اخباری به گوش میرسد مبنی بر اینکه شهاب سنگ بزرگی درست چند ساعت بعد از شناسایی در آسمان شهر پورتوریکو منفجر شده است.
طبق گزارش نشریه لایو ساینس، یکم تیر دانشمندان هاوایی توانستهاند شهاب سنگی به قطر تقریبا 4 متر را چند ساعت قبل از اثابت به زمین شناسایی کنند. خوشبختانه این شهاب سنگ که ابعاد آن برابر با یک خودرو بوده، پس از ورود به جو زمین آتش گرفته و قبل از برخورد نابود شده است.
در گزارش منتشر شده توسط دانشگاه هاوایی، این شهاب سنگ که 2019MO نام داشته، در فاصله 380 کیلومتری جنوب سان یوان، پایتخت شهر پورتوریکو، وارد جو شده و پس از عبور از اتمسفر به چند گلوله آتشین تبدیل شده است.
این چهارمین باری است که دانشمندان طی 11 سال گذشته توانستهاند شهاب سنگی را قبل از برخورد به زمین شناسایی کنند. سه برخورد دیگر به ترتیب در سالهای 2008، 2014 و 2018 رخ داده است. در سال 2018 دانشمندان توانسته بودند در آفریقای جنوبی 7 ساعت قبل از برخورد شهاب سنگ آن را شناسایی کنند.
این شهاب سنگ به قدری بزرگ بوده که ماهوارهها نیز قادر به شناسایی آن بودهاند:
ماهوارههایی که توسط سازمان NOAA (اداره ملی اقیانوسی و جوی ایالات متحده) هدایت میشوند، توانستهاند برخورد و نابودی این شهاب سنگ را شناسایی کنند.
شناسایی چنین پدیدهای درست چند ساعت قبل از ورود آن به جو زمین پیشرفت قابل توجهی است:
این برای اولین بار است که دو تلسکوپ شناسایی دانشگاه هاوایی به نامهای ATLAS و Pan-STARRS توانستهاند همزمان شهاب سنگ را شناسایی کنند. این امر در آینده کمک خواهد کرد تا مسئولان به موقع مردم را از خطر برخورد شهاب سنگ باخبر کرده و میزان خسارات احتمالی را به حداقل برسانند.
زمانی که برای اولین شهاب سنگ شناسایی شد، دانشمندان آن را در سطح دو قرار دادند و این یعنی احتمال برخورد آن به زمین بسیار کم بوده است، اما با گذشت زمان و دریافت اطلاعات بیشتر این وضعیت تغییر پیدا کرد.
با وجود اینکه شهاب سنگ 2019MO ابعاد بزرگی داشت، اما در برابر شهاب سنگی که سال 2013 به آسمان روسیه وارد شد بسیار کوچک به نظر میرسد:
در سال 2013 شهاب سنگی به قطر 20 متر در آسمان شهر چلیابینسک روسیه منفحر شد. انرژی آزاد شده از انفجار این شهاب سنگ برابر 44000 تن بمب تیانتی بوده است.
در ادامه ویدیویی از انفجار شهاب سنگ بر فراز آسمان چلیابینسک روسیه مشاهده خواهید کرد:
باید در نظر داشت که شناسایی شهاب سنگ توسط تلسکوپ ATLAS کارآمدی آن را نشان میدهد:
از زمانی که تلسکوپ ATLAS در سال 2015 شروع به کار کرد، توانسته هر نوع شهاب سنگی را شناسایی کند. این سیستم درواقع از دو تلسکوپ تشکیل میشود که در فاصله 160 کیلومتری یکدیگر قرار دارند و میتوانند هر دو شب یک بار آسمان را برای جستجوی هرگونه شهاب سنگی بررسی کنند. از زمان شروع به کار این سامانه بیش از 100 شهاب سنگ شناسایی شده که برخی از آنها از قطر 30 متر نیز بزرگتر بودهاند. در تئوری، سامانه ATLAS قادر است که شهاب سنگهای کوچک مانند 2019MO را چند ساعت قبل از ورود به جو زمین و شهاب سنگهای بزرگتر مانند آنچه در چلیابینسک روسیه دیدیم را چند روز زودتر از برخورد به زمین شناسایی کند.
در برخی گزارشها آمده است که شهاب سنگ بسیار بزرگی در سال 2029 احتمالا به زمین برخورد کرده یا از کنار زمین عبور خواهد کرد:
دانشمندان میگویند که کهکشان حس شوخ طبعی دارد. ده سال بعد یعنی در 13 آوریل 2029 شهاب سنگ بسیار بزرگی در آسمان دیده خواهد شد. این شهاب سنگ که آپوفیس نام دارد از قطری معادل 340 متر بهره میبرد و از فاصله 31000 کیلومتری زمین عبور خواهد کرد. البته دانشمندان معتقدند که این شهاب سنگ به زمین برخورد نخواهد کرد بلکه فرصتی خواهد بود تا عبور شهاب سنگهای بزرگ از کنار زمین را بررسی و مطالعه کنند.
وجود چنین سامانهای طبیعتا روزی به کمک انسانها خواهد شتافت تا از بروز فاجعهها جلوگیری کند.