یک تغییر جزئی در RNA زمینه ساز شکوفایی حیات در دوران باستانی زمین بوده است

یکی از بزرگترین و پیچیده ترین رازهای کیهان پرداختن به منشا حیات است و اینکه چرا تاکنون تنها میزبان شناخته شده حیات در کل کیهان زمین است؟ اما سوال مهمتر اینست که آیا DNA از همان ابتدا ستون و هسته شکل گیری حیات بوده است و یا اینکه تغییرات روی داده در RNA در این زمینه موثر بوده است؟

DNA نقش محوری و بنیادین را در شکل گیری حیات بر روی کره زمین داشته است. اما برای دانشمندان مدتهاست این سوال مطرح شده که آیا ممکن است قبل از DNA فاکتور دیگری وظیفه شکوفایی حیات در دوران ابتدایی شکل گیری کره زمین را بر عهده داشته باشد؟ آیا تغییرات روی داده در RNA در این زمینه تاثیری داشته است؟

تاکنون پژوهشگران و دانشمندان بسیاری تمامی عمر خود را صرف پاسخ دادن به سوالاتی از این دست کرده اند. آنها بیشتر از هر چیزی به دنبال منشا حیات هستند که اکنون بر روی زمین وجود دارد. آیا حیات از همان ابتدا بر روی زمین شکل گرفته است و یا اینکه در جایی دیگر وجود داشته و از طرق مختلف به زمین منتقل شده است؟

در این بین DNA نقش بسیار مهمی را ایفا می کند و همه پژوهشگران به خوبی واقف هستند که DNA چه نقش اساسی در زمینه شکل گیری حیات بر روی زمین داشته است. اما آنها همواره تصور می کردند که ممکن است قبل از DNA  فاکتور دیگری زمینه رونق و توسعه حیات را فراهم کرده باشد.

DNA همان فاکتوری است که حیات بر روی زمین بدون وجود آن امکان پذیر نیست. دانشمندان معتقدند که قبل ازDNA  فاکتوری دیگری موجود بوده که حیات را میسر کرده است. این فاکتور قدیمی RNA بوده است که در واقع گونه ابتدایی تر و خواهر قدیمی DNA به حساب می آید و در مسیر تکامل حیات نقشی موثر را ایفا کرده است.

RNA یا همان اسید ریبونوکلئیک یک مولکول پولیمری است که نقش زیستی متنوعی در کد گذاری، تنظیمات و بیان ژنی ایفا می کند. ساختار RNA مشابهت بسیاری با DNA دارد، اما یکی از چهار بلوک سازنده اصلی در RNA جای خود را به فاکتور دیگری داده است که باعث شده تا شکل و ساختار مولکول تغییر کند.

پژوهشگران کشف کرده اند که ورژنی تعدیل شده ای از RNA احتمالا نقشی بسیار مهم برای تدام حیات بر روی کره خاکی داشته است. در واقع وجود ماده ای شیمایی به نام اینوسین  (inosine)  در RNA باعث شد تا حیات مسیر تکامل را در پیش بگیرد و لذا باید گفت که تا حدوی تئوری های مربوط به نقش RNA در شکل گیری و تکامل حیات در دوران ابتدایی شکل گیری زمین صحت دارد. در واقع RNA با استفاه از اینوسین زمینه شکوفایی حیات را فراهم کرد.

تغییر روی داده در RNA  چگونه تکامل حیات را تسریع بخشید؟

چهار بلوک سازنده اصلی آدنین (A)، سیتوزین (C)، اوراسیل (U) و اینوسین  (I)از فرم های ابتدایی زندگی در RNA متفاوت از بلوک های سازنده A, U, C, و G در DNA بوده است. RNA ساخته شده از چهار بلوک اول می توانسته است به شکل موثرتری تکثیر شود.

اینوسین به RNA این امکان را داد تا با سرعت بیشتر و خطای کمتری تکثیر شود که این فرایند نقش مهمی در تولید مثل به عهده دارد. دانشمندان معتقدند در دوران قدیم اینوسین جایگزین گوانوزین (G) بوده است.

یافته های فوق به دانشمندان کمک می کند تا راحت تر بتوانند به مکاشفه ترکیبات اساسی بر روی سیارات دیگر بپردازند و در نهایت به پاسخی برای این سوال که آیا حیات در دیگر نقاط کیهان در جریان است یا خیر نزدیک تر شوند.