نه گجتی که داشتنشان در دهه‌های قبل نشانه به‌روز بودن شما بود

تصور کنید در یک سفر زمانی، تنها و بدون هیچ وسیله‌ای، به چند دهه پیش پرتاب شده‌اید، در حالی که همه چیز برایتان شاعرانه و نوستالژیک است و احیانا به سرتان می‌زند تا از رخدادهای بد و ناگوار تاریخی جلوگیری کنید، یک چیز آزارتان می‌دهد، اصلا با گجت‌های آن دوره و زمانه میانه‌ای ندارید!

هر چقدر می‌گشتید که چیزی همتای گوشی هوشمند یا پخش‌کننده موسیقی یا لپ‌تاپ خود پیدا کنید، کمتر موفق می‌شدید.

حالا تصور کنید که به یک منبع پولی خوب هم متصل می‌بودید و از لحاظ مالی محدویتی نداشتید، فکر می‌کنید در نهایت، چه گجت‌هایی نزدیک به گجت‌های کنونی می‌توانستید بخرید تا اندکی از دردهای روحی شما کاسته شود؟!

در این پست، نه گجت را مورد بررسی قرار می‌دهیم که در زمان خود بسیار انقلابی و پیشرو به حساب می‌آمدند، اما به خاطر عدم استقبال بازار، گران بودن، نو بودن بیش از حد مفهوم یا ویژگی که در پی جا انداختنش بودند و یا مشکلاتی در ساختار خود، همگی سازندگانشان را ناامید کردند، اما خب! این گجت‌ها برای مسافر زمان تخیلی ما، می‌توانستند کلی ارزش داشته باشند و قادر بودند اندکی از دردهایش را کاهش دهند!

۱- تلویزیون رنگی CT-100: این تلویزیون، توسط شرکت RCA در سال ۱۹۵۴ تولید شده بود و می‌توانست هم تصاویر رنگی و هم تصاویر سیاه و سفید تلویزیونی را نشان بدهد و یکی از نخستین تلویزیون‌های رنگی بود که در دسترس عموم قرار گرفته بود.
قیمت این تلویزیون ۱۵ اینچی در آن زمان هزار دلار بود که به پول کنونی معادل ۷۸۵۰ دلار می‌شود. کیفیت نمایش تصاویر رنگی در این تلویزیون، چنگی به دل نمی‌زد.


CT-100

فقط ۴۴۰۰ دستگاه از این تلویزیون ساخته شد، عدم استقبال باعث شد که قیمت‌های دستگاه‌ها فروش نرفته تا ۴۹۵ دلار پایین آورده شود.

تا سال ۱۹۶۶- ۱۹۶۷، پخش تصاویر رنگی تلویزیونی معمول نشده بود و بنابراین پیداست که داشتن یک تلویزیون رنگی در سال ۱۹۵۴، گرچه می‌توانست مایه تفاخر باشد اما عملا فایده چندانی هم نداشت.

۲- بتامکس سونی در دهه ۷۰ میلادی: ضبط کردن ۶۰ دقیقه ویدئو با کیفیت خوب، روی نوار ویدئویی در دهه ۷۰ هیجان‌انگیز بود. اما سونی رقابت را به JVC باخت، چرا که فرمت VHS این شرکت یا قیمت ارزان‌تر می‌توانست به کاربرانش اجازه ضبط طولانی‌مدت‌تری را بدهد.


Sony Betamax


بتامکس گرچه بعدا بر محدودیت ۶۰ دقیقه‌ای ضبط غلبه کرد،‌ اما دیگر خیلی دیر شده بود.

۳- ساعت‌های LED‌ دیجیتال: با اختراع «دیود» مردم در ابتدای دهه ۷۰ این امکان را پیدا کردند که ساعت‌هایی در دست کنند که در آنها اعداد به صورت نوری و دیجیتال نمایش داده شوند.

فکر می‌کنید قیمت این ساعت‌ها چقدر بود؟ ۲۱۰۰ دلار!


Digital LED Watches


یکی از نخستین نمونه‌های این ساعت‌ها Pulsar نام داشت که در سال ۱۹۷۲ توسط شرکت ساعت‌سازی «همیلتون» ساخته شده بود. البته بخشی از گرانی به خاطر استفاده از طلای ۱۸ عیار در بدنه آن بود. قیمت این ساعت معادل یازده هزار و ۴۰۰ دلار کنونی است.

۴- IBM 5150: این کامپیوتر در سال ۱۹۸۱ وارد بازار شد، عموما این کامپیوتر را نخستین کامپیوتر خانگی می‌دانند. قیمت مدل‌های مختلف IBM 5150 از ۱۵۶۵ دلار برای مدلی که درایو ذخیره‌ساز اطلاعات نداشت و حافظه‌اش ۱۶ کیلوبایت بود، تا شش هزار دلار برای مدلی که درایو فلپی و ۲۵۶ کیلوبایت رم داشت و از مانیتور رنگی پشتیبانی می‌کرد، متغیر بود.


IBM 5150


پردازشگر ۸۰۸۸ که در این کامپیوتر از آن استفاده شده بود، فراکانسی معادل ۴٫۷۷ مگاهرتز داشت که معادل یک دویستم فرکانس پردازش گوشی‌های هوشمند امروزی است.

۵- لیسای اپل: درست است که خود اپل ماوس کامپیوتر را اختراع نکرد، اما نخستین شرکتی بود که ماوس را برای کامپیوترهای خانگی به مصرف‌کنندگان معرفی کرد. این امر در کامپیوتر «لیسا»ی اپل صورت گرفته بود. زمان این کار، سال ۱۹۸۳ بود.


Apple Lisa


متأسفانه لیسا فروش چندانی نداشت، شاید قیمت این کامپیوتر که حدود ۱۰ هزار دلار بود یا کندی کار فلپی داریو یا نرم‌افزارهای اندکی که داشت، باعث عدم این توفیق شده بود.

۶- گوشی موبایل DynaTAC 8000X شرکت موتورولا: موتورولا در سال ۱۹۸۳، نخستین گوشی موبایل دنیا را معرفی کرد، این گوشی البته با معیارهای امروزی بسیار زمخت به نظر می‌رسد، این گوشی حدود نیم کیلوگرم وزن داشت و در آن زمان چهار هزار دلار قیمت داشت که با پول کنونی معادل ۸۸۰۰ دلار می‌شود.


Motorola DynaTAC 8000X


۷- گوشی هوشمند سیمون شرکت IBM : آی‌فون ۳G دارید و دوست دارید که آی‌فون ۴S‌می‌داشتید، یا اینکه از اینکه گوشی اندرویدی‌تان نگارش نان زنجبیلی اندروید را اجرا می‌کند و مجهز به بستنی حصیری نیست، نالان هستید؟! پس بهتر است نگاهی به گوشی سیمون بیندازید.


IBM Simon


این گوشی لقب نخستین گوشی هوشمند دنیا را یدک می‌کشد، این گوشی در سال ۱۹۹۴ توسط شرکت BellSouth معرفی شد، این شرکت این وسیله را به صورت PDA‌ای که امکانات تماسی یک گوشی را هم دارد، تبلیغ می‌کرد.

این گوشی هوشمند اولیه یک صفحه تک‌رنگ به ابعاد ۱۶۰ در ۲۹۳ پیکسل داشت، سیمون ۱۱ اپلیکیشن پیشفرض داشت، از جمله اپ‌هایی برای ارسال و دریافت فکس به صورت وایرلس، امیل، تقویم، ماشین حساب و حتی برنامه‌ای برای نوشتن یادداشت‌ها.

قیمت این گوشی ۹۰۰ دلار بود، تنها دو هزار نسخه از گوشی سیمون ساخته شد که بیشتر آنها به شرکت بازگردانیده شدند یا خراب شدند.

۸- پخش‌کننده قابل حمل MP3: در دوره و زمانی‌ای که خبر از آی‌پاد نبود، معدود وسایل پخش MP3 وجودداشتند که البته بسیار زمخت و ابتدایی بودند، بعضی‌ از آنها حتی هنگام پخش موسیقی، نام خواننده و اسم ترانه را هم نشان نمی‌دادند.

یکی از نمونه‌های اولیه پخش‌کننده‌های موسیقی Diamond Rio بود که در سال ۱۹۹۸ وارد بازار شده بود، می‌شود تصور کرد که کاربران نپستر یا لایم‌وایز یا کازا در آن زمان موسیقی‌ها دانلودی را با چه لذتی وارد این پخش‌کننده می‌کردند و گوشی می‌کردند.


Portable MP3 Player


۹- تبلت‌ پی‌سی: شاید جالب باشد که بدانید که نخستین نمونه مدرن تبلت در سال ۲۰۰۲ روانه بازار شد. این تبلت شرکت Compaq، نامش TC1000 بود و می‌توانست ویندوز XP‌ را اجرا کند.


Compaq Tablet PC TC1000


البته خبر از مولتی‌تاچ تبلت‌های فعلی در این تبلت اولیه نبود و کاربر می‌بایست یا قلمی که «جوهر الکترونیک» نامش بود، با صفحه کلید مجازی این تبلت کار کند، این صفحه کلید مجازی خیلی وقت‌ها پاسخ خوبی به لمس نمی‌داد و بنابراین جای تعجب نبود که کاربران بیشتر وقت‌ها ترجیح می‌دادند کیبورد را به تبلت وصل کنند.

پاسخ بدهید

وارد کردن نام و ایمیل اجباری است | در سایت ثبت نام کنید یا وارد شوید و بدون وارد کردن مشخصات نظر خود را ثبت کنید *

*