جستجوی حیات فرازمینی باید جدی تر دنبال شود

ستاره شناسان تاکید دارند که بشر باید جستجوی حیات فرازمینی را به شکل جدی تر و موثرتری دنبال کند و تلاش های خود در این زمینه را عمق بیشتری ببخشد.

جستجوی حیات فرازمینی و تلاش های صورت گرفته در این زمینه چندان قابل توجه نبوده است  و بر همین اساس اخترشناسان تاکید جدی دارند که تلاش بشر در این زمینه باید به مراتب بیشتر شود و نباید به تلاش های فعلی بسنده کنیم.

پژوهشگران تنها جستجوی حیات فرازمینی را مورد تاکید قرار نداده اند. از نظر آنان باید توجه جدی نسبت به هر شاخصی صورت گیرد که ممکن است دلیلی بر وجود حیات فرازمینی باشد.

بر این اساس ستاره شناسان مصر هستند که باید توجه بیشتری به توسعه فناوری های پیشرفته داشته باشم و گویا کشف صدها سیاره فراخورشیدی از نظر اخترشناسان در عین حال که ارزشمند است کفایت نکرده و باید سیارات فراخورشیدی بیشتر و با کیفیت بالاتری مشاهده شوند و لذا خلق تلسکوپ های بسیار پیشرفته از ملزومات این هدف است. در این زمینه برنامه موسوم به ستی (SETI) از اهمیت بالایی برخوردار است.

برنامه ستی و کشف حیات فرازمینی

برنامه موسوم به ستی که مخفف Searching for Extra-Terrestrial Intelligence یا جستجوی هوش فرازمینی است یک پروژه علمی با هدف یافتن هوش فرازمینی می باشد. برنامه ستی در سال ۱۹۶۰ آغاز شد، در زمانی که نویسنده معادله تاریک یعنی فرانک دریک با استفاده از رادیو تلسکوپ درصدد یافتن حیات و هوش فرازمینی از طریق سیگنال های رادیویی بر آمد.

با این وجود جستجوی حیات فرازمینی تنها در سال ۱۹۹۲ مورد توجه ناسا قرار گرفت و کنگره نیز برای راه اندازی برنامه های لازم در این حوزه و اختصاص بودجه به آن اعلام آمادگی کرد. اما یک سال بعد کنگره از این حمایت دست کشید و اکنون ستاره شناسان درصدد هستند تا بار دیگر کنگره را راضی کنند تا در این برنامه ورود کرده و بودجه لازم را اختصاص دهد. احتمال می رود با تلاش های صورت گرفته، کنگره برای سال ۲۰۲۰ قانع شود تا بودجه لازم برای این برنامه را اختصاص دهد.

در واقع این برنامه تا حد زیادی بلندپروازانه است، زیرا کیهان به قدری بزرگ است که تلاش برای یافتن سر نخ های حیات فرازمینی در آن را می توان با کوچکی یک قطره در میان اقیانوس مقایسه کرد. هر چند تا کنون هیچ نشانه منطقی و علمی از حیات فرامینی کشف نشده است اما از نظر اخترشناسان این به معنای فقدان هوش فرا زمینی نیست.

ستی تنها در صدد یافتن حیات فرازمینی نیست بلکه این برنامه در جستجوی هر گونه نشانه ای از حیات در کیهان است.  این نشانه ها اصطلاحا به نشانفناوری یا technosignatures موسوم هستند که در واقع هر نوع سازه و مخلوق حیات فرازمینی را شامل می شود و شامل سیگنال های رادیویی  مشکوک، گرمای مرموز ساطع شده از سیارات دیگر و مکانهای مختلف در کیهان و موارد متعدد دیگر را شامل می شود.

به هر حال ستی یک برنامه است که باید از سوی ناسا جدی تر مورد توجه قرار گیرد، زیرا برای ناسا نیز کشف نشانفناوری های فرازمینی در اولویت است. هر چند در گذشته چندین بار کنگره برای این برنامه بودجه اختصاص داده است،  اما ستی نباید جزء برنامه های کم اولویت باشد بله باید در میان اولویت های دست اول ناسا جای بگیرد.

امید می رود برنامه ستی توسط بخش خصوصی و دولتی بیشتر مورد توجه قرار گیرد و سرمایه بیشتری برای این برنامه فراهم گردد، زیرا برای پیشبرد برنامه ستی دست کم سالانه دو میلیون دلار سرمایه لازم است.

یافته های اخیر در زمینه سیارات فراخورشیدی، ناسا را نسبت به تحقیق در خصوص حیات فرازمینی دلگرم تر کرده است و بر همین اساس شاید کنگره نسبت به اختصاص بودجه بیشتر به این برنامه در آینده روی خوش نشان دهد.

به نظر می رسد انسان برای کشف حیات فرازمینی به اندازه فردی تلاش کرده که از او خواسته شده تا برای کشف یک ماهی در درون اقیانوس باید کل آب اقیانوس ها را بنوشد. حال این فرد را تصور کنید که تنها یک لیوان از آب اقیانوس را نوشیده است. این بدان معناست که وضعیت انسان مدرن برای کشف حیات فرازمینی مشابه وضعیت این فرد است و می توان گفت تاکنون هیچ کاری خاصی انجام نداده است.