گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
سکونتگاه ماه بخش مهمی از پروژه‌ای است که امکان زندگی انسان بر روی اجرام آسمانی مختلف را مورد آزمایش قرار می‌دهد و اخیرا خبر رسیده که دو محقق قصد دارند تا یک نمونه از این سکونتگاه را در شرایطی فوق‌العاده سخت و چالش‌برانگیز آزمایش کنند.
یک نمونه آزمایشی از سکونتگاه ماه توسط دو معمار دانمارکی به نام‌های سباستین آریستوتلیس (Sebastian Aristotelis) و کارل یوهان سورنسون (Karl-Johan Sorenson) ساخته شده که به عنوان اولین قدم‌ها برای زندگی انسان در خارج از جو زمین و بر روی اجرام آسمانی دیگر، در نظر گرفته شده است. گفته شده که این محققان قصد دارند تا به مدت سه ماه در نمونه آزمایشی خود زندگی کرده و امکان استفاده از آن در شرایط عجیب و سختی مانند شرایط سطح ماه را امتحان کنند. در بررسی این تحقیقات شگفت‌انگیز با گجت نیوز همراه باشید.
طراحی سکونتگاه ماه
گفته شده که تیم دانمارکی از ماه می تا دسامبر سال 2019 مشغول طراحی پروتوتایپ مورد نظر بوده و این معماران فضایی پیش از شروع پروژه اخیر جوایزی را در مورد طرح‌های آزمایشی برای ساخت سکونتگاه بر روی مریخ برنده شده بودند.
آریستوتلیس و سورنسون تحت حمایت شرکت معماری فضایی ساگا (SAGA Space Architects) هستند و قرار بر این است که از ژانویه تا ژوئن امسال طرح مورد نظر وارد فاز آزمایشی شود.
طرح شگفت‌انگیز این دو معمار با الهام از تکنیک‌های اوریگامی ژاپنی و بحث تا کردن کاغذ، سیستم جدیدی را برای استفاده از پنل‌های تا شونده ارائه کرده است؛ البته چالش اصلی این سیستم سکونتگاه ماه پیاده کردن ایده‌های مربوط به صفحات کاغذی، بر روی پنل‌های ضخیمی بوده که برای تحمل شرایط سخت سطح ماه، علاوه بر عایق بودن باید قابلیت‌های مهمی دیگری هم داشته باشند.
البته نکته مثبت به کار گیری تکنیک اوریگامی و ایجاد قابلیت تا کردن صفحات سکونتگاه این بوده که برای حمل و نقل و قرار دادن خانه فضایی مورد نظر در محیط‌های کوچک، دردسرهای کمتری به وجود می‌آید و فضانوردان می‌توانند طرح دانشمندان دانمارکی را به راحتی در یک کانتینر و یا حتی یک موشک باربری جا دهند؛ جالب است بدانیم که تفاوت حجم اشغال شده توسط سکونتگاه ماه در حالت تاخورده نسبت به حالت باز شده، چیزی در حد 560 درصد است؛ بنابراین استفاده از چنین طرح جم و جوری برای ساختن خانه بر روی ماه بسیار منطقی به نظر می‌رسد.
با وجود فضای محدود و فشرده داخل کپسول آریستوتلیس و سورنسون، این محققان دانمارکی توجه ویژه‌ای به استفاده حداکثری از محیط کوچک سکونتگاه داشته‌اند و طرح‌های جالب‌توجهی در مورد ایجاد فضای کافی به منظور خوابیدن، مطالعه، کارهای تحقیقاتی و برخی فعالیت‌های ضروری دیگر ساکنان کپسول ارائه داده‌اند.
شکل خارجی و محیط داخلی
معماران دانمارکی بر روی شکل کلی کپسول هم کار کرده‌اند و انواع مختلف اشکال هندسی را مدنظر قرار داده‌اند.
از دیگر نکات جالب طرح کمپانی ساگا، سیستم شبانه روزی است که در داخل کپسول تعبیه شده تا با وجود قرار گرفتن سکونتگاه بر روی یک جرم آسمانی دیگر، وضعیت شب و روز همانند وضعیت روی زمین شبیه‌سازی شود؛ به عنوان مثال سقف کپسول مورد نظر مجهز به سیستمی خواهد بود که برای نشان دادن شروع روز، به تدریج روشن می‌شود تا از مختل شدن ساعت طبیعی بدن ساکنان به دلیل تغییر شرایط جلوگیری کند.
در داخل کپسول هم فضای خاصی برای کشاورزی عمودی در نظر گفته شده است.
اگر قرار باشد فضانوردان در چنین خانه‌ای بر روی ماه زندگی کنند، باید این مسئله را در نظر گرفت که یکنواختی شرایط آب و هوایی محلی مانند ماه برای این افراد آزاردهنده خواهد بود؛ به همین دلیل معماران دانمارکی قصد دارند تا سیستم آب و هوای مصنوعی را در کپسول به کار بگیرند تا پدیده‌هایی مانند طوفان و یا رنگین‌کمان را به شکل غیر واقعی به ساکنان نشان دهند.
در طرح‌های پیشین سکونتگاه ماه ایده راکتور جلبک ارائه شده بود و قرار بر این است که در کپسول کمپانی ساگا هم چنین ایده‌ای عملی شود.
آریستوتلیس و سورنسون در مصاحبه‌ای اعلام کرده‌اند که به اعتقاد آن‌ها، جلبک‌ها نقش مهمی را در آینده سفرهای فضایی ایفا می‌کنند؛ این گیاهان علاوه بر انعطاف‌پذیری و قابلیت چشم‌گیر برای انجام فتوسنتز، بسیار مغزی هستند و می‌توانند تشعشعات کیهانی را هم جذب کنند.
جنبه تکنولوژیکی
سکونتگاه ماه شرکت مهندسی ساگا یک نمونه دیجیتال هم دارد که به کمک تکنولوژی هوش مصنوعی (AI)، مراقبت از کپسول و امکان پرینت سه بعدی پنل‌هایی که دچار مشکل شده‌اند را فراهم می‌کند. پرینتر سه بعدی مورد نظر در داخل خانه فضایی مهندسان دانمارکی قرار خواهد گرفت و هوش مصنوعی مورد استفاده هم مدیریت کل کپسول را بر عهده می‌گیرد.
در استودیو طراحی ساگا طرح‌های بسیار زیادی در گذشته مورد توجه قرار گرفته بود و ابداعات این دو معمار دانمارکی هم با الهام گرفتن از این طرح‌های پیشین عملی شده‌اند.
ایده فشرده‌سازی و باز کردن سکونتگاه ماه به پروژه‌های قبلی برای اقامتگاه مریخی مربوط می‌شود. همچنین تحقیقات قبلی در مورد شبیه‌سازی گرانش سطح سیاره مریخی به آریستوتلیس و سورنسون این امکان را داد تا در مورد طراحی پله‌ها و سایر جنبه‌های معماری یک اقامت گاه که بر روی اجرام آسمانی گوناگون قرار می‌گیرد، ایده‌های جالب‌توجهی داشته باشند.
در توصیف کلی کپسول طراحی شده، معماران ساگا گفتند که قصد آن‌ها ساخت خانه‌ای بود که از بیرون مانند یک تانک مستحکم باشد و از داخل هم حس یک خانه را به ساکنان بدهد. این معماران دانمارکی قصد دارند تا نمونه اولیه خود را در محیط سخت و چالش‌برانگیز گرینلند آزمایش کنند و به مدت سه ماه در کپسول ساخته شده زندگی کنند. به همین دلیل پروتوتایپ ساخته شده از لحاظ استقامت خارجی به حدی قوی است که شرایط گرینلند را تحمل کرده و شاید روزی بر روی ماه آزمایش شود.
پنل‌های خورشیدی قرار گرفته بر روی سطح خارجی سکونتگاه ماه مهم‌ترین منبع تامین انرژی این خانه فضایی، چه بر روی ماه و چه در محیط منجمد گرینلند خواهند بود.
تحمل شرایط سخت در سکونتگاه ماه
از طرف دیگر عایق‌بندی کپسول باید به گونه‌ای باشد که کاهش دمای فضای خارجی تا میزان 40- سلسیوس را تحمل کرده و بادهایی با سرعت 90 کیلومتر بر ساعت را تاب آورد. همچنین، در سطح ماه بحث بارش شهاب‌سنگ هم بسیار پراهمیت بوده و به همین دلیل سکونتگاه ماه باید به قدری قوی باشد که با برخورد اجرام آسمانی مختلف ویران نشود.
البته در گرینلند به عنوان محیط آزمایشی اولیه، خرس‌های قطبی 600 کیلویی بخشی از ضربات سنگ‌های آسمانی را شبیه‌سازی خواهند کرد.
محققان شمال گرینلند را به دلیل بیشترین شباهت موجود بر روی کل سیاره زمین، نسبت به شرایط سخت ماه انتخاب کردند. اکثر محیط انتخاب شده بدون هیچ ویژگی جغرافیایی خاصی بوده و همانند سطح ماه، یکنواخت و حتی کسل کننده است.
در شمال گرینلند دیگر نیازی نیست تا فضانوردان وانمود کنند که در محیطی دور افتاده و پرت هستند که با تمامی دنیا قطع رابطه کرده است؛ این منطقه از زمین واقعا چنین شرایطی دارد. در عین حال گرینلند درست مثل ماه، سیکل شبانه روزی عادی که در سایر قسمت‌های زمین شاهد آن هستیم را ندارد.
به عقیده این دو محقق دانمارکی، نکته کلیدی در ساخت و عملی کردن پروژه سکونتگاه ماه شبیه‌سازی شرایط سخت و چالش‌برانگیزی است که بر روی این جرم آسمانی وجود دارد و برای اینکه تاثیر این شرایط بر روی جسم و ذهن فضانوردان را مشخص کنیم، باید یک نمونه اولیه را در محیط خشنی مانند گرینلند امتحان کرده و به عنوان قدم ابتدایی برای زندگی بر روی قمر زمین، یافته‌های آزمایش اخیر را مورد بررسی قرار دهیم.
آریستوتلیس و سورنسون قصد دارند تا در این تابستان کپسول مورد نظر را ساخته و زندگی 3 ماه خود در داخل آن را از ماه سپتامبر آغاز کنند.
