مرسدس میباخ S600 رهبر کره شمالی چگونه از این کشور سر درآورده است؟

در ماه فوریه سال جاری میلادی، تلویزیون دولتی کره شمالی کیم جونگ اون را در حالی که سوار بر مرسدس خود در حال گردش در پیونگ یانگ بود، نشان داد. از آن زمان سوالات زیادی در مورد این که چنین کالاهایی از جمله مرسدس میباخ S600 رهبر کره شمالی چگونه سر از کشوری که تحت شدیدترین تحریم‌های بین المللی است در می آورند مطرح شده است.

در حالی که بسیاری از کشورها مدعی هستند که تحریم‌های بین المللی کره شمالی را فلج کرده و دست رهبران این کشور را از ارز و کالاهای لوکس کوتاه کرده است، اما همچنان شاهد نشانه‌هایی هستیم که خلاف این مساله را ثابت می‌کنند. یک نمونه بارز از این موارد، انتشار تصاویر مرسدس میباخ S600 رهبر کره شمالی است.

مشخص نیست که مبدا این خودرو‌ها کجاست. شرکت دایملر که مالک برندهای مسدس و مرسدس میباخ و مسئول فروش مدل پولمن گارد S600 (مدل زره پوش این خودرو) به مشتری‌های وی آی پی مانند دولت‌ها است فروش این دو خودرو را به کره شمالی تکذیب کرده است. بنابراین احتمالا شرکتی دیگر این خودروها را ارتقاء داده است.

بر اساس گزارشی که توسط مرکز مطالعات دفاعی پیشرفته با همکاری نیویورک تایمز تهیه شده، دو خودروی مرسدس میباخ S600 رهبر کره شمالی به صورت غیر مستقیم و از مسیری که شامل توقف‌هایی در چین، ژاپن، کره جنوبی و روسیه می‌شود به کره شمالی رسیده‌اند و نشان می‌دهد که کره شمالی کالاهای مورد نیاز خود را از طریق شبکه گسترده‌ای برای دور زدن تحریم‌ها از نقاط مختلف دنیا وارد می‌کند.

بر اساس این گزارش در ماه ژوئن 2018 این خودرو در دو محموله جداگانه وارد بندر روتردام در هلند می‌شوند . سپس یک شرکت حمل و نقل هلندی به نام Slavenburg & Huyser B.V آن‌ها را در یک کشتی به بندر دالیان در چین ارسال می‌کند. پس از رسیدن به چین، یک شرکت تجاری ژاپنی به نام Zuisyo محموله را تحویل گرفته و به اوزاکا ژاپن ارسال می‌کند. پس از ورود به ژاپن، شرکت ژاپنی دیگری با نام Mino Logistics مسئولیت محموله را به عهده گرفته و آن را به بوسان در کره جنوبی می فرستد و در آنجا شرکت دیگری با همین نام محموله را تحویل می‌گیرد. با وجود تشابه اسمی، این گزارش رابطه‌ای میان این دو شرکت پیدا نکرده است.

اوج داستان پس از رسیدن خودروها به کره جنوبی اتفاق می‌افتد. در بوسان، خودروها را در کشتی‌ای با نام DN5505 با پرچم توگو بار می‌زنند. این کشتی متعلق به شرکت دو یونگ است که مقر آن در جزایر مارشال قرار دارد. مدتی بعد این کشتی بوسان را به مقصد ناخودکا در روسیه ترک می‌کند و زمان تقریبی رسیدن خود را 5 اکتبر اعلام می‌کند. این کشتی فرستنده‌های خود را در روز 1 اکتبر خاموش کرده و تا روز‌های 18 و 19 اکتبر دوباره بر روی رادارها ظاهر نمی‌شود.

زمانی فرستنده‌های این کشتی روشن می‌شوند که در حال بازگشت به بوسان است و زمانی که به کره جنوبی می‌رسد اعلام می‌کند که یک محموله زغال سنگ را در ناخودکا بار زده است. بر اساس گزارش هیچ نشانه‌ای از این که کشتی مذکور در تاریخ 5 اکتبر یا حوالی آن وارد ناخودکا شده باشد وجود ندارد.

با این حال در همین تاریخ سه فروند هواپیمای باری الیوشن 76 متعلق به ایر کوریو، شرکت هواپیمایی دولتی کره شمالی، وارد ولادیووستوک شده‌اند که با رانندگی سه ساعت تا ناخودکا فاصله دارد. بر اساس گزارش این هواپیماها پیش از این نیز خودروهای دولتی کره شمالی را برای ماموریت‌های دیپلماتیک حمل کرده‌اند و سابقه سفر منظم به ولادیووستوک را ندارند.

باور بر این است که خودروها در روسیه ارتقاء یافته و توسط هواپیماهای باری کره شمالی به این کشور منتقل شده‌اند. بر اساس این گزارش افرادی با استفاده از شرکت‌های خود و همچنین برخی شرکت‌های حمل و نقل قانونی دیگر، در یک بازه زمانی تقریبا دو ساله 803 خودرو خارجی از جمله مدل‌ها لوکس را از طریق 82 محموله به کره شمالی منتقل کرده‌اند. اکثر این خودروها در روسیه خریداری شده‌اند، اما خودروهای ساخت روسیه تنها 10 درصد از کل موارد را تشکیل می‌دهند.

بنابراین به نظر می‌رسد با وجود تحریم‌های سرسخت آمریکا، کره شمالی هنوز هم قادر به تامین نیازهای خود به طرق مختلف است و تا زمانی که چین و روسیه تمایلی به همکاری با آمریکا در برقراری این تحریم‌ها نداشته باشند، وضع به همین منوال ادامه خواهد یافت.