ردیابی انفجارهای رادیویی مرموز در وراء کهکشان راه شیری

ستاره شناسان اخیرا موفق شده اند تا انفجارهای رادیویی (radio bursts) جدیدی را در وراء کهکشان راه شیری ردیابی کنند، انفجارهای رادیویی که اخترشناسان آنها را بسیار مرموز و اسرارآمیز توصیف نموده اند. 

اخترشناسان اخیرا موفق به ردیابی انفجارهای رادیویی در وراء کهکشان راه شیری شده اند که دارای منشایی نامشخص و مرموز هستند و ستاره شناسان امیدوارند در آینده بتوانند منشا این انفجارهای رادیویی را کشف کنند.

دانشمندان با استفاده از تلسکوپ چیمه (CHIME)  موفق به ردیابی 13 نمونه از انفجارهای رادیویی مختلف شدند. شش مورد از این انفجارهای رادیویی از یک لوکیش خاص ساطع می شد و در واقع سر منشا آن کهکشانی بود که یک و نیم میلیارد سال با زمین فاصله دارد.

انفجارهای رادیویی با قدرتی معادل 25 میلیون برابر خورشید

هر یک از این انفجارهای رادیویی از قدرتی خارق العاده برخوردارند، به گونه ای که باور آن برای بسیاری از ما انسان ها بسیار مشکل خواهد بود. ستاره شناسان برآورد کرده اند که هر یک از این 13 انفجار رادیویی  دارای انرژی معادل 25 میلیون برابر خورشید هستند.

تلسکوپ چیمه در حالی این انفجارهای رادیویی را ردیابی کرد که از تمامی پتانسیل خود استفاده نکرده بود. در واقع ردیابی این انفجارهای رادیویی طی سه هفته و در فاصله زمانی جولای تا آگوست سال 2018 انجام شد، زمانی که تلسکوپ چیمه هنوز وارد فاز نهایی فعالیت خود نشده بود.

انفجارهای رادیویی یکی از اسرار کیهانی هستند و هنوز منشا مشخصی برای آنها کشف نشده است. منشا آنها شاید مگنتارها یا همان ستاره های نوترونی چرخان باشند که به سرعت مغناطیسی شده اند.

هر چند اخترشناسان علاقه بسیاری  نسبت به شناخت منشا انفجارهای رادیویی از خود نشان می دهند، اما با این وجود و بدون کشف منشا این امواج قوی رایویی باز هم خود ردیابی انفجارها به ستاره شناسان در درک پدیده های کیهانی کمک بسیار می کند.

تکرار شدن انفجارها می تواند کمک عظیمی به اخترشناسان کند، زیرا آنان را قادر می سازد تا منشا مشخصی برای این امواج قوی پیدا کنند.

اخترشناسان احتمال می دهند که انفجارهای رادیویی همواره وجود داشته اند و در واقع پدیده ای عادی به حساب می آیند، اما انسان به دلیل نداشتن فناوری مناسب موفق به ردیابی آنها نشده است. هم اکنون و به لطف فناوری های پیشرفته ای بمانند تلسکوپ چیمه، می توان به ردیابی انفجارها پرداخت، اما این بدان معنا نیست که آنها قبلا وجود نداشته اند.

یقینا در سال های آینده و با توسعه فناوری های جدید، انسان می تواند انفجارهای رادیویی  بیشتری را کشف و ردیابی کند.

منشا انفجارهای رادیویی از جمله موضوعاتی است که ذهن دانشمندان و ستاره شناسان را برای سال های متمادی به خود مشغول کرده است. برخی از دانشمندان تا آنجا پیش رفته اند که به نظر آنها منشا انفجارهای رادیویی را می توان به فناوری های پیشرفته تمدن های فرازمینی نسبت داد.

این گروه از دانشمندان منبع آن ها را یک تکنولوژی پیشرفته بیگانه می دانند. دانشمندان طرفدار این نظریه تاکید دارند که به احتمال زیاد منبع ساطع کننده انفجارهای رادیویی یک عامل طبیعی نیست، بلکه فاکتوری مصنوعی است. در واقع می توان گفت که این منشاء می تواند از فرستنده های خارجی باشد که به اندازه یک سیاره هستند و برای انرژی رسانی به فضاپیمای بین ستاره ای مورد استفاده قرار می گیرد.

برخی دیگر از اخترشناسان عقیده دارند که انفجارهای رادیویی پیامد پدیده هایی تصادفی مانند فرورفتن در سیاهچاله ها یا یک ابرنواختر عظیم هستند که از کهکشان های دور ایجاد می شوند. به هر حال تفکرات متفاوتی در مورد منبع این پدیده های عجیب وجود دارد. شاید فناوری های پیشرفته آینده بتوانند بزودی پاسخی متقن برای سوالات متعدد دانشمندان و ستاره شناسان در خصوص منشا انفجارهای رادیویی بیابد.