جوانه های کتان مغلوب سرمای کشنده ماه شدند

چینی ها چندر روز پیش اعلام کردند که موفق به پرورش کتان بر روی سطح ماه شده اند، اما گویا جوانه های کتان در نهایت نتوانستند شرایط آب و هوایی سخت ماه را تحمل کنند و تن به مرگی غم انگیز دادند.

سرخوشی چینی ها برای پرورش جوانه های کتان بر روی ماه چندن تدوامی نداشت. در واقع پرورش جوانه های کتان بخشی از ماموریت ماه نورد چانگ ای ۴ بود که چند روز پیش بر روی نیمه تاریک ماه فرود آمد، اما گویا این ماموریت پس از موفقیت اولیه در نهایت به شکست منتهی شد و سرمای شدید ماه مرگ جوانه های کتان را رقم زد.

جوانه های کتان مجبور شدند با شرایط بسیار متفاوتی بر روی ماه مقابله کنند. آنها موفق شده بودند تا خود را در جریان یک سفر پرمخاطره و طولانی به ماه برسانند. جوانه های کتان همچنین در شرایط کم جاذبه ماه و نیز در زیر بمباران تشعشعات مخرب فرازمینی دوام آوردند، اما نتوانستند جهنم یخبندان ماه را از سر بگذرانند.

لذا می توان گفت کتان در واقع اولین گیاهی است که در فضا و بر روی ماه رشد می کند. البته به همراه کتان دانه های دیگری نیز به فضا ارسال شده بودند که هیچ موفق نشدند داوم بیاورند. همه آنها مردند و مقصر و عامل کشتار آنها نیز سرمای ماه بود.

آسیب پذیری کتان در مقابل هجوم سرمای کشنده ماه

همانطور که می دانید ماه نورد چانگ ای ۴ بر روی نیمه تاریک ماه فرود آمد که در واقع بخشی از ماه است که ایجاد ارتباط با آن بسیار چالشی تر خواهد بود. به محض فرا رسیدن شب بر روی ماه جوانه های کتانی که در داخل یک زیست کره ۲ کیلو و ۶۰۰ گرمی قرار داشتند خود را با چالش سرمای شدی مواجه دیدند.

دمای هوا در طول شب و بر روی ماه به یک باره به زیر منفی ۶۲ درجه فارنهایت سقوط کرد و  این دما تا آنجا کاهش می یابد که می تواند حتی خود را به ۲۹۲ درجه فارنهایت زیر صفر هم برساند. در این زمان ماه نورد از هیچ سازوکاری برای گرم نگاه داشتن محیط کشت کتان برخوردار نبود و این آزمایش در نهایت ناموفق از آب درآمد.

برخی از گیاهان بهتر می توانند سرما را مدیریت کنند. آنها بر روی زمین بتدریج خود را برای سرما آماه می کنند. به محض اینکه روزها کاهش می یابد و درجه حرارت سیر نزولی به خود می گیرد گیاه، قند و مواد شیمایی مختلفی را در اختیار سلول های خود قرار می دهد تا مانع از یخ زدن آب میان بافتی شود. اگر آب های میان بافتی به کریستال های یخی تبدیل شوند در نهایت به فرو پاشی ساختارهای سلولی می انجامند.

برخی دیگر از گیاهان با استفاده از مکانیزم دیگری مانع از یخ زدن سلول ها می شوند. آنها به محض احساس سرما آب های میان بافتی را به بیرون تخلیه می کنند و با این کار از یخ زدن سلول ها جلوگیری به عمل می آورند.

البته این فرایندها در شرایط خاصی صورت می گیرد. سرما سیگنال های خود را بتدریج برای گیاه می فرستد و گیاه نیز به آرامی خود را برای مقابله با آن آماده می سازد. اما اگر به یک باره سرما به سمت گیاه یورش بیاورد مقاوم ترین گیاهان نیز یخ خواهند زد. در این میان گیاه کتان که مختص مناطق گرمسیر است نیز نه تنها از قاعده مستثنی نیست بلکه بشدت در مقابل سرمای ناگهانی آسیب پذیر است.

سرمای ناگهانی شب بر روی ماه نیز فرصت تطابق دادن خود به دما را به گیاه نمی دهد و اجازه نخواهد داد تا خود را برای مقابله با آن آماده کند. در واقع این سرما از نوع سرماهای فصلی نیست که به آرامی افزایش یابد.

در طول روز دمای هوا بر روی ماه می تواند ۲۱۲ درجه را نشان دهد، اما ناگهان این دما در طول شب به منفی ۲۹۲ درجه هم می رسد و این یعنی یک شوک واقعی سرمایی برای گیاه. بر این اساس کتان ارسال شده به ماه به صورت ناگهانی شوک برودتی عظیمی را دریافت کرده است. این سرمای وحشیانه به سرعت آب درون بافتی جوانه های کتان را به بلورهای یخ تبدیل کرده و سلول ها را فرو پاشنده است.

اگر بخواهیم دقیق تر توضیح دهیم به محض یخ زدن سلولهای گیاه کتان، آب میان بافتی نیز یخ زده و بر این اساس گیاه کتان هم دچار کمبود آب و تخریب فیزیکی در آن واحد شده است. جوانه های کتان در آن سوی نیمه تاریک ماه مجبور به تحمل اشد مجازات شدند، اما باید توجه داشت که مرگ آنها به سرعت رقم خورده و عذاب کمی را متحمل شده اند.  کاوشگران پیش قراول گیاهی ماه نتوانستند چندان دوام بیاورند و اکنون در قبرستان یخ زده خود در ماه به مرگی ابدی فرو رفته اند.