زمان قبل از بیگ بنگ هم وجود داشته است!

یک تاویل جسورانه از نسبیت عام انیشتین بر آن است که بیگ بنگ آغازگر همه چیز نیست و زمان قبل از بیگ بنگ هم وجود داشته است.

تیمی از فیزیکدان ها اخیرا اعلام کرده اند که نمی توان بیگ بنگ را آغازگر همه چیز عنوان کرد، زیرا احتمال می رود قبل از بیگ بنگ زمان وجود داشته است. آنان معتقدند اگر زمان را به عقب برگردانیم هرگز به نقطه ای نمی رسیم که زمان صفر باشد.

بیایید با هم به این موضوع بپردازیم که چرا برخی از فیزیک دان ها اعتقاد دارند که بیگ بنگ را نمی توان آغاز گر همه چیز عنوان کرد. در حدود 90 سال پیش ستاره شناسی بلژیکی بنام ژرژ لومتر اعلان داشت که تغییر در نور ساطع شده از کهکشان ها بدان معنا است که آنها در حال فاصله گرفتن از هم هستند و کیهان در حال انبساط است.

این بدان معناست که هر قدر به عقب برگردیم کیهان منقبض تر و کوچک تر بوده است. حال ساعت زمان را همچنان به عقب برگردانید و آن را آنقدر عقب بکشد تا با 13 میلیارد و 800 میلیون سال پیش برسید. در این زمان کیهان آنقدر کوچک شده که به مرحله تکینگی رسیده است و اندازه آن به شکلی باور نکردنی کوچک است.

در این زمان همه مواد کیهان در یک جا جمع شده است و تکینگی یاد شده از جرمی بی نهایت برخوردار بوده است. گزاره های فوق در واقع دیدگاه استیون هاوکینگ را بیان می کند. هاوکینگ چندین سال پیش فرضیات فوق را در قالب یک سخنران با محوریت آغاز زمان ارائه داد.

هاوکینگ در اواخر عمر خود برای فهم بیشتر ابعاد فضازمان بیگ بنگ آن را با قطب جنوب مقایسه کرد. هاوکینگ با استفاده از این استعاره مطرح می کند که جنوب تر از قطب جنوب هیچ منطقه جنوبی وجود ندارد و لذا وراء و یا قبل از بیگ بنگ هم هیچ چیزی وجود نداشته است. اما برخی از فیزیک دان ها عقیده دارند که وراء بیگ بنگ چیز هایی وجود داشته است.

در تئوری های ارائه شده توسط هاوکینگ و راجر پنروز ریاضیدان، ادعا می‌شود که راه‌های موجود برای حل معادلات نسبیت عام ناقص هستند. معمولا گفته می‌شود که فیزیک و قوانین آن در شرایط تکینگی شکست می‌خورند و ما با آمیزه‌ای از گمانه‌زنی‌هایی تنها خواهیم ماند که برای حل و فهم آنها نمی‌توانیم به‌طور کامل به فیزیک امیدوار باشیم.

فیزیکدانان از مدل‌های مختلفی برای توصیف تهی بودن فضای خالی استفاده می‌کنند. قانون نسبیت عام انیشتین یکی از آن‌ها است و گرانش در آن وابسته به هندسه‌ی بستر نهانی جهان هستی نشان داده می‌شود.

برخی مطرح می کنند که باید به جهان های موازی اعتقاد داشته باشیم که ممکن است در آنها زمان در حال بازگشت به عقب باشد و برخی هم به جهان بازتولید شده معتقدند.

مخالفت فیزیک دان ها با مقوله زمان قبل از بیگ بنگ

اما تیمی از فیزیک دان ها اخیرا مدل دیگری را مطرح کرده اند. آنها اعتقاد دارند که شکست فیزیک در زمینه زمان و عدم ارائه توضیحی منطقی در این خصوص به خاطر تضاد در مورد یک نقطه خاص از زمان است که توسط نسبیت عام تعریف شده است. آنان همچنین تاکید دارند که چیزی فراتر از بیگ بنگ هم وجود دارد.

فیزیک دان های یاد شده قصد دارند با مدل جدید خود به جهت دهی مجدد صحنه ای بپردازند که فیزیک بر روی آن بازی می کند. در این مدل بجای عبارت تکینگی، از تعبیر نقطه‌ی ژانوس استفاده کرده‌اند که اشاره به نام یکی از رب النوع های رم باستان دارد.

هنگامی که ما زمان را برمی‌گردانیم، موقعیت‌ها و مقیاس‌های چیزهایی که جهان را شکل می‌دهند، به‌صورت یک پنکیک دوبعدی در می‌آیند. این پنکیک با عبور از نقطه‌ی ژانوس، دوباره تبدیل به یک چیز سه‌بعدی می‌شود. البته اینکه گزاره های یاد شده در فیزیک به چه مفهومی هستند و از منظر فیزیکی دقیقا چه اتفاقی رخ می‌دهد دشوار است.

به یقین مشاجرات این حوزه در آینده نیز تشدید می شود. شاید هم مناظره ای مشابه بین دانشمندان جهان آینه‌ای در آن سوی نقطه‌ی ژانوس در جریان باشد.