شهرهای غیر قابل سکونت

این 10 شهر بزرگ در آینده‌ای نزدیک غیر قابل سکونت خواهند شد!

اتفاقاتی همچون افزایش دمای هوا و بالا آمدن سطح آب‌‌‌ اقیانوس‌ها، به زودی شهرهای غیر قابل سکونت زیادی به بار خواهند آورد. دانشمندان به تازگی 10 شهری که در آینده‌ای نه چندان دور، غیر قابل سکونت خواهند بود را معرفی کرد‌ه‌اند.

افزایش توان دانشمندان درباره پیش‌بینی تغییرات آب و هوایی و تاثیرات ناشی از آن‌ها سبب شده بیش از پیش وحشت به جان جامعه بشری بیفتد. اکنون خطرات ناشی از طوفان‌های شدید، سیل‌های مصیبت‌بار، موج‌های گرمایی و خشکسالی به طور شفاف قابل پیش‌بینی بوده و به خاطر دقت بالا، وحشتناک‌تر از قبل به نظر می‌رسند.

بر اساس پیش‌بینی گروه بین‌المللی بررسی تغییرات اقلیمی (The Intergovernmental Panel on Climate Change)، دمای کره زمین ممکن است نزدیک به 1 و نیم درجه سانتیگراد افزایش پیدا کند. به این ترتیب، آستانه‌ دمایی که گذر از آن، بروز تغییرات آب و هوایی شدیدی را سبب خواهد شد، در نهایت رد می‌شود. بر اساس این پیش‌بینی، گذر از این آستانه تا سال 2040 رخ خواهد داد. با رسیدن به انتهای قرن جاری دما باز هم افزایش پیدا کرده و سبب بروز فاجعه در برخی نقاط کره زمین می‌شود.

شهرهای غیر قابل سکونت

فهرست شهرهای غیر قابل سکونت تا سال 2100 میلادی

در آینده‌ای نه چندان دور، تعداد شهرهای غیر قابل سکونت افزایش پیدا می‌کند. این شهرها در حال حاضر بیش از بقیه مناطق مستعد بلایایی همچون هجوم موج‌های گرمایی یا سیل بوده و در آینده، این بلایا با شدت بیشتری در آن‌ها رخ خواهند داد، به طوری که وضعیت آب و هوایی به حالتی مرگبار می‌رسد! دانشمندان با در نظر گرفتن این شرایط، یافتن شهرهای غیر قابل سکونت تا سال 2100 به خاطر تغییرات آب و هوایی شدید را شروع کردند.

بروز تغییرات آب و هوایی در این شهرها به یکباره رخ نخواهد داد، بلکه با گذر زمان، توانایی‌شان برای سکونت دادن انسان‌ها کاهش پیدا کرده و در نهایت به فهرست شهرهای غیر قابل سکونت اضافه می‌شوند. با کمی دقت متوجه خواهید شد این شهرها اکنون نیز در حال دست و پنجه نرم کردن با تاثیرات ویرانگر تغییرات اقلیمی هستند.

میامی

نزدیک به 3.5 میلیون نفر از ساکنان میامی آمریکا، تا سال 2100 با سیل‌های مصیب‌بار و مهلک رو به رو خواهند شد. در تصویر زیر برخی اهالی شهر میامی را مشاهده می‌کنید که طی طوفان گرمسیری پدید آمده در اواخر تابستان گذشته، مشغول ماهی‌گیری هستند.

شهرهای غیر قابل سکونت

طی مطالعه متئو هاور (Mathew Hauer) در سال 2016، که نتیجه آن در ژورنال Nature Climate Change منتشر شد، گروهی از دانشمندان به بررسی خطرات ناشی از بالا آمدن سطح آب دریاها در سرتاسر قاره آمریکا پرداختند. در این مطالعه مشخص شد بین سال‌های 2010 تا 2100، نزدیک به 13 میلیون نفر تحت تاثیر خطرات ناشی از افزایش 2 متری سطح آب‌ها قرار خواهند گرفت.

یکی از شهرهای غیر قابل سکونت در آینده‌ای نه چندان دور میامی خواهد بود، چرا که از 13 میلیون نفر یاد شده، نزدیک به یک چهارم ساکن این شهر و حومه آن هستند. بر اساس نتیجه مطالعه، ممکن است مسئولان ایالت فلوریدا قادر نباشند آن طور که باید، آماده مقابله با بلای تهدیدکننده میامی شوند. مدیر تیم تحقیقاتی برای نشان دادن میزان خطر گفت قد من یک متر و هشتاد سانتی‌متر است. تا سال 2100، به همین میزان به ارتفای آب اطراف شهر میامی و حومه آن افزوده خواهد شد.

نیواورلئان

بر اساس تحقیقات، یکی دیگر شهرهای غیر قابل سکونت در آینده‌ای نه چندان دور نیواورلئان خواهد بود. این شهر نیز رفته رفته در حال فرو رفتن زیر آب است. زخم این شهر از طوفان کاترینان در سال 2005 هنوز خوب نشده و نیواورلئان همچنان در حال ترمیم است. این یکی از فاجعه‌‌آمیزترین بلایا در تاریخ آیالات متحده آمریکا بود و به مرگ نزدیک به 2 هزار نفر و آواره شدن یک میلیون نفر ختم شد. کاترینان 14 سال پیش، با سرعت 380 کیلومتر بر ساعت، نیواورلئان و دیگر بخش‌های کرانه‌های آمریکایی خلیج مکزیک را زیر و رو کرد.

شهرهای غیر قابل سکونت

تحقیقات روی خطرات ناشی از افزایش سطح آب‌ها در آمریکا نشان داد یکی دیگر از شهرهای غیر قابل سکونت آینده نیواورلئان خواهد بود، چرا که شدیدا در برابر سیل آسیب‌پذیر است. بر اساس مطالعه، اگر سطح آب‌های اطراف این شهر تنها یک متر افزایش پیدا کند، 100 هزار نفر (یک سوم) از ساکنان این شهر در معرض سیل‌های فاجعه‌آمیز قرار خواهند گرفت.

طبق گقته‌های متئو هاور، با انجام تحقیقات بیشتر روی موج‌های طوفانی، سیل‌های جزر و مدی و دیگر بلایای طبیعی، مشخص می‌شود تعداد افرادی که در معرض خطرات ناشی از آن‌ها قرار دارند بسیار بیشتر از حد تصور است.

شیکاگو

شهر شیکاگو هر لحظه ممکن است یک موج گرمایی کشنده دیگر به خود ببیند. با ادامه این روند تهدیدآمیز، شیکاگو نیز تبدیل به یکی از شهرهای غیر قابل سکونت خواهد شد.

شهرهای غیر قابل سکونت

بر اساس مطالعه ریچارد رود (Richard Rood) دانشمند دانشگاه میشیگان، از نظر مناطق گرمایی، شیکاگو یکی از بدترین شهرهای آمریکا است. در سال 1995، یک موج گرمایی بسیار شدید به این شهر وارد و سبب کشته شدن نزدیک به 700 نفر شد. در آن زمان، دمای خارجی به بالای 40 درجه سانتیگراد رسید. این میزان در مناطق دارای رطوبت بیشتر، حدود 30 درجه سانتیگراد بود.

بر اساس مطالعات، در صورتی که در یک منطقه مرطوب، دمای هوا به بالای 35 درجه سانتیگراد برسد، از آنجایی که بدن انسان دیگر قادر به خنک کردن خود نخواهد بود، وضعیتی مهلک پدید می‌آید. بر اساس گفته‌های ریچارد رود، ممکن است یک موج گرمایی شدید، شبیه به اتفاقی که نزدیک به 24 سال قبل رخ داد، مجددا شیکاگو را فرا بگیرد. در طول تابستان، میزان رطوبت در این شهر شدیدا افزایش پیدا می‌کند.

دبی

شهر دبی به عنوان یکی از پنج مقصد نخست گردشگران سراسر دنیا، یکی از شهرهای غیر قابل سکونت آینده است. دمای هوا در این شهر تا سال 2070، به بالای 45 درجه سانتیگراد خواهد رسید.

شهرهای غیر قابل سکونت

بر اساس مطالعه محققان دانشگاه ام آی تی در سال 2015، خلیج فارس به عنوان یک نقطه کانونی، در آینده‌ای نه چندان دور تغییرات آب و هوایی شدیدی به خود دیده و جان انسان‌های ساکن در شهرهای اطراف آن به خطر خواهد افتاد.

بر اساس این تحقیق، شهرهای خلیجی همچون دبی ممکن است در تابستان‌های بعد از سال 2070، دمای بالای 45 درجه سانتیگراد را به خود ببینند. با توجه به شرجی بودن هوا در این مناطق، کوچکترین افزایش دما، وضعیت را کشنده خواهد کرد. خط قرمز تعیین شده توسط تیم تحقیقاتی برای این شهرها، 35 درجه سانتیگراد است.

طبق تحقیقات یک وب سایت خبری استرالیایی در سال 2016 مشخص شد تعداد قابل توجهی از شهروندان ساکن دبی، در طول تابستان تا جای ممکن از منازلشان خارج نمی‌شوند. یکی از شهروندان دبی، ورود به محیط شهر از داخل خانه در طول تابستان را به باز کردن ناگهانی در یک کوره مقابل صورت خود، تشبیه کرده بود! به عقیده وی در روزهای تابستان، به محض ورود به محیط بیرون، برخورد هوای داغ به صورت خود را احساس می‌کنید.

ابوظبی

پایتخت امارات، ابوظبی، ممکن است در کنار دبی به یکی دیگر از شهرهای غیر قابل سکونت دنیا تبدیل شود. افزایش دما در این شهر تا سال 2070، به مرزی غیر قابل تحمل خواهد رسید.

شهرهای غیر قابل سکونت

مطالعه محققان دانشگاه ام آی تی همچنین نشان داد ابوظبی به عنوان یکی دیگر از مناطق آسیب‌پذیر در برابر گرمای شدید، ممکن است جزو شهرهای غیر قابل سکونت آینده باشد. بر اساس مطالعه، طی نیم قرن آینده، افزایش دما در شهر ابوظبی رکورد خواهد زد. تا امروز بیشترین دمای ثبت شده در این شهر 52 درجه سانتیگراد بوده است. تا سال 2070، مردم ابوظبی مجبور خواهند بود به طور پیوسته این میزان گرما را تحمل کنند.

شانگهای

شانگهای به عنوان یکی از مهمترین شهرهای پرجمعیت‌ترین کشور دنیا، ممکن است به خاطر افزایش کشنده دمای هوا بین سال‌های 2070 تا 2100، تبدیل به یکی دیگر از شهرهای غیر قابل سکونت شود.

شهرهای غیر قابل سکونت

دشت شمال چین، منطقه‌ای که نزدیک به 400 میلیون نفر را در خود جای داده است، ممکن است تا انتهای قرن کنونی، کشنده‌ترین موج گرمایی که تا امروز پدید آمده است را به خود ببیند. بر اساس یک مطالعه منتشر شده در ژورنال Nature Communications در سال 2018، دشت شمال چین بین سال‌های 2070 تا 2100، با چندین موج گرمایی بسیار شدید رو به رو خواهد شد.

شانگهای به عنوان سومین شهر پرجمعیت چین با حدود 25 میلیون نفر ساکن، جزو شهرهایی است که از این موج‌های گرمایی بیشترین تاثیر را می‌پذیرد. بر اساس یافته‌های محققان، طی بازه زمانی 30 ساله یاد شده، افزایش دما حداقل پنج مرتبه از آستانه مرگ عبور خواهد کرد. فراموش نکنید در هوای مرطوب، دمای کشنده 35 درجه سانتیگراد است.

پکن

افزایش حجم دود و مه در پایتخت چین، ممکن است قابلیت سکونت آن را تهدید کرده و حتی پکن را تبدیل به یکی دیگر از شهرهای غیر قابل سکونت دنیا کند.

شهرهای غیر قابل سکونت

پکن یکی دیگر از شهرهای دشت شمالی چین به شمار رفته و به همین دلیل از خطر موج‌های گرمایی آتی در امان نیست. همانند بسیاری از شهرهای چین، پکن یکی از بزرگترین تولیدکننده‌های گازهای گلخانه‌ای در دنیا محسوب می‌شود. نتیجه این پدیده، افزایش شدید آلودگی هوای شهرهای کشور از جمله پایتخت آن است. در حال حاضر، به صورت دوره‌ای و مکرر، دود و مه سرتاسر شهر را فرا گرفته و مردم مجبور به استفاده از ماسک می‌شوند.

تهدید آلودگی هوا برای سلامتی از خطر مصرف سیگار بیشتر بوده و تعداد کشته‌های حاصل از آن روی هم رفته، پانزده برابر از تمام کشته‌‌های کل جنگ‌های تاریخ بیشتر است. بر اساس یک مطالعه دیگر در سال 2015 مشخص شد، در این سال مرگ زود هنگام نزدیک به 9 میلیون نفر به خاطر ابتلا به بیماری‌های ناشی از آلودگی هوا بوده است. این تعداد، 16 درصد کل مرگ و میر سرتاسر دنیا طی سال 2015 را تشکیل می‌دهد!

دهلی نو

در آینده‌ای نزدیک، تعداد بیشتری از مردم دهلی نو به خاطر افزایش حجم مه و دود دچار سردرهای مزمن و حالت تهوع خواهند شد. به این مشکل باید گرمازدگی طی روزهای گرم سال را نیز اضافه کرد. در صورت عدم چاره‌جویی برای مشکل این شهر، دهلی نو نیز تبدیل به یکی از شهرهای غیر قابل سکونت دنیا می‌شود.

شهرهای غیر قابل سکونت

خطرات ناشی از افزایش شدید دمای هوا، همانند شانگهای و پکن، دهلی نو را نیز تهدید می‌کنند. افزایش حجم دود در سرتاسر شهر سبب جوش زدن پوست، حالت تهوع و سردرد خواهد شد. در چنین شرایطی، افزایش گرما باعث می‌شود برخی افراد بیهوش شوند.

بر اساس یک مطالعه صورت گرفته در سال 2017، افزایش دمای هوای مرطوب شهرهای جنوب آسیا همچون دهلی نو ممکن است تا سال 2100، مرز کشندگی (35 درجه سانتیگراد) را رد کند. پیش‌بینی شده سناریوهایی شبیه به این، هر 25 سال یک مرتبه تکرار شود. حدود 2 درصد مردم هند در معرض هوای مرطوب دارای دمای 35 درجه سانتیگراد قرار دارند. تا انتهای قرن جاری، این میزان به 70 درصد خواهد رسید!

داکا

داکا پایتخت کشور بنگلادش، از جمله شهرهای غیر قابل سکونت آینده است. افزایش سطح آب در بیشتر مناطق شهر، اصلی‌ترین دلیل تخریب داکا به شمار خواهد رفت.

شهرهای غیر قابل سکونت

بنگلادش، یکی دیگر از کشورهای شدیدا آسیب‌پذیر در برابر تغییرات آب و هوایی است. در برخی کشورها موج‌های گرمایی و در برخی دیگر سیل‌ها و طوفان‌ها تهدیدکننده جان ساکنان هستند، اما بنگلادش در معرض هر دو بلا قرار دارد. در سال 2017، بروز سیل در مناطقی از این کشور سبب تحت تاثیر قرار گرفتن زندگی 8 میلیون نفر شد. طی این حادثه 140 نفر جان باخته و 700 هزار خانه ویران شد.

بر اساس مطالعات، افزایش یک متری سطح آب‌های اطراف شهرهای مختلف این کشور از جمله پایتخت آن، نزدیک به 20 درصد مناطق قابل سکونت بنگلادش را از بین خواهد برد. طبق گفته‌های ریچارد رود، مناطقی از بنگلادش در حال حاضر نیز تحت تاثیر افزایش بی‌رویه سطح آب قرار دارند. بروز طوفان در این منطقه‌های اغلب دارای جمعیت، مشکلات زیادی به وجود خواهد آورد. بسیاری از مردم روستایی آسیب دیده از بلای طبیعی، در حال مهاجرت به شهر داکا هستند، در حالی که این شهر نیز در برابر سیل و طوفان مصون نیست.

لاگوس

لاگوس شهری بندری و پایتخت سابق نیجریه است. اگرچه قابلیت سکونت این شهر به خاطر افزایش سطح آب‌های اطراف آن در خطر قرار دارد، اما روز به روز به جمعیت لاگوس افزوده می‌شود.

شهرهای غیر قابل سکونت

موازی با افزایش جمعیت شهر لاگوس، آسیب‌پذیری آن در برابر افزایش سطح آب نیز در حال افزایش است. مجاورت این شهر با چند دلتا و زمین‌های کم‌ارتفاع و پست آن سبب خواهد شد در برابر کوچک‌ترین سیل‌ها نیز آسیب‌پذیر باشد. در سال 2016 دانشمندان دریافتند ممکن است طی 10 سال آینده، نزدیک به 260 هزار نفر از ساکنان این شهر به خاطر بروز سیل جانشان را از دست بدهند.

تعدد بلایای طبیعی رخ داده در شهرهای غیر قابل سکونت آینده همچن لاگوس و همچنین کوتاه شدن بازه‌های زمانی بازگشت هر سیل یا موج گرمایی، سبب می‌شود ترمیم آن بعد از هر رویداد دشوار شود.

بر اساس گفته‌های دانشمندان، پیش‌بینی‌های انجام شده درباره افزایش تعداد شهرهای غیر قابل سکونت دنیا با تشدید تغییرات آب و هوایی، در صورت نداشتن برنامه‌ای برای مقابله با آن‌ها، تبدیل به واقعیت خواهند شد. دولت‌ها اکنون می‌توانند با استفاده از زیرساخت‌ها و برنامه‌ریزی صحیح، از بروز چنین حوادثی جلوگیری کنند.

طبق گفته‌های محققان، برای هر راننده، احتمال داشتن یک تصادف پایین است، اما همچنان همه رانندگان از کمربند ایمنی استفاده می‌کنند. داشتن برنامه‌ریزی برای جلوگیری از غیر قابل سکونت شدن شهرها، شبیه به چنین اقدامی است.