فضاپیمای اوزیریس رکس (OSIRIS-REx) متعلق به ناسا پس از دو سال سفر در فضا در نهایت به سیارک بنو (Bennu) رسید تا ماموریت خطیر و تاثیر گذار خود را انجام دهد.
هدف از اعزام فضاپیمای اوزیریس رکس رسیدن به سیارک بنو بود که ناسا توانست با موفقیت این ماموریت را انجام دهد. در واقع دو سال طول کشید تا در نهایت فضاپیمای اوزیریس رکس بتواند خود را به سیارک مرموز بنو ملحق کند.
در حال حاضر فضاپیمای اوزیریس رکس در فاصله 20 کیلومتری سیارک قرار دارد و در حال بازنگری این سیارک است تا بتواند مناسب ترین مکان را برای فرود خود انتخاب نماید. هدف اصلی و ماموریت بسیار مهم فضاپیمای اوزیریس رکس شامل فرود آمدن بر روی سیارک و نمونه برداری از آن خواهد بود.
اعزام فضاپیمای اوزیریس رکس در سال ۲۰۱۶ آغاز شد. ماموریت آن نمونه برداری از سطح سیارک بنو و بازگرداندن نمونه ها به زمین است. بررسی نمونه های بازگردانده شده از بنو به زمین توسط فضاپیمای اوزیریس رکس می تواند برای کارشناسان و اخترشناسان بسیار هیجان انگیز باشد، زیرا آنها قادر خواهند بود به فهم دقیق ترین از چگونگی شکل گیری منظومه شمسی در 4 و نیم میلیارد سال پیش برسند.
فضاپیمای اوزیریس رکس و فاش سازی رازهای منظومه شمسی
این موضوع می تواند به اخترشناسان کمک کند تا دریابند منظومه شمسی در زمان شکل گیری به چه صورت بوده است. از سوی دیگر کارشناسان امیدوارند با بررسی نمونه های بازگردانده شده از سیارک بنو دریابند که حیات بر روی زمین چگونه شکل گرفته است.
یک نظریه قدرتمند در میان اخترشناسان وجود دارد مبنی بر اینکه سیارک ها نقش بسیار مهمی در خصوص شکل گیری حیات بر روی زمین داشته اند. بر اساس این نظریه اولین نشانه های حیات از طریق سیارک ها و در برخورد آنها با زمین به سیاره ما آورده شده است.
بنو یک سیارک کربنی است و همانطور که می دانید کربن نیز یکی از عناصر پایه در شکل گیری حیات تلقی می شود. تصور بر این است که سیارک های کربنی به همان صورت ابتدای شکل گیری منظومه شمسی باقی مانده اند و این احتمال وجود دارد که سیارک بنو میزبان ترکیبات مختلفی باشد که منشا شکل گیری حیات بر روی زمین بوده است. از سوی دیگر سیارک بنو تا حدودی خطرناک به نظر می رسد و احتمال می رود تا 80 سال آینده با زمین برخورد کند.
در حال حاضر فضاپیمای اوزیریس رکس بر روی قطب شمالی سیارک در حال پرواز است و در مرحله بعد باید خود را به داخل مدار سیارک وارد کند. در این صورت تیم دست اندرکار اعزام فضاپیمای اوزیریس رکس به یک رکورد تاریخی دست می یابد زیرا بنو کوچکترین جرم منظومه شمسی خواهد بود که یک کاوشگر بر مدار آن می چرخد.
کوچکی بنو باعث شده تا جاذبه چندان قوی برای نگه داشتن فضاپیما در مدار خود نداشته باشد. در واقع بنو تنها کمی بزرگتر از ساختمان امپایر استیت در ایالات متحده است و لذا فضا پیما باید دائما خود را با شرایط تطابق دهد تا از مسیر خود در مدار سیارک خارج نشود.
شاید یک سال زمان لازم باشد تا فضاپیمای اوزیریس رکس در نهایت تصمیم بگیرد که نمونه ها را از کدام منطقه در سیارک بنو جمع آوری نماید. فضاپیمای اوزیریس رکس با فناوری های پیشرفته خود می تواند به بازبینی تمامی سطح سیارک بپردازد. در نهایت این فضا پیما نقشه ای از مناسب ترین لوکیشن ها برای جمع آوری نمونه های را ارائه خواهد داد و از بین آنها مناسب ترین مناطق مشخص می شوند.
پس از آن فضاپیما بر روی منطقه مورد نظر فرود آمده و بسرعت نمونه ها را که وزنی در حدود 2 کیلوگرم خواهد داشت از روی سیارک بنو جمع آوری کرده و به سرعت سفر بازگشتی خود به زمین را آغاز می کند. در واقع بازگشت فضا پیما در سال 2021 صورت خواهد گرفت و برآورد شده است تا دو سال پس از آن یعنی در سال 2023 فضاپیمای اوزیریس رکس بر روی صحرای یوتا فرود بیاید.