تاتو کردن در مصر باستان بشدت متداول بوده است

فناوری جدید دوربین و عکاسی مادون قرمز به باستان شناسان این امکان را داد تا تاتو مخفی مومیایی ها را کشف کنند. آنها دریافتند که تاتو کردن یا همان خالکوبی امری متداول در مصر باستان بوده است.

کشف تاتو های مخفی بر روی پوست مومیایی های مصری، باستان شناسان را به این نتیجه رساند که اقدام به تاتو در مصر باستان بسیار شیوع داشته است.

سه هزار سال پیش در مصر باستان هنرمندانی بودند که مبادرت به تاتو بر روی پوست انسان های مختلف می نمودند و نقوش متفاوتی را بر  روی پوست آنها ابدی می ساختند. برخی از مومیایی هایی که خال بر روی پوست آنها مشاهده شده متعلق به کشفیات چندین سال پیش هستند، اما کمبود امکانات به باستان شناسان اجازه نمی داد تا خالکوبی های روی پوست آنها را مشاهده کنند.

با تحقیق بر روی پوست این مومیایی ها مشخص شد که تاتو در مصر باستان یک اقدام هنری محدود نبوده بلکه بسیار گسترده تر از آن بوده که تصور می کنیم. در این بین رازی وجود داشت که به نظر می رسید عامل مخفی ماندن خال ها بوده است. این راز چه بود؟ باستان شناسان با تحقیق بر روی مومیایی های مختلف دریافتند که تعداد بسیاری از آنها دارای تاتو هستند، اما حالتی مخفی داشتند و مشاهده آنها به راحتی امکان پذیر نبود.

علت این موضوع هم به چند عامل مربوط می شد؛ در درجه اول خال ها بتدریج و در طول تاریخ کم رنگ می شوند، دوم اینکه عمل مومیایی باعث می شد تا پوست تیره شود و تاتوها در میان تیرگی مخفی شوند. همچنین افزودن صمغ به ترکیب مورد نیاز برای مومیایی تاثیر مخربی بر کم رنگ شدن تاتو داشت.

فناوری مادون قرمز و کشف تاتو در مومیایی ها

اما فناوری های جدید بخصوص عکاسی مادون قرمز می توانست آنها را از مخفیگاهشان بیرون بکشد. دانشمندان از این فناوری برای کنکاش در خصوص پوست مومیایی ها بهره بردند. با استفاده از این فناوری آنها حتی موفق به کشف ۳۰ خالکوبی مخفی بر روی پوست مومیایی یک زن مصری شدند.

این تاتو ها بر روی شانه، پشت و گردن مومیایی نقش بسته بود. نقش های بکار رفته در خالکوبی شامل چشم وادجت، بابون ها، کبراها، گاوها، گل نیلوفر و سوسک مقدس می شد. نقش های یاد شده که در تاتوی مومیای زن وجود داشت باستان شناسان را به این نتیجه رساند که وی زنی کاهن و یا درمانگر بوده است.

به طور کلی باستان شناسان تاکنون هفت مومیایی را مورد آزمایش قرار داده اند که همه آنها دارای تاتوهایی مختلف بر روی پوست خود بوده اند. برخی از این تاتو ها دارای کارکرد مذهبی بوده و برخی هم نشانه ای از هویت اقوام مختلف بوده است. بطور مثال اگر زنی درمانگر و یا کاهن بود نقش های خاص که هویت وی را نمایان می کرد بر روی پوستش تاتو می شد.

کشف این تعداد مومیایی تاتو شده دانشمندان را به این نتیجه رساند که تاتو و خالکوبی شمولیت به مراتب بیشتری از آنچه داشته که قبلا تصور می کردیم. بمانند انسان های امروزی که هر یک تاتو را برای دلیل خاصی بر روی بدن خود نقش می بندند، مصریان باستان نیز از این روش برای مقاصد مختلف استفاده می کردند. برخی برای مقصد مذهبی، برخی برای درمان و برخی برای دوری از چشم زخم.

جالب اینکه خالکوبی رامی توان بر روی پوست مومیایی تمدن های دیگر نیز کشف کرد. برای مثال بر روی پوست دوشیزه یخی سیبری و مبارز بی نامی که 2500 سال پیش در فلات اوکوک درگذشت، خالکوبی هایی وجود دارد که مردم شناسان فکر می کنند سن و وضعیت فرد را نشان می دهد. همچنین مرد یخی اوتزی هم که مومیایی آن متعلق به ۳ هزار و ۴۰۰ تا ۳ هزار و ۱۰۰ سال پیش از میلاد است دارای آثاری از سوزن خالکوبی است.

باستان شناسان در صدد هستند تا تاتوهای بیشتری را در پوست مومیایی ها کشف کنند. بسیاری از این مومیایی ها سالها در موزه های نشسته اند و شاید منتظر انسانی با دوربین مادون قرمز هستند تا به کنکاشی تاریخی بر روی پوستشان بپردازد.