مقایسه سبک طراحی ناچ استایل و راهکار حفره روی نمایشگر

استفاده از حفره روی نمایشگر جدیدترین تکنیک طراحی است که گوشی‌سازان به آن روی آورده‌اند. در این مطب قصد داریم به مقایسه سبک طراحی ناچ استایل (راهکار متداول پیشین) و روش استفاده از سوراخ روی صفحه نمایش بپردازیم.

بعد از این که گوشی‌سازان نیاز به افزایش اندازه نمایشگر محصولات خود را درک کردند، با مشکلی اساسی رو به رو شدند؛ افزایش اندازه صفحه نمایش نباید به زیاد شدن بیش از حد ابعاد بدنه منجر شود. برای از بین بردن این مشکل، راهکارهایی ارائه شد.

گوشی‌سازان تلاش کردند تا جای ممکن حاشیه اطراف صفحه نمایش را کاهش بدهند، اما وقتی این تلاش نیز با محدودیت رو به رو شد، به سبک طراحی ناچ استایل روی آوردند. این روش منتقدهای خود را داشت و بسیاری از بریدگی بالای صفحه نمایش به عنوان بخشی زائد و آزاردهنده یاد می‌کردند. راهکار جدیدتر به منظور رفع این مشکل، قرار دادن سنسورهای مورد نیاز درست روی نمایشگر بود. همه این اقدامات قرار است در نهایت به کاملا تمام صفحه شدن نمایشگرها ختم شوند.

مقایسه بهینگی ناچ استایل و حفره

یکی از مشکلات سبک طراحی ناچ استایل، تلف شدن و غیر قابل استفاده ماندن بخشی از صفحه نمایش بود، اما برخلاف تصور چنین مشکلی در راهکار استفاده از حفره روی نمایشگر نیز وجود دارد. اگرچه دوربین سلفی قرار گرفته روی صفحه نمایش دارای ابعاد کمی است، اما عملا در کتاره‌های آن هیچ عنصر دیگری قابل نمایش نخواهد بود. به عبارت دیگر همچنان بخشی از صفحه نمایش در این روش نیز غیر قابل استفاده باقی می‌ماند.

در گوشی های ناچ استایل به روشی مشابه، در اطراف لبه‌های بریدگی چیزی نمایش داده نمی‌شود. پس از نظر رابط کاربری، یک بخش مستطیلی شکل از صفحه نمایش بدون استفاده باقی خواهد ماند. کاهش اندازه ناچ کمک زیادی برای از بین بردن این مشکل نمی‌کند.

برای مقایسه، دو گوشی دارای حفره روی نمایشگر با چند گوشی ناچ استایل مقایسه شده‌اند. از بین محصولات جدید معرفی شده، هواوی آنر ویو 20 و سامسونگ گلکسی اس 8 اس به ترتیب دارای کوچکترین و بزرگترین دوربین‌های سلفی روی نمایشگر هستند. در این مقایسه، گوشی های ناچ استایل نیز بر اساس اندازه بریدگی آن‌ها به سه قسمت واتر دراپ (بریدگی بسیار کوچک شبیه قطره آب)، بریدگی معمولی و بریدگی بزرگ تقسیم شده‌اند.

بر اساس محاسبات بالا، در هر دو راهکار مقداری از صفحه نمایش بدون استفاده باقی می‌ماند. البته با کاهش اندازه ناچ یا حفره، از این اتفاق تا حدی جلوگیری خواهد شد. بر اساس داده‌های بالا، هواوی در آنر ویو 20 توانسته با رساندن قطر حفره به 4.5 میلی‌متر (در مقایسه با 6.7 میلی‌متر در گلکسی ای 8 اس سامسونگ)، به پیشرفت زیادی در این راهکار دست پیدا کند. میزان بدون استفاده باقی ماندن نمایشگر در این گوشی در مقایسه با آیفون ایکس اس مجهز به یک ناچ بزرگ، به کمتر از یک چهارم رسیده است.

نباید فراموش کرد دوربین سلفی روی نمایشگر تا امروز فقط روی سه گوشی هوشمند (میان‌رده) به کار رفته است. هر سه گوشی به پنل IPS LCD مجهز شده‌اند. می‌توان پیش‌بینی کرد در صورت به کار رفتن حفره روی نمایشگر در یک گوشی پرچمدار، بازدهی به مراتب بیشتری حاصل خواهد شد، چرا که در این محصولات کمتر به کاهش هزینه‌ها و در نتیجه کاهش دقت در طراحی و کیفیت در ساخت توجه می‌شود.

در مقایسه سبک طراحی ناچ استایل و راهکار حفره روی نمایشگر نکات قابل توجه دیگری نیز وجود دارند. به عنوان نمونه باید به تقارن اشاره کرد. وجود دوربین درست روی صفحه نمایش در گوشه‌ای از آن، حس نامتوازن بودن گوشی را به کاربر القا کرده و به همین دلیل برخی از ظاهر دستگاه زده می‌شوند.

همه این راهکارها، روش‌هایی موقت تا زمان دستیابی به هدف اصلی تلقی می‌شوند! هدف اصلی تمام صفحه کردن نمایشگر است، به طوری که روی پنل جلویی هیچ چیزی جز صفحه نمایش باقی نماند.