مدارگرد خورشیدی ناسا (Solar Orbiter) فضاپیمایی ساخته شده توسط این سازمان فضایی و آژانس فضایی اروپا برای رصد دقیق خورشید بوده که بر اساس اطلاعات منتشر شده، با موفقیت به فضا پرتاب شده است.
مدارگرد خورشیدی ناسا (Solar Orbiter) پروژهای مشترک بین ناسا و آژانس فضایی اروپا (ESA) است که فضاپیمای آن در روز یکشنبه با موفقیت به فضا پرتاب شد. این ربات پیشرفته برای بررسی دقیق و عکسبرداری از ستاره منظومه شمسی طراحی شده و گفته شده که در طی ماموریتی 7 ساله، اطلاعات ارزشمندی را از خورشید جمعآوری خواهد کرد.
پرتاب مدارگرد خورشیدی ناسا به فضا
گفته شده که در روز یکشنبه، ساعت 23:03 به وقت ساحل شرقی آمریکا، مدارگرد خورشیدی سوار بر راکت اطلس وی (Atlas V) کمپانی ائتلاف پرتاب و راهاندازی (ULA)، از سکوی پرتابی در فلوریدای آمریکا، به فضا پرتاب شد. در ساعت 12:24 روز بعد، کارشناسان ماموریت از طرف آژانس فضایی اروپا در آلمان سیگنالی را از این فضاپیما دریافت کردند که نشاندهنده عملکرد موفقیتآمیز صفحات خورشیدی مدارگرد است.
در دو روز اولیه پرتاب، مدارگرد خورشیدی ناسا به کمک بازوهای تعبیه شده تجهیزات و آنتنهای خود را برای برقراری ارتباط با زمین و ارسال و دریافت داده، به کار میگیرد. فضاپیمای ناسا و آژانس فضایی اروپا در مسیری برای ثبت تصویر و اطلاعات از قطبهای خورشید قرار گرفته است و گفته شده که در طول ماموریت 7 ساله پروژه، انتظار میرود که مدارگرد 22 مرتبه از نزدیکی خورشید عبور کند. مدار در نظر گرفته شده برای گردش مدارگرد خورشیدی ناسا از اولین سیاره منظومه شمسی، یعنی عطارد هم به خورشید نزدیکتر است.
در سه ماه اول پس از پرتاب دانشمندان مشغول کنترل سلامت تجهیزات و چک کردن کارایی آنها در فضا خواهند بود. گفته شده که دو سال طول میکشد تا فضاپیما به مدار اولیه مد نظر دانشمندان برسد. این ربات فضایی از دو طریق به پژوهشهای دانشمندان کمک میکند؛ حوزه اول به کمک تجهیزات و سنسورهایی است که فضای اطراف ربات را مورد بررسی قرار میدهند و اطلاعات مختلفی را در مورد ذرات، امواج و میدانهای مغناطیسی و گرانشی جمعآوری میکنند.
از طرف دیگر تجهیزات دیگری هم تعبیه شدهاند که از راه دور اتمسفر خورشید را بررسی کرده و تصاویر منحصر به فردی را از قطبهای خورشید و سایر قسمتهای آن ثبت میکنند. جالب است بدانیم که این اولین بار است که فضاپیمایی برای نقشهبرداری و ثبت تصویر از قطبهای خورشید ارسال میشود و این مناطق از سطح ستاره منظومه شمسی به علت موقعیت خاص خورشید و سایر سیارههای منظومه، برای ما ناشناخته بودهاند.
مرحله طی شدن مسیر مورد نظر برای رسیدن به مدار تا نوامبر 2021 طول میکشد و در طول این مدت سنسورهای فضاپیما به جمعآوری داده از فضای اطراف مدارگرد خورشیدی ناسا مشغول خواهند بود. در این مدت تلسکوپها و سایر تجهیزات هم برای قرارگیری در مدار اصلی کالیبره میشوند تا در زمان مشخص شده برای جمعآوری دادهها از راه دور، کاملا آماده شده باشند. در مرحله اولیه رسیدن به مدار، در سه زمان مختلف گرانش زمین و زهره به حرکت این فضاپیما کمک خواهد کرد که به محل مورد نظر برسد؛ در دسامبر 2020 و آگوست 2021 مدارگرد به کمک سیاره زهره نیاز خواهد داشت و نهایتا در نوامبر 2021 گرانش زمین به این فضاپیما در ماموریتش کمک خواهد کرد.