تصاویری دیدنی از وضعیت آمریکا در پاندمی آنفولانزای اسپانیایی

آنفولانزای اسپانیایی در نیمه اول قرن گذشته پاندمی را به وجود آورد که 50 میلیون نفر را به کام مرگ کشاند؛ با وجود گسترش بیماری کرونا و وقوع یک پاندمی دیگر، شما را به دیدن تصاویری شگفت‌انگیز از وضعیت آمریکا در آن دوران دعوت می‌کنیم.

پاندمی آنفولانزای اسپانیایی بعد از جنگ جهانی اول در قرن بیستم، در سه موج تعداد 50 میلیون انسان را قربانی کرد. در موج دوم تلفات آمریکا فوق‌العاده زیاد شد و در آن دوران اقدامات پیشگیرانه مراقبتی شدیدی انجام شد. در ادامه با گجت نیوز همراه باشید تا برخی از جالب‌توجه‌ترین تصاویر ثبت شده از دوران پاندمی مورد نظر در ایالات متحده را با هم ببینیم.

یک قرن پیش از وقوع پاندمی کووید 19، ویروس مرگبار دیگری با نام آنفولانزای اسپانیایی که هم‌اکنون با نام “H1N1” شناخته می‌شود، وضعیت مشابهی را بر روی کره زمین به وجود آورد و میلیون‌ها نفر را به کام مرگ کشاند. بررسی‌ها نشان داده‌اند که ویروس این بیماری به نوعی جهش یافته بود که بتواند از پرندگان به انسان منتقل شود.

علائم آنفولانزای اسپانیایی شبیه به علائم سرماخوردگی بود و بیماران معمولا به وضعیتی می‌رسیدند که ریه آن‌ها از مایعی پر می‌شد که نفس کشیدن را برای آن‌ها غیرممکن می‌کرد. تلفات آمریکا از H1N1 در حدود 675 هزار نفر گزارش شد و می‌توان گفت که تلفات 50 میلیونی پاندمی مورد نظر در آن زمان، جمعیتی معادل 225 تا 450 میلیون نفر را به نسبت جمعیت کنونی زمین به کام مرگ کشاند.

اما مشابه وضعیت هم‌اکنون کشورها، در آن دوران دولت‌ها مردمان خود را برای مقابله با آنفولانزای اسپانیایی آماده کرده بودند و همان‌طور که در تصاویر ادامه مطلب می‌بینیم، ایالات متحده یکی از کشورهایی بود که اقدامات پیشگیرانه و مراقبتی مهمی را در این رابطه انجام داد.

مقابله با آنفولانزای اسپانیایی در آمریکا

دلیل انتخاب کلمه اسپانیایی برای بیماری H1N1 به دلیل وجود این باور بود که آنفولانزای مورد نظر از اسپانیا شروع شده است، اما هنوز مشخص نیست که این ادعا صحت دارد یا خیر!

همان‌طور که اشاره شد، پاندمی مورد نظر در سه موج جان ساکنان زمین را گرفت که در تابستان 1918، موج دوم بیماری ضربه سنگینی به آمریکا وارد کرد.

سربازان آمریکایی که از اروپا و جنگ جهانی اول به خانه بازمی‌گشتند، همراه خود بیماری H1N1 را به آمریکا آوردند و برگشتن هرکدام از این سربازان به خانه خود در ایالتی از این کشور باعث شد تا بیماری به صورت گسترده در کل ایالات متحده پخش شود.

در آن زمان واکسنی برای آنفولانزای اسپانیایی وجود نداشت، به همین دلیل اقدامات پیشگیرانه شامل ممنوع کردن گردهمایی‌ها، تعطیلی مدارس، سینماها، کلیساها و تمامی رویدادهایی می‌شد که عده زیادی از افراد را دور هم جمع می‌کردند.

در دوران پاندمی تصور بر این بود که بیماری H1N1 از طریق مخاط گلو و بینی منتشر می‌شود و به همین دلیل پرسنل ارتش موظف بودند تا به صورت دوره‌ای و مرتب دهان و گلوی خود را با آب‌نمک شستشو دهند.

بخش زیادی از منابع ایالات متحده در جنگ جهانی اول صرف شده بود و پس از شدت گرفتن پاندمی آنفولانزای اسپانیایی تعداد زیادی از افراد واجد شرایط به عنوان پرستار و پرسنل مراکز درمانی استخدام شدند.

اقدامات پیشگیرانه‌ای مانند پوشیدن ماسک هم به صورت گسترده انجام می‌شد.

شهرها قوانینی در مورد الزام پوشیدن ماسک اجرا کردند و حتی پس از پایان اپیدمی در برخی مناطق این قوانین همچنان اعمال می‌شدند.

ماموران قانون از جمله 1700 افسر اداره پلیس بوستون به ماسک‌های تنفسی مجهز شده بودند. در شهرهایی مانند سانفرانسیسکو هم جدیت اقدامات مراقبتی نسبت به سایر مناطق شدیدتر بود و به عنوان مثال اگر کسی بدون ماسک دیده می‌شد و یا به صورت صحیح ماسک تنفسی را نپوشیده بود، پلیس حق داشت تا او را دستگیر کرده و یا به صورت نقدی جریمه کند.

قوانین اعمال شده در سانفرانسیسکو توسط مقامات بالاتر مورد تایید و تحسین قرار گرفتند، اما در پاییز 1918 سختگیری‌ها کمتر شد و با شروع موج سوم پاندمی آنفولانزای اسپانیایی در بهار 1919، این شهر یکی از بالاترین آمار کشته‌ها را به خود اختصاص داد.

البته بعدها تحقیقات نشان دادند که در مقابله با پاندمی مورد نظر پوشیدن ماسک تاثیری که تصور می‌شد را نداشت. از طرف دیگر شهری مانند فیلادلفیا به دلیل ناموفق بودن در اعمال قوانین فاصله‌گذاری اجتماعی تلفات زیادی داشت.

تصویر بالا صلیب سرخ سنت لوئیس ایالت میسوری را در اکتبر 1918 نشان می‌دهد؛ در این شهر سختگیری‌ها از ابتدا اعمال شدند و قوانین کارآمد و مهم در مورد فاصله‌گذاری اجتماعی باعث شدند تا سنت لوئیس در مقابله با پاندمی H1N1 تا حدی موفق باشد.

با افزایش تلفات به تعداد چندین هزار نفر، پرستاران داوطلب زیادی دست به کار شدند و این افراد در منزل از بیماران مراقبت می‌کردند. متاسفانه سنت لوئیس هم مثل سانفرانسیسکو در موج سوم پاندمی ضربه شدیدی خورد.

با افزایش تعداد مبتلایان و آمار تلفات، ساختمان‌های دولتی و اماکن عمومی مختلف سراسر آمریکا مانند سالن اجتماعات مدنی اوکلند به بیمارستان‌های موقت تبدیل شدند.

یکی از روش‌هایی که مقامات به عنوان اقدامی مناسب برای مقابله با پاندمی آنفولانزای اسپانیایی در نظر می‌گرفتند، «درمان هوای آزاد» نام داشت!

برخی مقامات بهداشت عمومی باور داشتند که هوای آزاد می‌تواند برای مبارزه با ویروس کشنده آنفولانزا موثر باشد و به همین دلیل، رویدادهایی مانند جلسات دادگاه در فضای باز انجام می‌شد.

این کارشناسان بهداشتی معتقد بودند که جریان هوای تازه برای درمان بیماری مناسب است.

به علاوه قدم زدن در محیط باز و تنفس در هوای آزاد به عنوان روشی موثر برای دفع بیماری به دیگران توصیه می‌شد؛ البته مشخص نیست که چنین اقدامی چگونه در کنار بحث فاصله‌گذاری اجتماعی قابل اجرا بود و مقامات بهداشتی چطور این دو مسئله را با یکدیگر تطابق می‌دادند!