ایکس ۱۷

کشف نیروی پنجم کیهانی با نام ایکس ۱۷ و انقلابی جدید در دنیای فیزیک

فیزیکدان ها معتقدند موفق به کشف نیرویی با نام ایکس ۱۷ شده اند که شاید بتوان آن را پنجمین نیروی کیهانی و طبیعی در کنار دیگر چهار نیروی شناخته شده دانست.

کشف نیروی پنجم حاکم بر کیهان با نام ایکس ۱۷ فیزیکدان ها را شگفت زده کرده است. آنها معتقدند که در کنار چهار نیروی از قبل شناخته شده، نیروی پنجمی وجود دارد که می تواند شناخت ما را از کیهان ارتقا دهد.

تمامی آنچه که تحت عنوان انبساط یا انقباض در سراسر کیهان رخ می دهد متاثر از ۴ نیرو است که شامل گرانش، الکترمغناطیس و دو اینترکش هسته ای می شود. اما فیزیکدانان عقیده دارند که به این چهار نیروی باید نیروی پنجمی را افزود که برآمده از اتم های هلیوم است و ایکس ۱۷ نام دارد.

البته ادعای مربوط به کشف نیروی جدید امری تازه نیست، زیرا مدتی پیش شاهد بودیم که فیزیکدان ها مدعی وجود نیرویی کیهانی شدند که از نظر آنان ناشی از فرسایش ایزوتوپ های بریلیوم بود. اما نیروی جدیدی که فیزیکدانان وجود آن را واقعی دانسته اند نیرویی است با نام ایکس ۱۷ که مربوط به اتم های هلیوم است.

با کشف این نیرو، بشر و دنیای نجوم علاوه بر اینکه با ویژگیهای ایکس ۱۷ و اسرار کیهانی آن آشنا می شود، همچنین می تواند فهم خود از ماده سیاه را نیز ارتقا دهد.

آزمایشاتی که به کشف ایکس ۱۷ منتهی شد

قبل از پرداختن به ایکس ۱۷ بهتر است چند سطری در خصوص اقداماتی که از قبل صورت گرفته بود بخوانیم. سال ۲۰۱۶ بود که فیزیکدان ها متوجه چیزی عجیب شدند. آنها مشاهده کردند که بریلیوم در زمان فرسایش نوری از خود ساطع می کند. فیزیکدان ها به خوبی واقف بودند که اگر نور به اندازه کافی انرژی داشته باشد به الکترون و پوزیترون تبدیل می شود و این دو قبل از اینکه متمرکز شودند برای لحظاتی از هم دور شده و در نهایت زاویه خود را بسته و بسته تر می کنند. در واقع با افزایش انرژی نور، بتدریح این دو ذره فاصله خود را کم کرده و به هم می رسند و زاویه ببین آنها تنگ و تنگ تر می شود.

اما نور ناشی از فرسایش بریلیوم چنین کنشی نداشت و فاصله بین پوزیترون و الکترون کم نشد و حتی زاویه بین این دو از حد ۱۴۰ درجه هم گذشت. این نابهنجاری پدیده ای نبود که دنیای فیزیک به راحتی از کنار آن بگذرد. این نابهنجاری یک رفتار عجیب بود که می توانست منادی وجود نیرویی جدید باشد. فیزیک دانها عقیده داشتند پای یک بوزان جدید در میان است.

فیزیکدانها در زمانی که مقوله مربوط به یک بوزان جدید مطرح می شود بسیار حساس می شوند، زیرا می دانند که از چهار نیروی حاکم بر کیهان، سه نیرو حاوی ذرات یا بوزان های هستند که پیامهای جذب و دفع را حمل می کنند. در این میان نیروی گرانش به احتمال زیاد ناشی از عملکرد ذراتی به نام گراویتون است، اما در کمال ناباوری همچنان دانشمندان از مشاهده و رصد این ذره عاجز هستند.

اما بوزان جدید کشف شده به احتمال زیاد یکی از ذرات حمل کننده نیروهای چهارگانه شناخته شده نیست، زیرا جرم و نیز طول عمر متفاوتی دارد. بر این اساس شواهد دال بر آن بودند که بوزان جدید حامل نیروی جدید یا نیروی پنجم یا همان ایکس ۱۷ است.

اما دنیای فیزیک نسبت به این ادعا با محافظه کاری خاصی پیش می رود، زیرا یافتن و تایید یک ذره جدید اهمیت بسیاری خواهد داشت. لذا جملگی بر این مهم تاکید دارند که می بایست تحقیقات بیشتری صورت گیرد.

پرداختن به اتم هلیوم و کشف نیروی جدید 

در نهایت فیزیکدانها از فرسایش بریلیوم کمی فاصله گرفته و بر رفتارهای هسته هلیوم متمرکز شدند. تحقیق بر روی هسته هلیوم همان نتایجی را در بر داشت که در خصوص رفتار نوری ناشی از فرسایش بریلیوم شاهد آن بودیم.

رفتار هلیوم هم با مدل های سنتی سازگار نبود. بر این اساس دانشمندان برآورد کردند که هسته هلیوم می تواند بوزانی با عمر کوتاه تولید کند که جرم آن کمتر از ۱۷ مگا الکترون ولت است. آنها این نیروی جدید را ایکس ۱۷ نامیدند اما هنوز راه درازی در پیش است تا به طور رسمی آن را به عنوان یک ذره جدید اعلام کنند.

فیزیکدان ها همچنان در حال بازنگری آزمایش های این حوزه هستند تا شاید در نهایت آن را از لحاظ علمی تایید کنند. به هر حال آنان بسیار امیدوارند که با کشف ایکس ۱۷ بتوانند در مسیر شناخت ماده تاریک گام های بزرگی بردارند.

ترکیب بندی مجدد مدل های استاندارد نیروهای شناخته شده و ذرات آنها و افزودن نیروی پنجم به این مدل می تواند انقلابی عظیم در دنیای فیزیک باشد و نمی توان آن را تنها یک کشف  و یا تغییر جزیی در نگرش فیزیک دان ها دانست.

پاسخ بدهید

وارد کردن نام و ایمیل اجباری است | در سایت ثبت نام کنید یا وارد شوید و بدون وارد کردن مشخصات نظر خود را ثبت کنید *

*

2 دیدگاه

  1. من که حوصله ندارم بخونم ولی اگه با اعتقادات و فرهنگ ما در تزاد نیست اشکالی نداره

  2. این اول راهه هنوز ما چیزی در مورد ابعاد دیگه هم نمیدونیم و این فقط با پیشرفت هوش مصنوعی امکان پذیره