اگر میخواهید بیشتر در مورد دنیای مانیتورها بدانید، ما در این مقاله قصد داریم به مقایسه نمایشگرهای LCD با LED و تفاوتهایشان با یکدیگر بپردازیم.
تکنولوژی مدرن باور نکردنی و سرشار از اعجاز نبوغ، خلاقیت و استعداد است. انقلاب تکنولوژیکی قرن گذشته همچنان در حال تغییر جهان و همچنین رو به بهتر شدن است. مثال بارزی و آشکار که میتوان برای اثبات این موضوع نام برد، پیشرفت و تغییر تلویزیونهاست. اکنون در این مطلب قصد داریم به تفاوت میان یک مانیتور LCD با LED بپردازیم.
نمایشگرهای LCD
نمایشگر کریستال مایع (LCD) یکی از ماندگارترین و اساسیترین فناوریهای کشف شده در مانیتورها، تلویزیونها، تبلتها و کوشیهای هوشمند است. قبلا در تلویزیونها و مانیتورها برای ارائه یا تهیه تصویر روی صفحه، از لامپهای پرتوی کاتدی (CRT) استفاده میشد. اما نمایشگرهای CRT بسیار بزرگ و حاوی مواد شیمیایی خطرناک بودند. به این ترتیب از زمانی که نمایشگرهای LCD در دسترس قرار گرفتند، جایگزین نمایشگرهای قدیمی CRT شدند.
یک نمایشگر LCD دارای پنلی از مولکولهای کریستال مایع است. این مولکولها را میتوان با استفاده از یک جریان الکتریکی به الگوهای خاص القا کرد تا اجازه عبور نور را دهند یا مانع آنها شوند. یک تلویزیون یا مانیتور LCD منبع نوری در پشت نمایشگر دارد که کریستالها را روشن میکند. ال سی دیها معمولا برای ایجاد نور پس زمینه TV یا مانیتور از CCFL یا لامپ کاتدی سرد فلورسنت استفاده میکنند.
برای ایجاد و ارائه تصویر رنگی روی صفحه نمایش، نمایشگر LCD در هر پیکسل صفحه نمایش دارای پیکسلهای قرمز، سبز و آبی است. ترانزیستورهای موجود در صفحه نمایش، کنترل کننده جهت نوری هستند که هر پیکسل از خود منتشر میکند و سپس از طریق فیلتر قرمز، سبز یا آبی عبور میکند.
نمایشگرهای LED
دیودهای نور افشان (LED) نیمه رساناهای کوچکی هستند که هنگام عبور یک جریان الکتریکی از آنها، نور مرئی را ساطع میکنند. پنلهای LED معمولا از نورپردازیهای سنتی یا قدیمی کارآمدتر و ماندگارتر هستند.
با آنکه سازندگان غالبا از LED به جای LCD استفاده میکنند، اما یک تلویزیون ال ای دی نیز نوعی ال سی دی است. فقط در آنها به جای CCFL لامپ کاتدی سرد فلورسنت برای تامین نور پس زمینه ال سی دی، ریسههای ال ای دی به کار برده میشود. ال ای دیها همانطور که تا جای ممکن برای کنترل LEDهای جداگانه کارایی بیشتری دارند، نور پس زمینه را نیز بهتر کنترل میکنند.
مانیتورهای LCD در برابر LED
وقتی توضیحات محصول را میخوانید، در نظر بگیرید که:
یک مانیتورLED، یک نمایشگر کریستال مایع با همراهی ال ای دیها است، درحالی که LCD یک نمایشگر کریستال مایع با لامپهای فلورسنت است.
این سادهترین روش برای فهمیدن تفاوت بین تلویزیون LED و LCD است. با این حال، هر دو مانیتور LED و LCD از فناوریهای مختلفی برخوردار هستند که باعث میشود پنلها برای گیمرها، فیلم بازها، طراحان و غیره جذابیت بیشتری پیدا کنند. همچنین به یاد داشته باشید که در صفحه نمایشهای قدیمیتر، تفاوت بین تلویزیون یا مانیتورهای LED و LCD برجسته و قابل تشخیص است.
انواع مانیتورهای LED
مانیتورهای LED و LCD انواع مختلفی دارند. وقتی شما قصد خرید یک تلویزیون یا مانیتور جدید را داشته باشید، دانستن تفاوتها و اصطلاحات فنی به شما در خرید مورد مناسب کمک میکند. در اینجا برخی از رایجترین تفاوتهای بین پنلهای LED و LCD آورده شده است.
Edge-Lit LED: در یک تلویزیون یا مانیتور Edge-lit LED تمام پنلهای LED در لبههای پنل قرار دارند و در سرتاسر پشت گسترده نشدهاند، اما LEDها قادرند نور را به مرکز و سطوح دیگر صفحه بتابند. مشخصه اصلی این نوع مانیتور یا تلویزیونها باریک بودن آنها است، به این ترتیب LED کمتری در آنها استفاده شده و این موضوع موجب کاهش هزینه هنگام خرید یک صفحه نمایش جدید میشود.
تنها ایراد این نوع ال ای دیها کنتراست تاریک است. از آنجا که در نمایشگر Edge-lit LED روشنایی به لبهها نزدیکتر است، یکنواختی رنگ و سطوح سیاه میتواند یه یک مسئله تبدیل شود، زیرا برخی از مناطق صفحه تاریکتر از سایر نقاط به نظر میرسند.
Full-Array LED: در یک نمایشگر Full-Array LED تمام نمایشگرهای LED در کل سطح پشتی پنل چیده شدهاند. این نمایشگرها به طور مستقیم به سمت LCD میتابند و تصویری روشن و یکنواخت ایجاد میکنند.
اما در برخی موارد، برای فرآوری بهتر تصویر، نمایشگر Full-Array LED ممکن است با تاریکی موضعی (Local Dimming) همراه باشد. تاریکی موضعی به این معناست که تعدادی از نمایشگرهای LED برای کنترل بهتر سطح روشنایی، در صورت لزوم میتوانند روشن و خاموش شوند.
RGB LED : اغلب به ال ای دیها، تابش نور سفید اطلاق میشود. در واقع، ال ای دی ها نسبت به نور سفید خالص، نوری نزدیک به رنگ زرد تولید میکنند. این تفاوت میتواند یک تغییر رنگ در تصویری که در نمایشگر خود مشاهده میکنید، ایجاد کند. برای اصلاح این مسئله، برخی از سازندگان نمایشگرهای ال ای دی با رنگهای قرمز، سبز و آبی (RGB) را جایگزین ال ای دیهای سفید میکنند.
ترکیب رنگ RGB LED باعث ایجاد رنگ سفید خالص میشوند که به نوبه خود رنگهای واضح تر و واقعیتری را در طیف ایجاد میکنند. این نمایشگر برای کنترل دقیق RGB LED از الکترونیک پیشرفته و برنامه نویسی استفاده میکند. نمایشگرهای RGB LED به دلیل هزینهی بالا، هرگز تبدیل به یک گرایش عمده و باب روز نشدند. گفته میشود که برخی از سازندگان نمایشگرهای RGB LED تولید میکنند. (مانند لپ تاپ Dell studio XPS 16)
OLED: دیود نورگسیل ارگانیک (OLED) یک شکل پیشرفته از ال ای دی است که در برخی از مانیتورها دیده میشود. در یک تلویزیون OLED، هر پیکسل میتواند به طور مستقل درخشان یا کمرنگ شود که در نتیجه سطوح مشکی بهتر، کیفیت چشمگیر رنگها و کنتراست بهتری خلق میشود. اکثر تلویزیون و مانیتورهای OLED دارای زاویه دید عالی و کیفیت رنگ بالایی هستند.
مانیتور و تلویزیونهای OLED میتوانند به دلیل سطح روشنایی و دقت رنگ بالا از برنامه نویسی دامنه دینامیک بالا (HDR) استفاده کنند. بدون شک، تلویزیون و مانیتورهای OLED (حتی صفحه نمایش تلفنهای هوشمند) از عمق رنگ باورنکردنی برخوردار هستند. اما این مورد هم با هزینهی بالایی همراه است.
جدیدترین نسل تلفنهای هوشمند پرچم دار نیز همگی دارای نمایشگر OLED هستند و این عامل در قیمت بالای آنها نقش بزرگی دارد. نکته دیگر قابل بحث دربارهی انرژی است. یک نمایشگر OLED نسبت به دیگر نمایشگرهای LED-Backlit و صفحه نمایشهای LCD استاندارد، انرژی بیشتری مصرف میکند.
QLED: کلمه اختصاری QLED مخفف کوانتوم دات LED ((Quantum dot است. QLED سامسونگ دقت رنگ را نسبت به تلویزیون یا مانیتورهای معمولی LED به میزان 90 درصد بهبود میبخشد.
مانیتور کوانتوم دات چیست؟ به طور خلاصه، نقاط کوانتومی نانو کریستالهای نیمه رسانا هستند که در یک طول موج، نور را جذب میکنند و آن را در یک طول موج متفاوت فرآوری میکنند. ال ای دیهای موجود در یک QLED تمام سایههای آبی رنگی که تصویر به آنها نیاز دارد را ساطع میکنند. اما یک تصویر آبی رنگ، آن چیزی نیست که مصرف کنندگان میخواهند. نقاط کوانتومی، نور آبی رنگ LED را به سایههای سبز و قرمز مورد نیاز برای تکمیل تصویر تغییر میدهد.
یک مانیتور یا تلویزیون کوانتوم دات، حاوی میلیاردها نانو کریستال نیمه رسانا است. این نانو کریستالها به نمایشگرهای QLED عمق رنگ و همچنین اشباع رنگ و کنتراست عالی میدهند.
انواع مانیتورهای LCD
دقیقا همانطور که مانیتورهای LED انواع مختلفی دارند، مانیتور و تلویزیونهای LCD هم انواع مختلفی دارند. انواع LCD در نمایشگر شما باعث تغییر در تصویر نهایی میشود. اینها مواردی هستند که باید به دنبال آن باشید.
پنلهای TN
پنلهای TN یکی از اولین پنلهای LCD بود که قدمت آن به دهه 1980 برمیگردد. بیشتر مانیتورهای گیمینگ پرسرعت از یک پنل TN LCD برای ارائهی نرخ رفرشی تا حداکثر 240 هرتز استفاده میکنند. این سطح رفرش شاید مناسب همه نباشد، اما برای گیمرهای حرفهای مهم است.
پنلهای VA
پنلهای VA (عمودی) به دهه 1990 برمیگردد. همانطور که از نامش پیداست، کریستالهای مایع در یک پنل VA به صورت عمودی قرار دارند. ساختار عمودی به پنلهای VA این امکان را میدهد تا در مقایسه با پنل TN دقت رنگ بالاتری داشته باشند. یک پنل VA معمولا کنتراست بهتری نیز دارد.
در حالیکه یک پنل VA LCD نسبت به پنل TN دامنه رنگ وسیعتری دارد، اما نرخ رفرش آنها کندتر است. به دلیل هزینهی بالای آنها، به ندرت برای گیمرها عرضه میشوند. بین پنلهای TN و پنلهای IPS، پنل VA محبوبیت کمتری دارد.
پنلهای IPS
IPS که مخفف عبارت In-Plane Switching است، به دلایل مختلف بهترین پنل LCD شناخته شده است. پنلهای IPS دارای زاویه دید بسیار گستردهای با نرخ رفرش تندی هستند. البته نه به تندی پنل TN، اما پنلهای IPS با 144 هرتز در دسترس هستند.
بهترین پنل LCD برای تلویزیون و گیمینگ چیست؟
نوع پنلی که شما نیاز دارید به استفاده شما از آن بستگی دارد. گیمرها به پنلی با سرعت بالای پاسخگویی و عمق رنگ بالایی نیاز دارند، به همین دلیل پنلهای IPS گزینهای عالی برای این گروه هستند. اگر هنگام دیدن فیلمهای مورد علاقه خود بیشتر نگران کیفیت تصویر هستید، پنل OLED گزینهی مناسبی برای شما است.
موضوع قیمت در هر نوعی از تکنولوژی بسیار متفاوت است، بنابراین این موضوع از دیگر موارد مهم و مورد توجه است. اکنون شما اصطلاحات فنی و بسیاری از اطلاعات مهم دربارهی پنلها را میدانید، پس میتوانید برای خرید تلویزیون یا مانیتور خود آگاهانه تصمیم بگیرید. امال صبر کنید، نوع پنل LED یا LCD تنها چیزی نیست که باید در نظر گرفته شود. اکنون میتوانید برای کسب اطلاعات در مورد تفاوتهای بین نمایشگرهای Ultra HD، 4K و 8K مقداری مطالعه کنید.