعا میکرد که نخستین گوشی همراه با قابلیت زیباسازی داخلی برای تصاویر سلفی شما است. این گوشی به یک دوربین سلفی 5 مگاپیکسلی مجهز بود.
Oppo Find 5 با نمایشگر فول اچ دی خود در میان بزرگان ظهور کرد. این گوشی در دسامبر 2012 معرفی شد و در تار و پود طراحی آن میتوان الهام گرفته شدن از اچ تی سی دروید DNA را یافت. در حالی که فول اچ دی وضوح تلویزیونها بود، چنین چیزی در آن زمان مضحک به نظر میرسید. نگران نباشید، اسنپدراگون S4 Pro (اسنپدراگون 600 درد چین) تراشهای بود که از پس تامین انرژی مورد نیاز برای این نمایش برمیآمد.
اوپو دور بعد را نیز موفق شد. گوشی Oppo Find 7 نخستین گوشی هوشمند مجهز به یک نمایشگر QHD بود. این پنل 5.5 اینچی ساخته شده توسط JDI ارائه کننده تراکم پیکسلی 538ppi بود. البته یک نسخه فول اچ دی از این گوشی به نام Find 7A نیز عرضه شد. گوشی OnePlus One نیز بر پایه این سخت افزار، 15 سال پیش توسط یکی از مهندسان شرکت اوپو تولید شد. Pete Lau با بخش پخش کنندههای بلوری این شرکت آغاز کرد. دو شرکت اوپو و وان پلاس تحت امر یک شرکت مادر مشترک مدیریت میشوند.
قابلیت Ultra HD یک نمونه اولیه از پردازش مولتی فریم بود، آن 10 عکس 13 مگاپیکسلی را ادغام کرد و اطلاعات را در یک عکس 50 مگاپیکسلی پردازش میکرد. یکی دیگر از قابلیتهای جذاب Oppo Find 7 شارژ VOOC آن بود. این فناوری یک قدرت 20 وات در 5 ولت را انتقال میدهد. اغلب دیگر فناوریهای شارژ سریع در ولتاژ بالاتری کار میکردند که در نتیجه باعث گرمتر شدن دیوایس میشد. VOOC یکی از سریعترین راهها برای شارژ گوشی شما در آن زمان بود و در همین حال، دیوایس را نیز خنک نگه میداشت.
وان پلاس بار دیگر از این فناوری شرکت اوپو بهرهمند شد و فناوری شارژ سریع Dash Charge خود را از روی دست آن ایجاد کرد. فناوری نسل بعدی، Super VOOC نام داشت که هم اکنون بر روی گوشی های Oppo R17 Pro و برخی از نسخههای Oppo Find X قرار دارد. این فناوری قادر به انتقال انرژی 50 وات است.
سرانجام آقای Lau به معاونت ریاست شرکت اوپو درآمد و گوشی Oppo N1 را معرفی کرد. این نخستین گوشی است که به صورت رسمی از CyanogenMod پشتیبانی میکرد. توجه داشته باشید که این گوشی با رابط کاربری Color OS عرضه میشود. گوشی اوپو N1 همچنین از یک دوربین چرخشی، یک سنسور 13 مگاپیکسلی با دیافراگم f/2.0 بهره میبرد. این دوربین در زمان خود یک دوربین جذاب بود، اما جدا از آن شما میتوانستید با چرخش 180 درجهای آن را به بهترین دوربین سلفی جهان تبدیل کنید.
بر روی قاب پشتی اوپو N1 یک منطقه لمسی مخفی به نام O-Touch Pad قرار داشت. آن برای اسکرول استفاده میشد، اما دو بار ضربه بر روی آن نیز باعث اجرای دوربین میشد و شما میتوانستید به عنوان کلید شاتر از آن استفاده کنید. در حالی که O-Touch Pad بسیار عالی بود و به نظر ما عملکرد بهتری از فناوری لبههای حساس به لمس کمپانی HTC داشت (که بر روی گوگل پیکسل نیز استفاده شد)، اما تعجب میکنیم که چرا اوپو از آن در دیگر محصولاتش استفاده نکرد.
شما باید این دوربین را در گوشی N1 به صورت دستی میچرخاندید. با این حال گوشی Oppo N3 این مشکل را با اضافه کردن یک موتور به منظور چرخش خودکار حل کرد. این قابلیت همچنین برای ثبت یک عکس پانوراما نیز مورد استفاده قرار گرفت؛ شما کافی بود گوشی را به صورت ثابت نگه دارید تا موتور تعبیه شده در آن باعث چرخش اتوماتیک و تهیه یک عکس پانورامای جذاب شود.
N3 نخستین گوشی اوپو بود که به یک اسکنر اثر انگشت مجهز شد. این اسکنر بر روی قاب پشتی، جایی که در گوشی N1 پد لمسی O-Touch Pad قرار داشت. با این حال همچنان از یک دوربین چرخشی استفاده شده بود.
در سال 2016 اوپو برای نخستین بار از سنسور عکس IMGX398 سونی بر روی گوشیهای Oppo R9s و Oppo R9s Plus خود استفاده کرد. جزئیات بر روی سیستم فوکوس خودکار ویژه این سنسور کمی تیره بود؛ آن فوکوس خودکار Dual Pixel نبود، اما اوپو ادعا میکرد که سیستم مذکور برتر از سیستم معمولی فوکوس خودکار مبتنی بر تشخیص فاز است. این سنسور توسط وان پلاس بر روی گوشی وان پلاس 5 تی نیز مورد استفاده قرار گرفت.
Oppo F3 Plus نخستین گوشی مجهز به دوربین سلفی دوگانه شرکت اوپو بود. قابلیت زیباسازی Beauty Mode مشابه قابلیت Ulike 2 بود که چند سال پیش معرف کرده بودند. یک نسخه کوچکتر از این گوشی به نام Oppo F3 نیز چند ماه بعد معرفی شد.
خیلی زود، گوشی های Oppo R11 و Oppo R11 Plus دوربین دوگانه را بر روی قاب پشتی خود دیدند. سنسور IMX398 که بر روی مدل اوپو آر 9 اس قرار داشت با یک سنسور IMX376 این دوربین دوگانه را تشکیل میدادند. هر دو این سنسورها به صورت ترکیبی قادر به تهیه یک تصویر واحد بودند. یک دوربین سلفی 20 مگاپیکسلی با ظرفیتهای عالی نیز در جلویی گوشی اوپو آر 11 جای خوش کرده بود.
اینها نکات برجستهای از تاریخچه گوشی های اوپو بودند. هرچند کوتاه، اما داستان جالی بود. اغلب گوشی های اوپو که به تازگی عرضه میشوند، همگی بر روی نمایشگر و قابلیتهای دوربین متمرکز هستند. آنها بر روی وضوح QHD سرمایه گذاری کردهاند، اما گوشیهایی نظیر Oppo R17 Plus جزو پیشروان راه استفاده از اسکنرهای اثر انگشت درون صفحه با ناچ بالای صفحه بسیار کوچک هستند. این گوشی همچنین از یک سنسور 3 بعدی برای تشخیص چهره امن کاربران نیز بهره میبرد. در حال حاضر اوپو آر 17 پرو یکی از بهترین گوشی های ساخته شده توسط این شرکت است که با ارائه فناوریهای مهم و جذاب، میتواند رقیبی جدی برای گوشی های پرطرفداری همچون گلکسی اس 9 و آیفون ایکس اپل باشد.
این راه اوپو است. این شرکت از آزمودن ویژگیهای جدید نمیترسد و گوشی های اوپو همواره جزو نوآورانهترین گوشی های هوشمند بازار در طول 6 سال گذشته بودهاند.