ستاره شناسان از کودکان می خواهند تا برای تهیه پیامک غیر متنی و ارسال آن برای بیگانگان به آنها کمک کنند. در سال 1974 کارل ساگان و فرانک دریک موسسین پروژه جستجوی هوش فرازمینی یا SETI پیامی رادیویی را به همین منظور به فضا ارسال کرده بودند و گویا مورد اخیر نیز تلاشی در همان راستا باشد.
در 16 نوامبر سال 1974 کارل ساگان و فرانک دریک موسسان پروژه در جستجوی هوش فرازمینی، پیامی رادیوی را از رصد خانه آرسیبو در پورتوریکو به فضا ارسال کردند. در این رصد خانه بزرگترین رادیو تلسکوپ آن دوران مستقر بود. هم اکنون و سال ها پس از آن دو، ستاره شناسان از کودکان می خواهند تا در تهیه و ارسال پیامک غیر متنی جدید برای بیگانگان به آنها کمک کنند.
پیامک اولیه دهه های گذشته به سمت M13 ارسال شده بود که در واقع خوشه ای ستاره ای متشکل از 300 هزار ستاره با فاصله 25 هزار سال نوری بود. چهار دهه از آن دوران می گذرد و قرار است بار دیگر از این رصد خانه یک پیامک باینری یا پیامک غیر متنی به فضا ارسال کند و بر این اساس ستاره شناسان از کودکان درخواست کرده اند در خصوص محتوای پیام به آنها کمک کنند.
قابلیت کودکان در نوشتن پیامک غیر متنی
نوشتن این پیامک غیر متنی تبدیل به رقابتی جدی در بین کودکان در سنین مختلف شده است. کودکانی که ممکن است در مهد کودک بوده و یا اینکه دوران ابتدای تحصیلات خود را سپری می کنند. البته در زمان تهیه محتوای این پیامک غیر متنی، کودکان به حال خود رها نشده و منتور ها و مشاوران مختلفی آنها را هدایت می کنند.
ستاره شناسان معتقدند از یک سو تهیه محتوای این پیامک غیر متنی شور و هیجان و رقابت بسیاری را در میان کودکان ایجاد می کند و از سوی دیگر انتظار می رود در صورت وجود بیگانگان در فضا این پیامک توسط آنها دریافت شود. ذهن خلاق کودکان بهترین منبع برای استخراج پیام های معنا دار و ارسال آن به فضا برای برقراری ارتباط با بیگانگان است. از سوی دیگر کودکان در این پروزه با فنون ستاره شناسی رادیویی آشنا می شوند.
بتدریج پروپوزال های کودکان جمع آوری شده و در نهایت از بین آنها بهترین ها انتخاب می شوند. ستاره شناسان به خاطر پیش زمینه علمی خود بشدت بر روی جزییات پیام متمرکز خواهند شد و به همین خاطر با وارد کردن کودکان به این پروژه، سعی دارند از ذهنیت تمامیت گرای آنان بهره ببرند. در واقع ستاره شناسان قصد دارند تا عمق نگاه علمی خود را با گستره نگاه کودکان ترکیب کنند.
با این وجود ستاره شناسان با مخاطرات این کار آشنا هستند و نوعی اکراه در زمینه ارسال پیامک غیر متنی به بیگانگان در ذهن همه آنها وجود دارد. پیام اولیه هم که چهار دهه پیش به فضا ارسال شد شامل اطلاعاتی در خصوص وجود انسان، متوسط قد انسان، شمایل آن، ساختار دی ان ای و لوکیشن زمین در منظومه شمسی بود.
در زمان ارسال پیام به فضا مردم خیلی هیجان زده شده بودند، اما دریک و ساگان معتقد بودند که این پیامک غیر متنی بشدت سمبولیک بوده و دریافت پاسخی از آن سالهای بسیاری را طلب خواهد کرد.
البته شاید ارسال پیامک های غیر متنی به فضا چندان به مزاج برخی خوش نیاید. فراموش نکنیم که استیون هاوکینگ فقید اعتقاد داشت اقداماتی از این دست فقط منجر به دعوت بدبختی به سوی زمین خواهد بود و امکان دارد بیگانگان را به سوی زمین بکشاند.
از سوی دیگر ارسال پیامک غیر متنی به فضا را شاید بتوان گرامیداشت یاد و خاطره ارسال اولین پیامک در چهار دهه گذشته عنوان کرد. برخی نیز اعتقاد دارند پاسخ پیامکی که 4 دهه گذشته به فضا ارسال شد از سوی زمین دریافت گردید، اما کسی به آن توجه نکرد. از نظر این گروه این پاسخ در 14 آگوست سال 2001 دریافت شد. آنها وجود دو شکل مدور در مزارعی در نیوهمشایر در نزدیکی رصد خانه چیلبولتون را پاسخی به پیامک اولیه می دانند.
یکی از این شکل های مدور در واقع خلق مجدد تصویری بود که در پیامک غیر متنی اولیه درج شده بود. فراموش نکنیم که مقصد پیام اولیه 25 هزار سال نوری با زمین فاصله داشت و پس ار رسیدن زمان زیادی لازم بود که رمز گشایی شود. شاید به همین خاطر است که پاسخ پیام اولیه تا این حد به طول انجامده است.