جدیدترین پهپاد دانشگاه MIT دارای طراحی کاملا متفاوتی است. پهپاد دانشگاه ام آی تی نه تنها قادر است همچون هواپیماها پرواز مستقیم انجام بدهد، بلکه میتواند مثل کوآدکوپترها در آسمان معلق بماند!
پهپادها را از یک دیدگاه، میتوان به دو دسته تقسیم کرد؛ برخی از آنها، برای حرکت همچون هواپیماها طراحی شده و بعد از اوج گرفتن در ادامه حرکت روی زمین، به صورت مستقیم به حرکت رو به جلو ادامه میدهند. دستهای دیگر از پهپادها، به لطف مجهز شدن به روتور، میتوانند روی هوا شناور باقی بمانند. این دسته اصطلاحا از طراحی کوآدکوپتری بهره میبرند.
سبک طراحی متفاوت پهپاد دانشگاه ام آی تی
هر کدام یک از آنها دارای کاربردهای مخصوص خود است. حالت ایدهآل، در اختیار داشتن پهپادی با توانایی کار در هر دو وضعیت است. پهپاد دانشگاه MIT این خواسته را عملی کرد. این وسیله میتواند بین دو حالت پرواز مستقیم و شناور ماندن روی هوا، تغییر وضعیت بدهد.
راهکار مورد استفاده در ساخت پهپاد دانشگاه MIT به افراد غیر حرفهای اجازه میدهد مدلی برای خود طراحی کرده و با چند ساعت انتظار، کنترلر آن را بعد از پردازش، دریافت کنند. آنها در ادامه یک پهپاد سفارشیسازی شده و اختصاصی برای خود خواهند داشت. با استفاده از چنین پلتفرمی میتوان پهپادهای هیبریدی کاملا تطبیقپذیر ساخت.
ایده پشت ساخت پهپاد دانشگاه MIT جدید نیست. پیش از این یک سری موسسه و شرکت، اقدام به ساخت پهپادهای با قابلیت تغییر وضعیت کرده بودند، اما اصلیترین مشکل این دسته پهپادها، نیاز به کنترلرهای مختلف برای حالتهای گوناگون بود. این مشکل در جدیدترین پهپاد دانشگاه MIT رفع شده است. آنها از طریق شبکههای عصبی به روشی دست پیدا کردهاند که به صورت خودکار، اقدام به ایجاد یک کنترلر میکند.
همچنین بخوانید:
پیش از ورود چنین پهپادهایی به بازار، باید بیشتر روی مباحث مربوط به ایرودینامیک آنها کار شود. قابلیت مانور مشکل دیگر آنها است، چرا که پهپاد دانشگاه ام آی تی و دیگر وسایل پروازی شبیه به آن، قادر نیستند پیچهای تند را پشت سر بگذارند.