معرفی جذاب‌ترین و مهمترین ماموریت های آینده ناسا ؛ دو دهه دیوانه‌وار!

در این مقاله به معرفی برخی از جذاب‌ترین و مهمترین ماموریت های آینده ناسا خواهیم پرداخت؛ ماموریت‌هایی که می‌توانند طی 20سال آینده درک ما نسبت به همه‌چیز را دگرگون کنند!

شاید بتوان از ناسا (NASA) به عنوان مهمترین و بزرگترین سازمان فضایی زمین یاد کرد. درست است که این سازمان، در اصل متعلق به کشور و دولت آمریکا است اما دستاوردها و ماموریت‌های ناسا به هیچ عنوان محدود به کشور آمریکا نیستند. این موضوع در کنار بودجه و تکنولوژی‌های فوق پیشرفته‌ای که در اختیار ناسا قرار دارد، باعث شده که نه تنها دانشمندان، بلکه حتی آدم‌های عادی که صرفا به نجوم علاقه‌مند هستند هم همیشه نیم نگاهی به برنامه‌ها و ماموریت‌های این سازمان فضایی فوق پیشرفته داشته باشند. به همین دلیل، قصد داریم در ادامه به معرفی برخی از مهمترین ماموریت های آینده ناسا بپردازیم.

ماموریت پارکر سولار (Parker Solar)

تاریخ ارسال کاوشگر پارکر سولار: 21مرداد 1397 (12آگوست 2018)

تاریخ رسیدن پارکر سولار به نقطه آغازین ماموریت: 14آبان 1397 (5نوامبر 2018)

هدف کاوشگر پارکر سولار این است که تا سرحد امکان به خورشید نزدیک شود و از نیروی بوجود آورنده بادهای خورشیدی پرده بردارد. کاوشگر پارکر سولار سال گذشته (2018) به مقصد خودش رسید و تا همین حالا هم توانسته بیش از هر جسم ساخت بشر دیگری، به خورشید نزدیک شود.

اما این ماموریت به هیچ عنوان به پایان نرسیده و قرار است در دهه آینده، حتی از این هم به خورشید نزدیکتر شود و اطلاعات بیشتری هم از تنها ستاره منظومه شمسی ما کسب کند. پارکر سولار مجهز به یک سپر گرمایشی فوق‌العاده قدرتمند است که می‌تواند تجهیزات داخلی‌اش را به حد کافی، خنک نگه دارد.

ماموریت نیوهورایزِنز (New Horizons)

تاریخ ارسال فضاپیمای افق های تازه: 29دی 1384 (19ژانویه 2006)

تاریخ رسیدن افق های تازه به جرم فَرانِپتونی آلتیما ثولی: 11دی 1397 (1ژانویه 2019)

سمت چپ: بهترین تصویری که افق‌های تازه تا سال 2014 از آلتیما ثولی به زمین فرستاده بود سمت راست: بهترین تصویری که تاکنون افق‌های تازه از آلتیما ثولی ارسال کرده

هدف ماموریت نیوهورایزنز (New Horizons) یا افق‌های تازه، دقیقا برعکس هدف ماموریت پارکر سولار، این است که تا سرحد امکان از خورشید دور شود و افق‌های تازه‌ای را پیدا کند! این فضاپیما در روز ابتدایی همین سال میلادی که داخلش هستیم (2019) توانست به جسم فَرانِپتونی 2014 MU69 ملقب به آلتیما ثولی (Ultima Thule) برسد. منظور از جسم فَرانِپتونی، تمامی اجرام آسمانی‌ای است که پس از آخرین سیاره منظومه شمسی، یعنی سیاره نِپتون وجود دارند. درواقع پلوتو (که بعضا به آن پلوتون هم گفته می‌شود) که زمانی، آخرین سیاره منظومه شمسی محسوب می‌شد، اکنون یک جسم فَرانِپتونی به حساب می‌آید.

جالب است بدانید که فضاپیمای نیوهورایزنز، در سال 2015 توانست به پلوتو برسد و این یعنی تقریبا 4 سال طول کشیده تا این فضاپیما، بتواند فاصله بین پلوتو و آلتیما ثولی را طی کند! پس این حقیقت که آلتیما ثولی دورترین جرم آسمانی‌ای است که تاکنون یک فضاپیمای ساخت بشر توانسته به آن دست پیدا کند، حالا منطقی‌تر می‌شود!

اما احتمالا این سوال برایتان بوجود آمده است که چرا از ماموریت نیوهورایزنیز، به عنوان یکی از مهمترین ماموریت های آینده ناسا یاد کردیم؟ درست است که فضاپیمای افق‌های تازه تا همین حالا هم توانسته به افق‌های بسیار دوری برسد اما اولا هنوز ماموریت این فضاپیما به اتمام نرسیده است و دوم هم اینکه احتمالا تا اواخر سال 2020 طول می‌کشد تا دانشمندان ناسا بتوانند تمام اطلاعاتی که نیوهورایزنز تا این لحظه کسب کرده را دریافت کنند.

ماموریت مریخ 2020 (Mars 2020)

تاریخ ارسال کاوشگر مریخ 2020: تیر/مرداد 1399 (جولای 2020)

تاریخ رسیدن کاوشگر به مریخ: بهمن/اسفند 1399 (فوریه 2021)

سلفی تیم سازنده مریخ 2020 همراه با این کاوشگر!

کاوشگر مریخ 2020 قرار است در سیاره مریخ به دنبال نشانه های حیات بگردد. همچنین این کاوشگر قرار است سنگ‌ها و نمونه‌های دیگری هم از سطح سیاره سرخ جمع‌آوری کند و در جایی امن و مناسب، در خود سیاره مریخ، آن‌ها را ذخیره کند. سپس ناسا در یک ماموریت دیگر، قصد دارد آن سنگ‌ها و نمونه‌ها را برای بررسی بیشتر به سیاره زمین بیاورد.

ماموریت مریخ 2020 با بودجه 2.1میلیارد دلاری خودش، یکی از بزرگترین و پرهزینه‌ترین ماموریت‌های آینده ناسا بشمار می‌رود. اگر به دنبال اطلاعات بیشتری راجع به ماموریت مریخ 2020 ناسا هستید، به شما پیشنهاد می‌کنیم مقاله‌ای که در ادامه معرفی می‌شود را حتما مطالعه کنید.

سفر دوباره انسان به کره ماه!

تاریخ ارسال: تا سال 2024میلادی

تاریخ پایان یافتن ماموریت: نامشخص

اکنون بیش از 45سال از اتمام سری ماموریت‌های بسیار مشهور و مهم آپولو (Apollo) گذشته است و ناسا قصد دارد تا سال 2024میلادی، بار دیگر پای انسان‌ها را به ماه باز کند! هدف این ماموریت که هنوز نام رسمی‌ای هم برایش انتخاب نشده است، راه‌اندازی یک ایستگاه فضایی بسیار پیشرفته در مدار ماه است. ناسا قصد دارد در این ماموریت، درک بشریت راجع به ماه را بسیار عمیق‌تر از وضعیت کنونی کند. همچنین این ماموریت یک هدف جانبی هم دارد و آن معدن کاوی ماه است! هدف ناسا از اینکار، دسترسی به منابع معدنی ماه و تبدیل آن‌ها به سوخت موردنیاز برای سفرهای فضایی آینده بشر است!

آماده‌سازی برای فرستادن انسان به سیاره مریخ

تاریخ شروع ماموریت: دهه 2030میلادی

تاریخ پایان ماموریت: دهه 2030میلادی

ناسا قصد دارد در دهه 2030میلادی، بالاخره پای انسان را به مریخ هم باز کند! اتفاقی که هم‌اکنون تنها در حد یک رویا بنظر می‌رسد چرا که فاصله مریخ از زمین، با فاصله کره ماه از زمین، به هیچ عنوان قابل مقایسه نیست. ضمن اینکه اتمسفر و شرایط موجود در سیاره سرخ هم بسیار متفاوت، پیچیده و حتی کشنده‌تر از کره ماه است!

اگر نگوییم مهمترین، قطعا یکی از مهمترین ماموریت های آینده ناسا فرستادن انسان به مریخ است. فضانوردانی که به مریخ قدم می‌گذارند، باید چیزی حدود 3سال را خارج از سیاره زمین سپری کنند. واضح است که آماده‌سازی فضانوردان برای اینکار، نیازمند تمرین و صدالبته تحقیقات بسیار زیادی است چرا که صرف دور بودن از اتمسفر و شرایط کره زمین، می‌تواند خطرات غیرقابل تصور و غیرقابل پیش‌بینی‌ای برای فضانوردان بوجود بیاورد. از آنجایی که هنوز 2دهه تا عملی شدن این ماموریت ناسا زمان باقی مانده است، اطلاعات بسیار اندکی در رابطه با این ماموریت وجود دارد. اما بطور کلی می‌توان گفت که یکی از مراحل آماده‌سازی‌ای که ناسا برای فضانوردان مریخ‌نورد خودش در نظر گرفته، فرستادن و اُخت کردن آن‌ها با کره ماه است!

همچنین ناسا در ماموریت مریخ 2020 خودش هم قصد دارد یک سری تجهیزاتی که فضانوردان از آن‌ها استفاده خواهند کرد را به سیاره مریخ بفرستد تا از اثری که اتمسفر و دمای این سیاره بر آن‌ها می‌گذارد، باخبر شود.

ماموریت لوسی (Lucy)

تاریخ ارسال فضاپیمای لوسی: مهر/آبان سال 1400 (اکتبر 2021)

تاریخ رسیدن فضاپیما به تروجان های سیاره مشتری: سال 2027میلادی

فضاپیمای لوسی مامور شده است تا 6تا از تروجان های مشتری را بررسی کند. تروجان های مشتری (Jupiter Trojans) که به سیارک های مشتری و سیارک های تروجانی هم معروف هستند، مجموعه‌ای از سیارک‌ها و اجرام آسمانی هستند که هم‌مدار با خود سیاره مشتری و مانند دُم، به دنبال این سیاره غول‌پیکر حرکت می‌کنند!

تروجان های مشتری هنوز برای بشر، بسیار ناشناخته هستند و درک ما از این اجرام آسمانی بسیار کم است. اما یک چیز را درباره آن‌ها می‌دانیم که همین یک‌چیز، برای جذاب کردن آن‌ها، کاملا کافی است؛ این تروجان‌ها، احتمالا، هم‌سن خورشید هستند! با بررسی تروجان های مشتری، ممکن است دانشمندان بتوانند به بسیاری از اسرار منظومه شمسی ما پی ببرند.

ماموریت اروپا کلیپر (Europa Clipper)

تاریخ ارسال فضاپیمای اروپا کلیپر: دهه 2020میلادی

تاریخ رسیدن فضاپیما به قمر اروپا در سیاره مشتری: نامشخص

سال 1610میلادی، دانشمند مشهور، گالیلئو گالیله (Galileo Galilei) که در ایران تنها به نام فامیلش یعنی گالیله شناخته می‌شود، توسط تلسکوپ دست‌ساز خودش توانست چهار قمر سیاره مشتری را مشاهده کنید. حدود 400سال بعد، یکی از این قمرها، بسیار مهمتر از چیزی شد که خود گالیله و هرکس دیگری انتظارش را داشت. نام این قمر، اروپا (Europa، که به یوروپا هم شناخته می‌شود) گذاشته شد.

در دهه 1990میلادی، ناسا در ماموریت گالیلئو، که نامش را از اسم کوچک گالیله دریافت کرده بود، شواهدی از وجود یک اقیانوس عظیم در زیر سطح یخی قمر اروپا پیدا کرد. براساس این شواهد، ناسا به این نتیجه رسید که این اقیانوس عظیم، به احتمال بسیار زیاد، مملو از آب مایع است. یعنی همان چیزی که به احتمال بسیار زیاد می‌تواند به پیدایش حیات ختم شود! اکنون سال‌ها است که در جوامع علمی، از قمر اروپا، به عنوان مکانی یاد می‌شود که بیش از هرجای دیگری در منظومه شمسی ما، ممکن است در آن حیات وجود داشته باشد! فاصله بسیار زیادی که قمر اروپا از سیاره زمین دارد، به علاوه بسیاری دشواری‌های دیگر، باعث شده تاکنون بشر توانایی فرستادن کاوشگرهای خودش به این قمر یخ‌زده را نداشته باشد.

اما ماموریت اروپا کلیپر ناسا قرار است یک‌بار برای همیشه، از راز و رمزهای قمر اروپا پرده بردارد. فضاپیمای اروپا کلیپر قرار است در دهه آینده میلادی، با هدف یافتن نشانه های حیات عازم قمر اروپا شود. اگر این ماموریت به نتایج قابل توجهی برسد، آنگاه ناسا یک ماموریت دیگر هم برای شکافتن سطح یخی قمر اروپا و دستیابی به اقیانوس زیر آن درنظر می‌گیرد! بدون ذره‌ای شک، این ماموریت هم اگر مهمترین ماموریت نباشد، قطعا یکی از مهمترین ماموریت های آینده ناسا به شمار می‌رود.

ماموریت دراگون فلای (Dragonfly)

تاریخ ارسال هلیکوپتر اتمی دراگون فلای: سال 2026میلادی

تاریخ رسیدن دراگون فلای به قمر تایتان در سیاره زحل: سال 2034میلادی

ماموریت دراگون فلای که اگر بخواهیم نامش را به فارسی ترجمه کنیم به عبارت جذاب پرواز اژدها می‌رسیم، نه تنها یکی از مهمترین ماموریت های آینده ناسا به شمار می‌رود، بلکه حتی می‌تواند لقب بلندپروازانه‌ترین و عجیبترین ماموریت تاریخ ناسا را هم دریافت کند! دراگون فلای درواقع یک هلیکوپتر یا بهتر بگوییم، یک پهپاد اتمی است! این پهپاد اتمی قرار است عازم قمر تایتان (Titan) که بزرگترین قمر سیاره زحل است، شود. این قمر انقدر عظیم است که بیشتر از آنکه به قمر شباهت داشت باشد، مانند یک سیاره است! جالب است بدانید که تایتان، تنها قمری است که دارای اتمسفر غلیظ (از جنس نیتروژن) است و تنها جرم غیرزمینی‌ای است که وجود مایعات (متان مایع) در آن اثبات شده است!

تایتان به معنای واقعی کلمه یک غول یخی است! اما با این وجود، ستاره‌شناسان بسیاری در سرتاسر دنیا وجود دارند که تایتان را شبیه به مراحل ابتدایی شکل‌گیری کره زمین می‌دانند. درواقع آن‌ها معتقدند که کره زمین هم، روزگاری، دقیقا مانند تایتان بوده است! علاوه‌بر تمام این موارد، موادی مانند متان و اتان هم در این قمر وجود دارند که سرشار از کربن هستند. همچنین دانشمندان معتقدند که ممکن است حدود 96.5کیلومتر زیر سطح یخی تایتان، آب مایع هم وجود داشته باشد!

اگر فرستادن فضاپیما به قمر اروپا از سیاره مشتری را جاه‌طلبانه و بلندپروازانه بدانیم، احتمالا برای توصیف فرستادن هلیکوپتر اتمی به تایتان از سیاره زحل، هیچ کلمه‌ای در هیچکدام از زبان‌های انسانی پیدا نخواهیم کرد! تایتان انقدر از خورشید دور است که تمام گرما و انرژی‌ای که می‌تواند از خورشید دریافت کند، حدود یک درصد از گرما و انرژی‌ای است که ما در سیاره زمین از ستاره منظومه شمسی خودمان دریافت می‌کنیم! دلیل اتمی بودن دراگون فلای هم دقیقا همین موضوع است. سطح انرژی خورشیدی در اطراف تایتان، انقدر کم است که استفاده از این انرژی جوابگو نیست و اژدهای ما برای پرواز خودش به انرژی اتمی نیاز خواهد داشت!

ماموریت سایک (Psyche)

تاریخ ارسال فضاپیما: سال 2022میلادی

تاریخ رسیدن فضاپیما به سایک: سال 2026میلادی

سیارک‌ها و سنگ‌های آسمانی بسیار زیادی در منظومه شمسی ما وجود دارند. اکثریت قریب به اتفاق این اجرام آسمانی از سنگ و یا یخ ساخته شده‌اند. اما جرم آسمانی عجیب هم در منظومه شمسی ما وجود دارد، که از آهن و نیکل ساخته شده است. آهن و نیکل، دقیقا همان اجزای سازنده هسته کره زمین هستند! ناسا نام این جرم آسمانی عجیب را سیارک فلزی سایک گذاشته است.

برخی دانشمندان معتقدند که ممکن است سایک، بقایای یک سیاره باشد که میلیاردها سال پیش نابود شده است! خانم لیندا اِلکینز تانتِن (Linda Elkins-Tanton) که رهبر ماموریت سایک هم هست، نظر بسیار جالب در رابطه با این جرم آسمانی عجیب دارد:

سایک تنها چیزی است که به بشر اجازه بررسی و مطالعه هسته یک سیاره را می‌دهد!

فضاپیمایی که ناسا قصد دارد برای بررسی سایک بفرستد، اولین فضاپیمایی خواهد بود که بجای پیام‌های رادیویی، از پیام های نوری برای ارسال اطلاعات دریافتی به کره زمین استفاده می‌کند. اگر سایک، واقعا هسته یک سیاره به اصطلاح مُرده باشد، آنگاه بررسی آن می‌تواند اسرار زیادی را در رابطه با سال‌های ابتدایی شکل‌گیری منظومه شمسی ما آشکار سازد.

ماموریت اقلیدس و کشف ماده تاریک و انرژی تاریک

تاریخ انجام ماموریت: سال 2022میلادی

ناسا قصد دارد با کمک آژانس فضایی اروپا یا به اختصار ESA اطلاعات بیشتری راجع به ماده تاریک و انرژی تاریک، دوتا از ناشناخته‌ترین پدیده‌های کیهان، کسب کند. از آنجایی که ماده تاریک و انرژی تاریک، نور را بازتاب نمی‌دهند، بشر هرگز نتوانسته آن‌ها را مشاهده کند. درواقع دلیل اینکه آن‌ها را تاریک می‌خواند هم همین موضوع است!

ماده تاریک یا Dark Matter حدودا 85درصد کیهان ما را تشکیل داده است. جاذبه ماده تاریک، چیزی است که تمام ذرات کیهان را درکنار یکدیگر نگه داشته است. اما از آن طرف انرژی تاریک یا Dark Energy چیزی است که تمام ذرات را از یکدیگر فاصله می‌دهد. ماده تاریک و انرژی تاریک در تقابل دائمی با یکدیگر هستند و جالب است که انرژی تاریک، درحال پیروز شدن است! درواقع دلیل اینکه کیهان درحال بسط پیدا کردن و منبسط شدن است، همین پیروزی انرژی تاریک بر ماده تاریک است!

ناسا و ESA قصد دارند با فرستادن تلسکوپی بنام اقلیدس به فضا و مستقر کردن آن در مدار زمین، به اطلاعات بیشتری راجع به ماده تاریک و انرژی تاریک دست پیدا کنند. این تلسکوپ فضایی قرار است میزان انبساط کیهان را اندازه‌گیری کند و بدین ترتیب، نقشه‌ای از موقعیت جغرافیایی ماده و انرژی تاریک، رسم کند!

راه‌اندازی تلسکوپ فضایی جیمز وب (James Webb)

تاریخ انجام ماموریت: سال 2021میلادی

بنگرید به عظمت تلسکوپ فضایی جیمز وب!

ساخت تلسکوپ فضایی جیمز وب یکی از جذاب‌ترین پروژه‌های ناسا طی سال‌های اخیر بوده است و راه‌اندازی آن هم قطعا می‌تواند یکی از مهمترین برنامه های آینده ناسا به شمار برود. تلسکوپ فضایی جیمز وب قرار است جایگزین تلسکوپ مشهور و قدیمی ناسا، یعنی تلسکوپ هابل شود. تلسکوپ فضایی جیمز وب توانایی این را دارد که کوچک‌ترین و نحیف‌ترین پرتوهای نور را هم دریافت کند. گستردگی دید این تلسکوپ انقدر عظیم و دیوانه‌وار است که طبق مفهوم نسبیت انیشتین، می‌توان از این تلسکوپ حتی به عنوان یک ماشین زمان هم یاد کرد!

ما در گجت نیوز تمام مراحل ساخت و اهداف بسیار جذاب و بلندپروازانه این تلسکوپ فضایی را در مقالاتی جداگانه به طور کامل پوشش داده‌ایم که به شما پیشنهاد می‌کنیم برای کسب اطلاعات بیشتر درباره این تلسکوپ فضایی فوق‌العاده، حتما آن‌ها را مطالعه کنید.

این مقاله در همینجا به اتمام رسید. مواردی که گفته شد، برخی از هیجان‌انگیزترین و مهمترین ماموریت های آینده ناسا بودند؛ ماموریت‌هایی که تک تک آن‌ها پتانسیل این را دارند که دید ما نسبت به کیهان را به طور کامل تغییر دهند و درهای جدیدی را به روی بشریت باز کنند. این احتمال کاملا وجود دارد که به لطف این ماموریت‌ها، تا 20سال دیگر، اخباری به گوش ما برسد که دنیای واقعی ما را بیش از هر زمان دیگری به عجیب‌ترین داستان‌ها و فیلم‌های علمی‌تخیلی شبیه کند!