ما در این مطلب به ناامید کننده ترین بازی های سال 2019 خواهیم پرداخت؛ عناوینی که وعدههای فراوانی دادند و قرار بود تجربه متفاوتی باشند اما در نهایت نتوانستند انتظارات را برآورده کنند.
راضی کردن مخاطبان کار آسانی نیست و امسال بازیهای بزرگی به بازار عرضه شدند که نتوانستند این کار را انجام دهند. ناامید کننده ترین بازی های سال 2019 را ادامه به شما معرفی خواهیم کرد.
ناامید کننده ترین بازی های سال 2019 کداماند؟
10- بازی دث استرندینگ (Death Stranding)
بازی دث استرندینگ یکی از آن آثار بزرگی است که اخیرا منتشر شد و تا اینجا نظرات مثبت و منفی فراوانی پیرامون آن وجود دارد. چه از این بازی خوشتان آمده باشد و چه از آن متنفر باشید، در هر صورت اثر قابل احترامی است. شاید آن را یک شبیهساز پیادهروی توصیف کنند یا آن را برای حضور افراطی سلبریتیها زیر سوال ببرند اما بازی در مجموع از نظر بصری زیبا است و گاهی شما را به تفکر وادار میکند. دث استرندینگ نامزد بهترین بازی سال نیز در جوایز Game Awards 2019 بود که البته شاید بسیاری آن را به پای محبوبیت کارگردان مشهور آن، کوجیما بگذارند.
پس مشکل از کجاست؟ اولین مشکل این است که اگر از داستان، تم و شخصیتهای بازی راضی نباشید، به اتمام رساندن بازی بسیار سخت خواهد بود و این اتفاقی است که برای بسیاری از مخاطبان رخ داد. افرادی زیادی بودند که نتوانستند با محتوای داستانی یا شخصیتها ارتباط برقرار کنند و به همین دلیل، تجربه بازی دیگر لذت بخش نبود.
داستان و تم بازی به شکلی است که میتواند میان مخاطبان تفرقه بیندازد و اگر میخواهید از بازی لذت ببرید، باید حتما با نوع نگاه سازنده بازی موافق باشید. اما اگر داستان و شخصیتهای ناامید کننده را کنار بگذاریم (که معمولا از نظر طرفداران، نقطه قوت کوجیما است)، گیم پلی بازی هم چندان قدرتمند نیست و بازیکنان را به چالش نمیکشد. سیستم مبارزه بازی را در مجموع باید متوسط خطاب کنیم و بسیاری از عناصر ترسناک بازی به تدریج بیمعنی میشوند (وقتی که برای اجتناب از آنها کافی است ساکن بمانید).
تقریبا همه میدانستند که بازی Death Stranding توانایی راضی کردن تمامی مخاطبان را ندارد اما ناامید کنندهترین مسئله در رابطه با این بازی این است که شاید در نهایت اثری باشد که نه عاشق آن هستید و نه نسبت به آن تنفر دارید، بلکه بیتفاوت از کنار آن عبور میکنید. دث استرندینگ نسبت به جنجالهایی که بر پا کرد، بدون شک یکی از ناامید کننده ترین بازی های سال 2019 به حساب میآید و فروش ضعیف بازی، حکم تایید این ماجراست.
9- بازی سرج 2 (The Surge 2)
بازی سرج 2 در مقایسه با قسمت اول، بازی بهتری محسوب میشود و در همه زمینهها بهبود داشته است اما متاسفانه این کافی نیست. این بازی از عناوین زیادی الهام گرفته اما این توانایی را ندارد که در حد و اندازه آنها ظاهر شود، چه برسد که بخواهد پیشی بگیرد.
بازی The Surge 2 گاهی چالش برانگیز است و از غول آخرهای عظیم و یک سیستم مبارزه نسبتا کُند بهره میبرد. وقتی با چنین عنوانی رو به رو هستیم، انتظار میرود که همه مکانیکهای گیم پلی به درستی کار کنند، اتفاقی که ابدا رخ نمیدهد. بازی بارها دچار مشکل میشود و باگهای فراوان آن شما را آزار خواهند داد. حتی دکمه پریدن هم گاهی کار نمیکند! همین مشکلات باعث میشوند که از لذت بازی کاسته شود و حتی مخاطبان را فراری دهد. سرج 2 شاید از قسمت اول بهتر باشد اما در مقایسه با رقبا و آثاری همانند دارک سولز (Dark Souls) حرفی برای گفتن ندارد.
8- بازی دیز گان (Days Gone)
در هنگام تجربه این بازی، بدون شک لحظات خوشایندی خواهید داشت اما مشکلات زیادی وجود دارند که بر روی نکات مثبت بازی، سایه میاندازند. این عنوان انحصاری پلی استیشن 4، قرار بود که مسیر عناوین انحصاری موفق قبلی سونی را ادامه دهد اما نتوانست در حد انتظار ظاهر شود.
اولین مشکل بازی، همین انحصاری بودن آن است. در نسل حال حاضر، پلی استیشن 4 توانست با آثارش، استانداردهای تازهای ایجاد کند. از مرد عنکبوتی و خدای جنگ تا آنچارتد 4 و بلادبورن، این بازیها هر کدام یک وزنه سنگین بودند و در زمان عرضه، حیرت انگیز ظاهر شدند اما بازی دیز گان هرگز از یک بازی «خوب» فراتر نرفت و چیزی نبود که طرفداران انتظارش را میکشیدند.
اما بازی دیز گان مشکلات دیگری هم داشت، باگهای متعدد و ماموریتهای فرعی مضحک و البته طولانی بودن بیش از حد بازی که باعث میشد از آن خسته شوید.
7- بازی دیویژن 2 (The Division 2)
در ظاهر، بازی دیویژن 2 مشکل خاصی ندارد، شلیک کردن خوب از کار در آمده، تصویر ارائه شده از واشنگتن دی سی گاهی نفسگیر است و لوتهای خوبی هم در بازی پیدا میشود. پس چرا هنگام بازی کردن، احساس پوچی دارید؟ یک دلیل این است که بازی مذکور علی رغم اینکه چند سال در دست توسعه بوده، چیز تازهای ارائه نمیدهد. درست است که مکانیکهای گیم پلی بهتر شدهاند و بازی دارای ماموریتهای بهتری است اما ماموریتهای تکراری و سیستم ارتقایی که حالا دیگر جذاب نیست، باعث شده تا بازی به شما یک حس آشنا بدهد، گویی آن را هزاران بار تا پیش از این تجربه کردهاید.
بازی The Division 2 شاید گاهی هیجان انگیز باشد اما اثر ماندگاری نیست و هنگامی که آن را کنار میگذارید، خاطرات زیادی از آن نخواهید داشت. این بازی باید بسیار بهتر از چیزی که هماکنون ارائه شده، ساخته میشد. دیویژن 2 یک دنباله غیرضروری است و خیلی زود آن را فراموش میکنید.
6- بازی کرک داون 3 (Crackdown 3)
غمانگیزترین نکته این است که انتظارات در مورد این بازی بالا نبود! اما باز هم موفق شد طرفداران را ناامید کند. پس از سالها توسعه و چندین تاخیر، این بازی در نهایت بر روی ایکس باکس وان ایکس منتشر شد، آن هم در دورهای که دیگر هیچکس طرفدار و منتظر آن نبود و گویی مایکروسافت هم میدانست امیدی به این بازی نیست.
افراد زیادی وجود داشتند که تصور میکردند شاید این بازی در نهایت خوب باشد. به هر حال، کرک داون در یک دوره، برند محبوبی بود اما خیر. بزرگترین مشکل این است که بازی با گذشت این همه سال، شباهت عجیبی به کرک داون 2 دارد و شاید کمی گرافیک آن بالا رفته اما ماموریتها دقیقا مشابه قسمت دوم سال 2010 هستند. این ماموریتها حتی به درد یک بازی کوچک مستقل هم نمیخورند، چه برسد به یکی از بزرگترین فرانچایزهای شرکت مایکروسافت.
5- بازی ولفنشتاین: یانگ بلاد (Wolfenstein: Youngblood)
سری بازیهای ولفنشتاین در سالهای اخیر، یک سیر نزولی طی کردهاند و به نظر میرسد آن عناصری که این مجموعه را تبدیل به چیزی خاص کرده بود، در حال فراموشی است. و اما یانگ بلاد را باید بدون شک بدترین قسمت کل مجموعه به حساب بیاوریم که نه چیز تازهای دارد و نه در حد و اندازه قسمتهای قبلی ظاهر میشود.
مشکلات این بازی به گونهای است که میتوان با جرات گفت که میراث ولفنشتاین را خدشهدار میکند. از طراحی بد مراحل و تیراندازی متوسط تا مکانیکهای گیم پلی نه چندان کارآمد و هوش مصنوعی بسیار بد که باعث میشود عناوین ده پانزده سال قبل را به یاد بیاورید. حتی برای طرفداران پرشمار این مجموعه، یانگ بلاد نه توصیه میشود و نه چیزی برای عرضه دارد.
4- بازی فار کرای: نیو داون (Far Cry: New Dawn)
همانند ولفنشتاین: یانگ بلاد، بازی فار کرای: نیو داون هم قرار بود یک نسخه تکامل یافته از قسمت قبلی باشد. با این که داستان بازی، 17 سال پس از اتفاقات بازی فار کرای 5 جریان دارد اما در واقع همان بازی است و بسیار از جزئیات آن بازی به شکل کامل در این نسخه استفاده شده و یا بهتر است بگوییم کپی شدهاند. واقعیت این است که یوبیسافت با بازی Far Cry: New Dawn بر سر طرفداران کلاه گذاشت و این بازی بیشتر شبیه یک نسخه گران قیمتتر از فار کرای 5 است و نه چیزی بیشتر. شاید تنها تفاوت بازی در این باشد که برخلاف قسمت پنجم که دارای داستان سیاهی بود، این بار عناصر طنز هم در بازی به چشم میخوردند.
بازی نیو داون از همان فرمول قسمت سوم به بعد استفاده میکند: یک جهان باز و یک شخصیت منفی دیوانه اما این بار، شخصیتهای اصلی ضعیفتر از آن هستند که بتوانند نظر مخاطب را جلب کنند. فروش بازی از قسمت پنجم و حتی از بازی Far Cry Primal ضعیفتر بود و توانست تعداد محدودی از طرفداران را راضی کند.
3- بازی ریج 2 (Rage 2)
قسمت اول ریج با اینکه بازی نسبتا خوبی بود اما بازخوردهای منفی زیادی دریافت کرد. با این حال، همه چیز امیدوار کننده به نظر میرسید و تصور میشد که اگر دنبالهای بر این بازی ساخته شود، بتواند مشکلات و نواقص نسخه اصلی را برطرف کند. پس از گذشت هشت سال، این اتفاق رخ داد اما بازی آن چیزی نشد که طرفداران انتظارش را داشتند.
تریلرها عالی بودند و به نظر میرسید که شاهد یک بازی دووم (Doom) جهان باز همراه با مبارزات ماشینی همانند مد مکس خواهیم بود. چه چیزی میتوانست بد از کار در بیاید؟
ظاهرا همه چیز! این بازی یک تجربه یکپارچه و نفسگیر ارائه نمیداد، سیستم تیراندازی و مکانیکهای گیم پلی رضایت بخش نبودند و ماموریتهای فرعی هم هیجان خاصی نداشتند و تعداد آنها هم کم بود. در حالی که بازی دیز گان در زمینه ماموریتها فرعی، افراطی عمل کرده بود، ریج 2 با اینکه جهان باز بود، ماموریتها و فعالیتهای جانبی زیادی به مخاطب عرضه نمیکرد. باگها، شخصیتهای معمولی و یک داستان کلیشهای را هم به مشکلات اضافه کنید. بازی Rage 2 خیلی زود از ذهن بازیکنان فراموش میشود.
2- بازی گوست ریکان: بریک پوینت (Ghost Recon: Breakpoint)
بازی گوست ریکان: بریک پوینت قبل از عرضه، درخشان به نظر میرسید. اثری که قرار بود همان فرمول قسمتهای قبلی را به شکل بهتری اجرا کند و با عناصر جدید بقا و یک شخصیت منفی قدرتمند، طرفداران را هیجانزده کند. متاسفانه، نتیجه نهایی چنین چیزی نبود. چیزی که به مخاطبان عرضه شد، یک بازی تکراری با یک داستان خسته کننده و کلیشهای، باگهای فراوان و مکانیکهای کپی برداری شده از عناوین دیگر بود که هیچکدام هم به درستی پیادهسازی نشده بودند. و اینکه به جز خرید بازی، باید برای هر چیز کوچکی هم پول خرج میکردید (microtransactions)، بازی را عذابآورتر کرده بود.
همچنین مطالعه کنید:
این بازی برای شرکت یوبیسافت (Ubisoft) یک شکست تجاری بود و حتی آنها مجبور شدند عرضه بازیهای آتی خود را به تاخیر بیندازند. اوضاع این بازی به حدی بد بود که یوبیسافت اعلام کرد که بازی را به کلی بازسازی خواهد کرد و وعده حل مشکلات متعدد آن را داد اما تا اینجا، به جز بر طرف کردن تعدادی باگ و اضافه کردن تعدادی محتوای جدید، چیز دیگر از این شرکت ندیدهایم. بازی Ghost Recon: Breakpoint با قدرت به شکست خوردن ادامه میدهد.
1- بازی انتم (Anthem)
از همان نمایشهای اولیه مشخص بود که بازی انتم چندان شکوهمند نیست اما استودیوی محبوب بایوور (Bioware) که آثاری همچون مس افکت و دراگون ایج را در کارنامه دارد، یک بازی کاملا جدید معرفی کرده بود و طرفداران کنجکاو بودند که آیا این اثر هم میتواند به اندازه آنها خوب باشد یا خیر.
حتی بدبینترین طرفداران هم فکر میکردند این بازی در نهایت، شاید یک اثر شوتر نسبتا سرگرمکننده با یک داستان معمولی و تعدادی سکانس به یاد ماندنی باشد، چیزی نزدیک به بازی دستینی (Destiny) اما این بازی، حتی بدتر از این تصورات از کار در آمد.
باگهای عجیب و غریب و متعدد، یک سیستم لوت به شدت سر هم بندی شده و آماتور، در کنار ماموریتهای تکراری، انتم یک افتضاح کامل است. متاسفانه، استودیوی بایوور در حال ادامه دادن به عملکرد ضعیف خود است و بازی Anthem بر این مسئله مهر تایید میزند. ناراحت کنندهترین بخش این است که پتانسیل زیادی در بازی وجود دارد اما همه آنها هدر رفتهاند. بازی انتم با قدرت در جایگاه نخست ناامید کننده ترین بازی های سال 2019 قرار میگیرد.
از نظر شما ناامید کننده ترین بازی های سال 2019 کداماند؟ کدام عناوین نتوانستند رضایت شما را به همراه داشته باشند؟
عزیزان اگه خوب پیگر صحبت های کوجیما وتیم سازندش و تمام مطالب سایت و اینستاگرام ایشون بودین متوجه میشدین اصلا قصدش ساخت یه بازی پیاده روی نبود قصدش تحول بود که موفق شد در خیلی زمینه ها که بهتره بازی رو انجام بدین بعد نظر بدین فکر کنیم گشتین هر بازی ممتشر شده رو گذاشتین تو لیست و یه چیزایی رو هم در موردش گفتین هر سبکی یه سری ویژگی های خاص خودش رو داره سبک شناسی بازی ها هم مثل سبک شناسی فیلم میمونه نمیشه فقط یبار یه بازی رو انجام تم بدی بعد نقدش کنی اصلا تعجب کردم از این لیستی که چیدین
درسته
البته با اینکه بازی greedfall خیلی قشنگ و اجرای روانی داشت … و من تمام کردم بازی رو ، ولی اصلا ازش خوشم نیومد چونکه قول داده بودند که نقش آفرینی تمام عیار باشه و به هیچ وجه اینطور نبود.
بازیهای دوست داشتنی دیگه که در ماه های اخیر بیرون اومدن حتما به بازیهایی مثل :
bard’s tale iv
outerworlds
kingdom come : deliverance
میتونم اشاره کنم و من به شدت از انتخاب شدن sekiro به عنوان بازی سال ناراحت شدم!
البته هنوز سال تمام نشده و چیزهایی که منتظرشون بودم باز هم رلیز میشن از جمله vampire masquerade
مقاله خوبی نبود خوشم نیومد
حیف بازی ولفنشتاین که اینجوری تحقیر شد در طول زمان
یانگ للاد واقعا تکلیفش لا خودش معلوم نبود
به عنوان یه گیمر هیچ وقت death stranding رو بازی نخواهم کرد.چون اصلی ترین بخش یه بازی سرگرم کنندگی شه که این بازی نداره. اگرم دصحبت در مورد داستان سرایی غنی و کارگردانی عالی باشه ، این بازی دیگه خیلی فراتر رفته و باید میرفت فیلم یا سریال میشد.
من اصن این بازیو تجربه نکردم ، ولی به تعداد کافی تریلر و نظر دربارش دیدم.
اما نظر نویسنده در مورد days gone اصن درست نیست
هم بازی خوبیه هم سرگرم کننده
به نظر من مقایسش با بازی هایی مثل GOD اونو به یه بازیه نامید کننده تبدیل نمیکنه
از وقتی موج گرونی اومد دیگه نتونستم دیسک بازی جدید بخرم دسگاه رو دادم یه کپی خور گرفتم هنوز نتونستم بازی های 2019 رو تجربه کنم قبلا انلاین بودم خیلی خوب بود
همون اول مقاله که اسم لازیی های مانند دث ایترندینگ،د دویژن۲،و سرج،۲، رو پیدم دیگه مشتاق ب خواندنش نشدم چون فهمیدم نویسندش بلد نبست بنویسه
تمام این بازیا نسبت ب نسخه های قبلیشون پیشرفت داشتن
دث ک تو گیم ریوارد شده جز۳ بازی برتر
یه بازی جدید ی گیم پلی حدید ی ایده جدید وقای ب اینجا برسه بغنی موفقیت
حق با شماست کو گوش شنوا
سلام خسته نباشید چرا ما همه فک میکنیم نخبه هستیم شما تو گوشیت یه بار بازی کلشو بازی کردی فک کردی گیمری بعد تو عمرت اولین بار کنسول بازی دیدی بعد داری درباره بازی های کنسول نظر میدی انکار کسی که این مقاله رو نوشته اولین بارشه قصد حمایت از سایت رو ندارم قصدم تخریب شما بود اقای مولایی که شما چیزیرو ندونسته در موردش صحبت میکنه
واقعا نظر منم همینه چرا بازی ای رودنمیدونه چیه نقد میکنه
دیزگان خوب بود از نظرم ولی بقیه واقعا خوب نبودند خصوصا Death Stranding
قرار نیست همه از ی بازی خوششون بیاد
اپن خس تنهایی که این بازی دارهچحتی باعث میشه با ی جنین رابطه برقرار کنی واقعا از این بهتر؟
مبحث جالب شد منم پاسخ نظر شما رو میدم. ببینید موضوع مربوط به سن و سال بنده یا مخاطب نیست. من اولین بازی عمرم رو سال 2004 که رزیدنت ایول 4 بود تجربه کرد و تا امروز بازیها رو بدون وقف تجربه کردم. حال جالبه بدانید در گجت نیوز که نام دیگری نظر میدم اما، بنده نویسنده بخش گیم سایتهای گیمفا و وینفون با نام اصلی رسول امینی بودم و تو حوزهای که شما فرمودید که تجربه ندارم تخصص دارم. ازقضا تجربه نقد کردن بازیها، راهنمای بازیها برای سایت وینفون داشتم و با این حوزه گمنام نیستم. ببینید برخی بازیها که عرضه میشند از لحاظ گیمپلی به کلی با بازیهایی که شاهدشون هستیم فرق دارند، به عبارتی منحصربهفرد هستند که دث سترندینگ (لستریندینگ که شما فرمودید اشتباهی است که تو فارسی واژه ا به این جور کلمات اضافه میشه که در اصل سترندینگ است نه استرندینگ) از این محدود بازیهاست. در بالا عرض کردم این بازی و دیز گان دارای گرافیک زیبا، موسیقی عالی و داستان سرایی بینقصی هستند که این سه ویژگی رو بسیاری از منتقدین قابل احترام و بزرگ سایتهای خارجی در نقدهاشون لحاظ کردند (این ویژگیها نقاط قوت و مثبت بسیاری از بازیها از نظر منتقدین هستند و اینکه شخصا گفتم این دو بازی فلان و فلان رو عالی کار کردند تنها از روی تجربه شخصی و احساسات خود بیان نکردم). شما گفتید دث سترندینگ رو برای تایم کوتاه تجربه کردید و پس هر نظری که درموردش بدید، چه خوب، چه بد نظری صحیح نیست و نمیتوان به نظر شما اتکا کرد. برخی از بازیها تا چند ساعت اول هیچ حرفی برای گفتن ندارند که ازقضا بازی جدید هیدو کوجیما از اون دسته بازیهاست، ازاینرو نظر شما قضاوت زودهنگام است. هرچند این مقاله از چند سایت مختلف گرفته شده اما نظر بنده با این بازیها در این لیست متفاوت است. تو بخشی از نظرتون گفتید عوامل سایت رو زیر سوال بردم. قصد جسارت به هیچ کدام از زحمتکشان سایت رو ندارم اما این لیست شما به میل من و بسیاری از مخاطبان و منتقدان دیگر خوش نیامد، به همین دلیل نظر شخصی رو بیان کردم. موفق و سربلند باشید.
نویسنده واقعا ضعیف عمل کرده و اصلا در حد مقایسه مردن بازی های مخالف با هم رو نداشته
اگه شما ۲۰۰۴بازی کردن رو شروع کردن ما خیلی وقت قبلش با اتاری های دستی شروع کردیمو همه رو هم بازی کردیم
قطعا.د دویژن ۲
ذث استرندیگ
و سرج۲ امیدوار کننده ترین بازی ها بودندنهذضعیف ترین ها
بعدم کسی که داهل گین فا نوشاه یا راهنمای بازی نوشته تخصص نداره تو کارش منم خودم نویسنده گیم فا بودم
از سایت گجت نیپز خواهش میکنم چنبن مقاله هایی رو که نظر عموم ذوشه رو ب افراد حرفه ای تر بسپارن
ویژگی پاسخ به نظرات کاربران درست کار نمیکنه بنابراین مستقیم میگم که روی حرفام با شماست hanikhazaii. اگر به بازی کردن باشه الان همه ما باید منتقد بودیم ولی میدونید که این طور نیست. مهم نیست که با چه کنسول و در چه سالی بازی کردن رو شروع کردید مهم اینه ایا بازیها را از نگاه یک منتقد تجربه کردید یا صرفا جهت گذراندن وقت و از روی تفریح بازی کردید. من گفتم که در این سایتها علاوه بر راهنمای بازیها تقد و پوشش خبری سرگرمی و دنیای گیم رو برعهده داشتم. کلا نظر بنده این است که مقاله اقای رمضانی که برگرفته شده از چند سایت بودند به میل من خوش نیامد.
انصافا مترجم بازی Death Stranding رو بازی کرده که میاد این نظر رو میده یا فقط چون خارجی ها نوشتن درسته؟
نویسنده واقعا ضعیف عمل کرده و اصلا در حد مقایسه مردن بازی های مخالف با هم رو نداشته
اگه شما ۲۰۰۴بازی کردن رو شروع کردن ما خیلی وقت قبلش با اتاری های دستی شروع کردیمو همه رو هم بازی کردیم
قطعا.د دویژن ۲
ذث استرندیگ
و سرج۲ امیدوار کننده ترین بازی ها بودندنهذضعیف ترین ها
بعدم کسی که داهل گین فا نوشاه یا راهنمای بازی نوشته تخصص نداره تو کارش منم خودم نویسنده گیم فا بودم
از سایت گجت نیپز خواهش میکنم چنبن مقاله هایی رو که نظر عموم ذوشه رو ب افراد حرفه ای تر بسپارن
همینه که میگن ترجمه برخی مقالهها همیشه درست نیست. شما بدون اطلاع کافی از بازیها اومدید دیز گان و دث سترندینک رو تو این لیست جای دادید، درحالی که این بازیها واقعا از لحاظ داستان سرایی، گرافیگ و موسیقی عالی عمل کردند. البته اینکه این سایت تخصصش در گیم و سرگرمی نیست و کلا اخبار چند نوع دسته رو پوشش میدهد تاحدی میتوان اشتباه نویسنده رو نادیده گرفت اما وقتی در حوزهای اطلاعات کافی ندارید چرا سراغش میرید؟
کسی که ب پاسخ دادن مخاطباش میگه کار مضحک همون بهتر که چیزی ننویسه
👎👎👎👎👎👎
هیچی نمیتونم بگم در جوابتون