دانشمندان موفق به کشف ۱۴۰ مورد جدید از خطوط نازکا شدند. این خطوط در واقع شمایل های عظیم باستانی هستند که بر روی زمین ترسیم شده و رازهای بسیاری را در خود نهان کرده اند.
دانشمندان در جنوب کشور پرو موفق به کشف ۱۴۰ مورد جدید از خطوط نازکا شدند که در اشکال مختلف عظیم در دل صحرا نقش بسته اند. برخی از این کشفیات حاصل پیشرفت در فناوری بود.
خطوط نازکا در واقع بازنمایی های عظیم و گسترده از شکل انسان، حیوان و دیگر پدیده ها هستند که قدمت آنها به ۲ هزار و ۵۰۰ سال پیش باز می گردد. آنها آنچنان عظیم هستند که تنها با فاصله ای دور از داخل آسمان می توان تشخیصشان داد.
اخیرا باستان شناسان ژاپنی در جریان تحقیقات خود که از سال ۲۰۰۴ آغاز شده، موفق شدند این تعداد جدید از خطوط نازکا را کشف کنند. احتمال می رود خطوط جدید بین سالهای ۱۰۰ پیش از میلاد تا ۳۰۰ بعد از میلاد ترسیم شده باشند.
اگرچه مشاجرات بسیاری در خصوص علت شکل گیری این خطوط در قوم باستانی نازکا وجود دارد، اما به نظر می رسد شیوه ترسیم آنها در نهایت رونمایی شده باشد. نازکاها برای ترسیم این خطوط زمین هایی پوشیده از سنگ های سیاه را انتخاب می کردند که در زیر آنها شن و ماسه سفید قرار داشت. با برداشتن سنگهای سیاه در واقع خطوط سفید ناشی از رنگ شن و ماسه بر جای می ماند.
هنوز مشخص نیست که آیا نازکاها این شمایل ها را با چنین عظمتی ترسیم می کردند تا رب النوع های آسمانی آنها را مشاهده کنند و یا اینکه ساخت آنها با مقاصد نجومی صورت گرفته است.
باستان شناسان ژاپنی و کشف خطوط نازکا
باستان شناسان ژاپنی در جریان تحقیقات خود موفق به کشف دو گونه از خطوط شدند. گونه کهن که اصولا کمتر از ۵۰ متر طول دارند و گونه دوم که طول آنها از ۵۰ متر تجاوز می کند و می توان آنها را جوان تر از گونه اول عنوان نمود تا جاییکه حتی در مواردی به ۱۰۰ متر هم می رسند.
بنظر می رسد گونه های جوان تر و بزرگتر که اکثرا به شکل حیوان هستند در واقع مکان هایی مقدس برای برگزاری مراسمات مذهبی بوده اند که در آنجا ظروف سفالین بسیاری شکسته شده است. اما گونه های کهنه تر و کوچکتر احتمالا تنها راهنمایی برای مسافران و زائرین بوده اند تا بتوانند خود را به مکان ها و خطوط بزرگتر برسانند.
برخی از خطوط قدیمی بسیاری کوچک هستند و از ۵ متر تجاوز نمی کنند تا جاییکه کشف بسیاری از آنها با چالش های بسیار همراه بود. برای کشف بسیاری از این خطوط، دانشمندان ناچار به استفاده از هوش مصنوعی و فناوری های پیشرفته شدند تا خطوط نازکا که مخفی و یا کوچک هستند را کشف نمایند.
نتایج این تلاش ها به کشف شمایلی منجر شد که به نظر یک انسان نما می آید که بر روی دو پای خود ایستاده است. هنوز دانشمندان در جریان گمانه زنی های خود نتوانسته اند معنای سمبلیک این کاراکتر باستانی را تشخیص دهند، اما احتمال می رود این شمایل وسیله ای برای مسیر یابی مسافران بوده است. با همه این اوصاف و علیرغم کشفیات جدید و فناوری های پیشرفته برای تجزیه و تحلیل این کشفیات، باز هم نمی توان مدعی کشف رمز و راز نهفته در پس خطوط نازکا بود.
این معما همچنان به قوت خود باقی است و به نظر می رسد باستان شناسان راهی طولانی در پیش رو داشته باشند تا سرنخهایی هر چند کوچک برای حل این معما بدست آورند. باید منتظر ماند و دید که در آینده با پیشرفت علوم و فناوری های پیشرفته، انسان تا چه حد می تواند خود را به حل این معما نزدیک کند. شاید هم کشفیات جدید بر راز و رمز خطوط نازکا بیفزایند و بیش از پیش آن را در تاریکی اسرار فرو ببرند.