نتیجه آخرین بررسی بخار آبهای ساطع شده از سطح دنباله دار 67P نشان میدهد که این دنباله دار دارای منابع دوتریوم بسیار بیشتری نسبت به آب موجود در کره زمین است. این نتیجه گیری سبب شده که نگاهها برای یافتن سرمنشأ آب زمین، از دنباله دارها به سمت سیارکها برگردانده شود.
هنگامی که فضاپیمای روزتا در سال 2004 به سمت دنباله دار 67پی ارسال شد، محققین منشأ آب کره زمین را نه خود زمین که منبعی فرازمینی میدانستند. در آن زمان این نظریه که منشأ آب زمین از دنباله دارها به کره ما منتقل شده، مورد استقبال بسیار زیادی قرار میگرفت و به همین دلیل محققین ایسا (سازمان فضایی اروپا) روزتا و دنباله دار فیله را به سفری 10 ساله فرستادند.
این هفته نتیجه نخستین تحقیقات روزتا از دنباله دار 67پی در نشریه ساینس منتشر شده است. بر اساس یافتههای این تحقیق، آنالیز بخارآبهای ساطع شده از دنباله دار توسط روزتا نشان میدهد که میزان آب سنگین یا دوتریوم موجود بر روی دنباله دار سه برابر بیش از مقدار موجود بر روی زمین است.
مراکز فضایی تاکنون 11 دنباله دار خانواده مشتری (منشأ گرفته شده از کمربند مشهور کایپر) را از طریق تلسکوپهای قدرتمند مورد بررسی قرار دادهاند و تا امروز تنها بخار آب دنباله دار 103P دارای ساختاری مشابه با آب زمین بوده است و بقیه دارای مقادیر زیاد دوتریوم بودهاند.
مشاهدات مربوط به 103P امیدها را برای قطعی بودن نظریه منشأ آب زمین از دنباله دارها بیشتر کرد، اما با یافتههای جدید باز هم در این نظریه تشکیکهایی ایجاد شده است.
کاترین التوگ از محققین دانشگاه برن سوئیس که بر روی پروژه روزتا فعالیت میکند به وبسایت Vice گفته که “با یافتههای جدید دو نتیجه گیری حاصل میشود: نخست اینکه احتمالا شرایط در کمربند کایپر بسیار متفاوت است و به همین دلیل دنباله دارهایی با مشخصات متفاوت را خلق میکند و دوم اینکه دنباله دارها آب کره ما -حداقل بخش اعظمی از آن- را تأمین نکردهاند.”
با کنار رفتن نظریه دنباله دارهای منشأ گرفته از کمربند کایپر، تنها گزینه باقی مانده برای انتقال آب بر روی زمین “سیارکها” هستند. مقاله نوشته شده در ساینس با این نتیجه گیری به پایان رسیده که “محاسبات جدید از وجود عاملی سیارکی تا دنباله ای به عنوان ریشه شکل گیری اقیانوسهای زمین و در نهایت اتمسفر زمین پشتیبانی میکند.”
یکی از محققین این پروژه پس از ارائه این مقاله نیز به بیبیسی گفته که ما باید حالا علاوه بر دنباله دارها، سیارکهای بین مریخ و مشتری را نیز بررسی کنیم.
اگرچه التویگ و تیمش با طیف نماهای ویژه روزتا به بررسی اتمسفر 67پی ادامه میدهد، اما از سوی دیگر کاوشگر فیله نیز بر روی سطح دنباله دار قرار دارد. اطلاعات جامع در مورد یافتههای این دنباله دار هنوز در نشریه ای منتشر نشده و باید دید مواد دریل شده از سطح این دنباله دار چه شواهدی را به زمین ارسال کرده است.
فیله در حال حاضر به دلیل اتمام انرژی در حالت خواب زمستانی است و گفته شده که با نزدیک شدن بیشتر دنباله دار به خورشید علاوه بر بیدار شدن فیله، سطح گازهای ساطع شده از 67پی نیز بسیار بیش از گذشته خواهد بود.
منبع : engadget