ناسا یک نقشه گنج آماده کرده است که این نقشه برای گنج های روی زمین نیست، بلکه دفینه های در مریخ را دنبال می کند. این گنج در واقع یخ های زیر سطحی هستند که تعیین کننده محل فرود انسان بر روی سیاره خواهند بود.
سازمان ناسا نقشه ای را آماده سازی کرده که بر اساس آن می توان محل دقیق وجود آب یخ های زیر سطحی مریخ را مشخص کرد. این نقشه می تواند تعیین کنند که انسان در ماموریت خود باید در کدام قسمت سیاره فرود بیاید. بر اساس نقشه گنج ناسا، یخ های مریخی در زیر لایه ای از سطح سیاره مخفی شده اند، اما فاصله آنها با سطح بسیار کم بوده و برای دسترسی به آن نیازی به فناوری های پیچیده برای حفاری نیست.
سالهاست که ناسا تلاش می کند تا به نقشه آبهای زیر سطحی سیاره سرخ دست یابد. این تلاش ها در نهایت نتیجه داد و بر اساس نقشه جدید به راحتی می توان مکان و گستردگی یخ های زیرسطحی سیاره را مشخص کرد. آب یخ های مریخ در عمق یک اینچی از سطح سیاره قرار دارند. یکی از مناطق سیاره سرخ موقعیت مناسبی در خصوص این یخ های زیر سطحی دارد و از نظر ناسا این منطقه بهترین گزینه برای فرود انسان خواهد بود.
این منطقه در واقع ناحیه ای در نیم کره شمالی موسوم به آرکادیا پلانیتیا است. در این بخش حجم بالایی از آب یخ نزدیک به سطح وجود دارد و موقعیتی ممتاز برای ماموریت های آتی انسان به سیاره سرخ خواهد بود. این ناحیه سطح مناسبی از تشعشعات خورشیدی را دریافت می کند و بسیار معتدل است. بر اساس نقشه گنج ناسا تمامی مناطقی که دارای آب یخ زیر سطحی هستند مشخص شده اند. ناسا تاکید دارد که برای رسیدن به آب یخ های زیر پوستی تنها یک بیل ساده کفایت می کند و به راحتی می توان به آن دسترسی داشت.
وجود منابع آب یکی از کلیدهای موفقیت در سفر به مریخ است
تکمیل نقشه گنج ناسا می تواند مناطق بیشتری از مریخ را که دارای ذخایر آب یخ هستند نشان دهد. آب یکی از مهمترین کلیدهای موفقیت در انجام ماموریت های مریخی خواهد بود. ناسا قصد دارد تا در سال 2030 بر روی سیاره سرخ فرود بیاید و بر این اساس وجود منابع آب کمک بزرگی به این ماموریت خواهد کرد. در این صورت فضانوردان نیازی به حمل آب آشامیدنی به سیاره نخواهند داشت. فضانوردان همچنین از اکسیژن و هیدروژن موجود در آب برای سوخت راکت ها بهره خواهند برد.
دیتاها بدست آمده از یخ های زیر پوستی سیاره در واقع ترکیبی از اطلاعات دو فضاپیمای ناسا موسوم به Mars Reconnaissance Orbiter و Mars Odysseyاست. هر دو فضاپیما با دستگاه های پیشرفته حساس به گرما موفق به کشف یخ های مریخی شده اند. در واقع کشف یخ به آن خاطر صورت می گرفت که آنها می توانستند درجه حرارت سطح مریخ را تغییر دهند. ناسا با استفاده از دیتاهای یاد شده و آزمایشات متعدد دیگر، در نهایت وجود یخ در مناطقی از مریخ را تایید کرد. سطح مریخ به مانند یک صحرای بزرگ است. در این صحرا آب به ندرت یافت می شود. اتمسفر مریخ بسیار نازک است و آب موجود بر سطح سیاره به سرعت بخار شده و در اتمسفر ناپدید می گردد.
برای مدتها تصور می شد که سطح براق بر روی سیاره، آب است، اما در نهایت مشخص شد تنها خاک خشک در حرکت است. با این وجود در نواحی قطبی سیاره حجم بالایی از آب یخ در زیر سطح گرفتار شده است. انجام ماموریت فرود در قطب مریخ چندان مناسب نیست، زیرا در این ناحیه هوا بسیار سرد و تاریک است و برای مدت زمان طولانی شب بر منطقه حاکم است. شکی نیست که در زمان های قدیم آب بر روی سیاره جاری بوده است. علت آن هم برمی گردد به اینکه در آن زمان اتمسفر مریخ ضخامت بالاتری داشت و مانع از تبخیر آب می شد. بتدریج از ضخامت اتمسفر مریخ کاسته و بقدری نازک شد که دیگر نمی توانست مانع از تبخیر آب های سطحی شود.
به راستی که فرود اولین فضانورد بر روی مریخ لحظه ای تاریخی خواهد بود و حسی که این فضانورد در زمان نوشیدن اولین جرعه آب مریخی خواهد داشت خارج از وصف خواهد بود.