دانشمندان مدعی شده اند که با استفاده از شیوه ای ایمن می توانند پلاستیک و پسماندهای پلاستیکی را به ترکیبات شیمیایی مفید تبدیل کنند.
پژوهشگران اخیرا مدعی شده اند که با استفاده از یک شیوه قابل اعتماد می توانند پسماندهای پلاستیکی را به ترکیبات شیمیایی مفید و پر کاربرد تبدیل کنند.
هم اکنون مصرف پلاستیک به یک بحران جهانی تبدیل شده است. در حال حاضر نیازی جدی برای جلب توجه جامعه جهانی به استفاده افسارگسیخته از پلاستیک احساس می شود تا از بروز یک فاجعه زیستمحیطی جلوگیری شود.
هر ساله ۳۰۰ میلیون تن پلاستیک در جهان تولید میشود که ۴۰ درصد آن پلاستیکهایی است که صرف بستهبندی مواد غذایی شده و پس از یکبار استفاده به زباله تبدیل میشوند. تنها کمتر از یک پنجم پلاستیک تولیدی امکان بازیافت دارد و این بدان معناست که انسانها هر روز حجم بزرگی از زباله را وارد محیط زیست میکنند که تجزیه آن صدها سال به طول خواهد انجامید. این پدیده می تواند محیط زیست و جان جانداران زیادی را تهدید کند.
در دهه های اخیر تمرکز بر کاهش استفاده از پلاستیک به خصوص پلاستیکهای یک بار مصرف اهمیت بالایی پیدا کرده است، اما از آن مهمتر پژوهش های دانشمندان است که جملگی سعی در یافتن راهی برای کاهش بحران پلاستیک دارند.
اخیرا دانشمندان مدعی شده اند که با استفاده از نور خورشید می توانند پلاستیک را به ترکیبات شیمیایی تبدیل کنند که از آن ترکیبات می توان برای تولید برق بهره برد. این متد می تواند راهی مهم برای کاهش پسماندهای پلاستیک در سراسر دنیا باشد.
بسیاری از کشورها سعی کرده اند تا به مقوله بازیافت پلاستیک توجه جدی نشان دهند، اما کشورهای بسیار دیگری نیز وجود دارند که قادر به مدیریت بحران پلاستیک نیستند و به همین دلیل با انتقادهای شدید جهانی در این زمینه روبرو می شوند.
تبدیل پلاستیک به ترکیبات شیمیایی مفید با استفاده از نور خورشید
اخیرا محققان سنگاپوری اعلام کرده اند که قادر هستند مواد پلاستیکی را به اسید تبدیل کرده و از این اسید برای تولید برق در نیروگاه ها بهره ببرند. این کار با استفاده از یک کاتالیست صورت می گیرد که نه هزینه زیادی لازم دارد و نه اینکه به محیط زیست آسیبی می رساند.
محققان دانشگاه فناوری نانیانگ در جریان آزمایشات خود توانستند مواد پلاستیکی را با مواد شیمیایی ترکیب کرده و به یک محلول جدید دست یابند. در این آزمایش پلاستیک در جران نور خورشید قرار گرفته و پس از 6 روز تجزیه می شود.
آنها مدعی هستند آنچه که اقیانوس ها را بتدریج تبدیل به زبالهدانی می کند را تبدیل به ماده شیمیایی مفید خواهند کرد. در این شیوه هیچ گونه بازتاب منفی زیست محیطی وجود ندارد. روشهایی که تاکنون برای تجزیه پلاستیک بکار برده می شد نیازمند سوخت های فسیلی برای ذوب کردن پلاستیک بود که این امر خود بازتاب منفی زیست محیطی بی شماری را به همراه داشت.
در حال حاضر تبدیل پلاستیک به ماده شیمیایی مفید در سطح آزمایشگاهی صورت گرفته است، اما محققان یاد شده امیدوارند بزودی آن را به اسکیل صنعتی نزدیک کنند.
زبالههای پلاستیکی در مجموع به تمام جنبههای زندگی انسان نفوذ کردهاند؛ از لیوانهای قهوه گرفته تا نیهای پلاستیکی داخل اسموتی، فیبرهای مخفی بافتهشده در دستمالهای مرطوب تا تکههای درخشان در لوازم آرایشی جملگی از مواد پلاستیکی هستند. بر اساس آمارهای موجود از تمامی زباله های پلاستیکی که از دههی ۱۹۵۰ بصورت انبوه تولید شده، تنها ۶۰۰ میلیون تن بازیافت شده است و در نتیجه می توان مدعی بود که ۴/۹ میلیارد تن زباله وارد زمینهای زباله شدند یا در محیط طبیعی باقی مانده اند.
در سالهای اخیر آگاهی عمومی از آثار مخرب پلاستیک بر محیط زیست افزایش یافته است تا تاجاییکه بر عرضهی جایگزینهای سازگار با محیط زیست تاکید می شود و حتی کل دنیا در مسیر رسیدن به هدفی با عنوان ممنوعیت پلاستیک یکبار مصرف است.
هر روز شیوه ای جدید برای خلاص کردن انسان از شر مواد پلاستیکی مطرح می شود، اما هر یک دارای معایبی هستند که نمی توان از آنها بهره لازم را برد. علم مسیر خود را طی می کند تا در نهایت راهی بری حل این بحران بیابد. دولت های مختلف بودجه های مناسبی را به پژوهشکده ها اختصاص می دهند تا شاید در نهایت راهی از سوی دانشمندان برای برتری بر بحران پلاستیک پیدا شود.