در پنسیلوانیای آمریکا سهره ای وجود دارد که نیمی از بدن آن نر و نیمی دیگر ماده است. مشاهده رفتارهای این سهره بسیار جذاب است و گمانه زنی های مختلفی در خصوص آن صورت گرفته است.
مشاهده یک سهره با دو هویت مجزای نر و ماده شگفتی زیست شناسان را در پی داشته است. آنان با مشاهده دقیق رفتارهای این سهره می خواهند تاثیر این فیزیک منحصر به فرد را بر روان و رفتار سهره تشخیص دهند.
این سهره یک کاردینال شمالی (Cardinalis cardinalis)است که نیمی از آن به رنگ قرمز شنگرفی بوده که این رنگ متعلق به گونه نر این سهره است، و نیمی دیگر به رنگ کهربایی است که شامل جنس ماده می شود.
در ابتدا تصور می شد که یکجانشینی همزمان این دو رنگ تنها شامل پرها می شود، اما بعدها مشخص گردید که این سهره نه تنها در ظاهر بلکه در باطن هم دو هویت نر و ماده را همزمان دارا است.
سهره ای مبتلا به ژینداندرومورفیسم
این پدیده اصطلاحا ژینداندرومورفیسم (Gynandromorphism) اطلاق می شود که از دهه ۲۰ میلادی برای توصیف برخی از جوجه ها بکار برده شده. ژیناندرومورفیسم دو گانه گونه ای آمیژه ژنتیکی (genetic chimerism) است. در حیوانات مبتلا به این عارضه دو مجموعه دی. ان. ای وجود دارد.
اگر تخصصی تر نگاه کنیم این عارضه نوعی از آمیژه ۴ سلولی است که ۴ سلول جنسی را شامل می شود؛ دو سلول نر و دو سلول ماده. تخمک ها یا سلول های ماده در حیوانات مبتلا به آمیژه چهار سلولی به طور جداگانه شروع به تقسیم شدن می کنند و در ادامه روند ترکیب شده و تبدیل به یک زیگوت می شوند.
حال اگر یکی از سلول های نطفه ماده، نر و یکی دیگر ماده باشد آمیژه حاصل شده هر دو هویت را شامل می گردد. در این صورت حیوان به دو نیمه مجزا تبدیل می گردد که نیمی از آن کاملا نر و نیمی دیگر ماده است.
این پدیده به کرات در خصوص حیوانات مختلف گزارش شده است. بطور مثال اسنادی از سال ۱۷۵۲ وجود دارد که نشان می دهد یک خرچنگ دارای دو هویت مجزای نر و ماده بوده است. این پدیده همچنین در خصوص مورچه ها، میگوها، پرنده ها و لاروها گزارش شده است.
انسان و دیگر پستانداران می توانند دستخوش دگرگونی های جنسی شوند، اما هرگز به ژیناندرومورفیسم دوگانه مبتلا نخواهند شد. حتی در مورد حیوانات تخم گذار نیز ابتلا به ژیناندرومورفیسم دوگانه به ندرت رخ می دهد و شاید از هر یک میلیون پرنده تنها یک مورد به این عارضه دچار شود. اما در مورد سهره آمریکای شمالی این اتفاق به بهترین شکل ممکن رخ داده است.
از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۰ موارد متعددی از مشاهده کاردینال های مبتلا به ژیناندرومورفیسم دوگانه گزارش شده است. در جمع بندی گزارش های مربوط به سهره های مبتلا به ژیناندرومورفیسم دوگانه آمده است که آنها تنها زندگی می کنند، هرگز با کسی مشارکت ندارند و برخلاف سهره های عادی جفتی انتخاب نکرده اند. آنها هرگز آواز نمی خوانند و علاقه ای به ستیزه با دیگر سهره ها از خود نشان نمی دهند.
اما سهره ای که در این مطلب به آن پرداخته ایم رفتار متفاوتی دارد. او تمایل دارد تا با دیگر سهره ها زندگی کند و آنها را همراهی نماید. در موارد بسیاری مشاهده شده که با سهره های نر پرواز می کند. در واقع این سهره همواره با یک سهره نر مشاهده می شود که با هم آواز می خوانند.
این احتمال وجود دارد که علیرغم شرایط ویژه این سهره بتوان روزی شاهد تخمگذاری آن بود. قرار گرفتن نیمه ماده در سمت چپ به این سهره کمک می کند تا بتواند زمانی تخمگذاری نماید. شاید این سهره عجیب برخلاف تصور ما از زندگی خود لذت می برد و احساس خوشبختی می کند.